Hopa 23

1 Katahi ka whakautua e Hopa, i mea ia,

Respondens autem Job, ait:

2 I tenei ra nei ano e amuamu ana taku tangi: nui noa atu i taku aue te taimaha o te patunga i ahau.

[Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.

3 Aue, me i mohio ahau ki te wahi e kite ai ahau i a ia, kia tae rawa atu ai ahau ki tona nohoanga!

Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium ejus?

4 Ka ata whakatakotoria e ahau aku korero ki tona aroaro, ka whakakiia hoki toku mangai ki nga kupu tautohetohe.

Ponam coram eo judicium, et os meum replebo increpationibus:

5 Ka mohio ahau ki nga kupu e whakahokia mai e ia ki ahau, ka marama hoki tana e mea ai ki ahau.

ut sciam verba quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.

6 E whakaputaina mai ranei tona kaha nui ina tautohetohe ki ahau? Kahore; engari ka whai whakaaro ia ki ahau.

Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.

7 Ko reira te tangata tika tautohetohe ai ki a ia: a ora tonu ake ahau i toku kaiwhakawa ake tonu atu.

Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam judicium meum.

8 Nana, haere ana ahau ki mua, a kahore ia i reira; ki muri, heoi kahore ahau e kite i a ia:

Si ad orientem iero, non apparet; si ad occidentem, non intelligam eum.

9 Ki maui, ina ka mahi ia, heoi kahore ahau e kite i a ia; e huna ana ia i a ia ano i te taha ki matau, te kite ahau i a ia.

Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum; si me vertam ad dexteram, non videbo illum.

10 Otiia e mohio ana ia ki te ara e anga atu ai ahau: kia oti ahau te titiro iho e ia, ano he koura ahau i toku putanga mai.

Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum quod per ignem transit.

11 Mau pu ona takahanga i toku waewae; u pu ahau ki tona ara, kihai hoki i peka ke.

Vestigia ejus secutus est pes meus: viam ejus custodivi, et non declinavi ex ea.

12 Kihai hoki i mahue i ahau te whakahau a ona ngutu; ko nga kupu a tona mangai rongoa rawa ki ahau, nui atu i te kai i rite maku.

A mandatis labiorum ejus non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris ejus.

13 Ko ia, kotahi tonu tona whakaaro, a ma wai ia e whakatahuri ke? Ko ta tona ngakau hoki i hiahia ai e meatia ana e ia.

Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem ejus: et anima ejus quodcumque voluit, hoc fecit.

14 E whakaotia ana hoki e ia nga mea i whakaritea moku: he maha ano hoki ana mahi pera.

Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.

15 Koia ahau i ohorere ai i tona aroaro: ka whakaaroaro ahau, ka wehi i a ia.

Et idcirco a facie ejus turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.

16 Ngohe noa hoki toku ngakau i te Atua, ohorere ana ahau i te Kaha Rawa.

Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.

17 Kihai nei hoki ahau i whakangaromia i mua o te pouri, kihai hoki i hipokina e ia te pouri i toku aroaro.

Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.]