< Hopa 27 >
1 Na i korero tonu ano a Hopa i tana pepeha; i mea,
Y tornó Job a tomar su parábola, y dijo:
2 E ora ana te Atua, nana nei i whakakahore toku tika; te Kaha Rawa, nana nei i whakakawa toku wairua;
Vive el Dios que me quitó mi derecho; y el Omnipotente, que amargó mi alma:
3 Kei te toitu tonu hoki toku ora i roto i ahau, a kei roto i oku pongaponga te wairua o te Atua;
Que todo el tiempo que mi alma estuviere en mí, y hubiere resuello de Dios en mis narices,
4 He pono, e kore oku ngutu e korero kino, e kore te hianga e puaki i toku arero.
Mis labios no hablarán iniquidad: ni mi lengua pronunciará engaño.
5 Aue kia whakatikaia ta koutou e ahau! E kore e whakarerea e ahau toku ngakau tapatahi, a mate noa.
Nunca tal me acontezca, que yo os justifique: hasta morir no quitaré mi integridad de mí.
6 Ka mau taku pupuri ki toku tika, e kore e tukua atu e ahau: e kore toku ngakau e whakahe ki ahau i ahau ano e ora nei.
Mi justicia tengo asida, y no la aflojaré, no se avergonzará mi corazón de mis días.
7 Ko toku hoariri, kia rite ia ki te tangata kino; ko te tangata e whakatika mai ana ki ahau, kia rite ia ki te tangata hara.
Sea como el impío mi enemigo, y como el inicuo mi adversario.
8 He aha oti ta te whakaponokore e tumanako ai, ahakoa whiwhi ia i te rawa, ki te mea ka tangohia atu tona wairua e te Atua?
Porque ¿qué es la esperanza del hipócrita, si mucho hubiere robado, cuando Dios arrebatare su alma?
9 E rongo ranei te Atua ki tana tangi ina pa te he ki a ia?
¿Oirá Dios su clamor, cuando viniere sobre él la tribulación?
10 E ahuareka ranei ia ki te Kaha Rawa, e karanga ranei ki te Atua i nga wa katoa?
¿Se deleitará en el Omnipotente? ¿llamará a Dios en todo tiempo?
11 Ka whakaakona koutou e ahau ki te ringa o te Atua; e kore e huna e ahau nga mea e takoto mai nei i te Kaha Rawa.
Yo os enseñaré lo que está en la mano de Dios: no esconderé lo que está acerca del Omnipotente.
12 Nana, kua kite koutou katoa; a na te aha koutou i wairangi rawa ai?
He aquí, que todos vosotros lo habéis visto: ¿por qué pues os desvanecéis con vanidad?
13 Ko ta te Atua wahi tenei ma te tangata kino, ko te mea e whakarerea iho ma nga kaitukino, ko ta te Kaha Rawa e riro i a ratou.
Esta es la suerte del hombre impío acerca de Dios, y la herencia que los violentos han de recibir del Omnipotente.
14 Ki te mea ka tokomaha ana tamariki, hei mea ma te hoari; e kore ano hoki ona uri e makona i te taro.
Si sus hijos fueren multiplicados, serán para la espada, y sus pequeños no se hartarán de pan.
15 Ko ona morehu ka tanumia ki te mate; e kore ano hoki ana pouaru e tangi.
Los que de ellos quedaren, en muerte serán sepultados, y sus viudas no llorarán.
16 Ahakoa amene ia i te hiriwa ano he puehu, a pae tonu te kakahu mona ano he paru;
Sí amontonare plata como polvo, y si aparejare ropa como lodo:
17 E pae ano i a ia, otiia ka kakahuria e te tangata tika, ka wehewehea hoki te hiriwa e te harakore.
Aparejará, mas el justo se vestirá, y el inocente repartirá la plata.
18 Ka rite tana hanga i tona whare ki ta te purehurehu; tona rite kei te whare tihokahoka e hanga ana e te kaitiaki.
Edificó su casa como la polilla, y como cabaña que hizo alguna guarda.
19 Ka takoto ia, he tangata taonga, otiia e kore e kohia ki te urupa; ko te tirohanga ake a ona kanohi, na kua kahore noa iho ia.
El rico dormirá, mas no será recogido: abrirá sus ojos, y no verá a nadie.
20 Rite tonu ki te wai nga whakawehi e mau ai ia; tahaetia ana ia e te paroro i te po.
Asirán de él terrores como aguas: torbellino le arrebatará de noche.
21 Ka kahakina atu ia e te marangai, a riro ana ia; ka aia atu ano ia i tona wahi.
Tomarle ha solano, e irse ha: y tempestad le arrebatará de su lugar.
22 Ka aki mai hoki te Atua ki a ia, e kore ano ia e tohungia; mea noa ia kia rere mai i roto i tona ringa.
Y echará sobre él, y no perdonará: huyendo huirá de su mano.
23 Ka papaki te tangata i o ratou ringa ki a ia, a ka whakahi, ka a atu i a ia i tona wahi.
Batirá sus manos sobre él, y desde su lugar le silbará.