Hopa 28
1 He rua hoki to te hiriwa e puta mai ai, he wahi ano to te koura e whakarewaina ai.
Habet argentum venarum suarum principia, et auro locus est in quo conflatur.
2 He mea tango mai te rino no roto i te whenua; no te kamaka te parahi, he mea whakarewa.
Ferrum de terra tollitur, et lapis solutus calore in æs vertitur.
3 E whakatakotoria ana e te tangata he mutunga mai mo te pouri, e rapua ana e ia ki te tino tutukitanga atu nga kohatu o te pouri, o te atarangi o te mate.
Tempus posuit tenebris, et universorum finem ipse considerat: lapidem quoque caliginis et umbram mortis.
4 E pakaruhia mai ana e ia he rua i ko ake o nga nohoanga tangata; kua wareware ratou i te waewae e haere ana; he tawhiti i te tangata to ratou tarenga, e piu atu ana, e piu ana mai.
Dividit torrens a populo peregrinante eos quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.
5 Ko te whenua, e puta mai ana he taro i roto i a ia: a e hurihia ake ana a raro iho ano he ahi.
Terra de qua oriebatur panis, in loco suo igni subversa est.
6 Hei wahi mo nga hapira ona kohatu, he puehu koura ano tona.
Locus sapphiri lapides ejus, et glebæ illius aurum.
7 He ara tena kahore i mohiotia e te manu, kiano i kitea e te kanohi o te whatura.
Semitam ignoravit avis, nec intuitus est eam oculus vulturis.
8 Kahore nga kirehe whakahi kia takahi i taua ara kahore hoki a reira kia haerea e te raiona tutu.
Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leæna.
9 E pa atu ana tona ringa ki te kiripaka; hurihia ake e ia nga take o nga maunga.
Ad silicem extendit manum suam: subvertit a radicibus montes.
10 E tapahia ana e ia he awa i roto i nga kamaka, a e kite ana tona kanohi i nga mea utu nui katoa.
In petris rivos excidit, et omne pretiosum vidit oculus ejus.
11 E herea ana e ia nga awa kei maturuturu; e whakaputa mai ana hoki i nga mea ngaro ki te marama.
Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.
12 E kitea ia ki hea te whakaaro nui? kei hea hoki te wahi o te mohio?
Sapientia vero ubi invenitur? et quis est locus intelligentiæ?
13 E kore te tangata e mohio ki tona utu, e kore ano taua hanga e kitea ki te whenua o te ora.
Nescit homo pretium ejus, nec invenitur in terra suaviter viventium.
14 E ki ake ana te rire, Kahore i ahau; e ki mai ana hoki te moana, Kahore i ahau.
Abyssus dicit: Non est in me, et mare loquitur: Non est mecum.
15 E kore e hokona ki te koura, e kore ano hoki e taea te pauna te hiriwa hei utu mona.
Non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione ejus.
16 E kore e taea te whakarite ki te koura o Opira, ki te onika utu nui, ki te hapira.
Non conferetur tinctis Indiæ coloribus, nec lapidi sardonycho pretiosissimo vel sapphiro.
17 E kore e rite te koura, te kohatu piata ki a ia: e kore e hokona ki nga oko koura parakore.
Non adæquabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri.
18 E kore e whakahuatia te kaoa, nga peara ranei; hira ake hoki te utu o te whakaaro nui i to te rupi.
Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione ejus: trahitur autem sapientia de occultis.
19 E kore te topaha o Etiopia e rite ki a ia, e kore e tau te koura parakore hei utu.
Non adæquabitur ei topazius de Æthiopia, nec tincturæ mundissimæ componetur.
20 Ka haere mai ra i hea te whakaaro nui? Kei hea te wahi o te matau?
Unde ergo sapientia venit? et quis est locus intelligentiæ?
21 He mea huna atu na hoki i nga kanohi o nga mea ora katoa, ngaro rawa i nga manu o te rangi.
Abscondita est ab oculis omnium viventium: volucres quoque cæli latet.
22 E ki ake ana te whakangaromanga raua ko te mate, i hakiri o maua taringa ki tona rongo.
Perditio et mors dixerunt: Auribus nostris audivimus famam ejus.
23 E mohio ana te Atua ki tona ara, kua kite ano ia i tona wahi.
Deus intelligit viam ejus, et ipse novit locum illius.
24 E titiro ana hoki ia ki nga pito o te whenua, e kite ana ia i nga mea i raro i te rangi, a puta noa;
Ipse enim fines mundi intuetur, et omnia quæ sub cælo sunt respicit.
25 E mea ana i te whakataimaha mo te hau; ae, e mehua ana ia i nga wai ki te mehua.
Qui fecit ventis pondus, et aquas appendit in mensura.
26 I a ia e whakatakoto ana i te tikanga mo te ua, i te huarahi mo te uira o te whatitiri,
Quando ponebat pluviis legem, et viam procellis sonantibus:
27 Ka kitea e ia i reira, a whakapuakina mai ana; i whakaukia e ia, a ata rapua ana e ia.
tunc vidit illam et enarravit, et præparavit, et investigavit.
28 A ka mea ia ki te tangata, Na, ko te wehi ki te Ariki, ko te whakaaro nui tena; a ko te mawehe atu i te kino, koia te matauranga.
Et dixit homini: Ecce timor Domini, ipsa est sapientia; et recedere a malo, intelligentia.
