< Hopa 22 >
1 Ano ra ko Eripata Temani; i mea ia,
A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
2 E whai pai ano ranei te Atua i te tangata? He pono e whai pai te tangata i a ia ano ki te mea he ngakau mohio tona.
Izali Bogu człowiek może być pożytecznym? raczej pożyteczny jest sam sobie, mądrze się sprawując.
3 He oranga ngakau ranei ki te Kaha Rawa tou tika? Hei taonga ranei ki a ia, ki te meinga e koe ou ara kia tino tika?
Izali się kocha Wszechmogący w tem, że się ty usprawiedliwiasz? albo co za zysk ma, gdy doskonałe pokazujesz drogi twoje?
4 He wehi ranei nou i a ia i whakahe ai ia i a koe, i whakawa ai i a koe?
Aza cię będzie karał bojąc się ciebie? albo z tobą pójdzie do sądu?
5 He teka ianei he nui tou he? Kahore hoki he pito whakamutunga o ou kino.
Azaż złość twoja nie jest wielka, i niemasz końca nieprawościom twoim?
6 I tangohia noatia hoki e koe nga mea a tou teina hei taunaha, huia ana e koe nga kakahu o te hunga e noho tahanga ana.
Albowiemeś pobierał zastaw od braci twoich bez przyczyny, a z szat odzierałeś nagich.
7 Kihai i whakainumia e koe ki te wai te hunga ngenge; kaiponuhia ana e koe he taro ki te hunga e matekai ana.
Wodyś spracowanemu nie podał, a głodnemu odmówiłeś chleba.
8 Ko te tangata marohirohi, i a ia te whenua; ko te tangata honore, noho ana ia i reira.
Ale człowiekowi możnemu dałeś ziemię, a ten, który był w powadze, mieszkał w niej.
9 Ko nga pouaru, unga rawakoretia atu ana e koe, whatiwhatiia ana nga ringa o nga pani.
Wdowy puszczałeś próżne, a sierót ramiona potarłeś.
10 Na reira karapotia putia ana koe e nga mahanga, raruraru ana koe i te wehi pa whakarere;
A przetoż ogarnęły cię sidła, a trwoży cię strach nagły.
11 I te pouri ranei, e kore ai koe e kite; a nui atu te wai e taupoki na i a koe.
Albo cię ogarnęły ciemności, iż nie widzisz? a wielkości wód okryły cię.
12 He teka ianei kei te wahi tiketike o te rangi te Atua? Tirohia atu ano hoki a runga o nga whetu, to ratou teitei!
Mówisz: Izali Bóg nie jest na wysokości niebios? Spojrzyj proszę na wierzch gwiazd, jako są wysokie.
13 A e mea na koe, He aha ta te Atua e mohio ai? E puta mai ranei tana whakawa i roto i te kapua pouri?
Przetoż mówisz: A cóż wie Bóg? izaż przez chmury sądzić będzie?
14 Ko tona wahi ngaro ko nga kapua matotoru, te kite ia; kei te taiawhio ano ia i nga rangi.
Obłoki są skrytością jego, iż nie widzi, a po okręgu niebieskim przechadza się.
15 Ka mau tonu ranei koe ki te ara o mua, i haerea ra e nga tangata kikino?
Izaż ścieszki wieku przeszłego nie baczysz, którą deptali ludzie złośliwi?
16 I kapohia atu nei i te mea kahore ano i rite o ratou ra; tahoroa ana to ratou turanga ano he awa:
Którzy są wykorzenieni przed czasem, a powodzią zalały się grunty ich.
17 I mea nei ki te Atua, Mawehe atu i a matou; a, He aha e taea e te Kaha Rawa mo matou?
Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący?
18 Heoi i whakakiia e ia o ratou whare ki nga mea papai: ko te whakaaro ia o te hunga kino e matara atu ana i ahau.
Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)
19 E kite ana te hunga tika, a koa ana: kataina iho ratou e te hunga harakore:
Co widząc sprawiedliwi, weselili się, a niewinny naśmiewał się z nich.
20 Me te ki, He pono kua haukotia te hunga i tahuri mai ki a tatou, pau ake i te ahi te toenga o ratou.
Zwłaszcza, iż nie była wycięta majętność nasza, lecz ostatki ich ogień pożarł.
21 Waiho ia hei hoa mou, katahi koe ka ata noho; ma reira ka tae mai ai te pai ki a koe.
Przyuczaj się, proszę, z nim przestawać, a uczyń sobie z nim pokój: boć się tak będzie szczęściło.
22 Tahuri mai ra ki te ture a tona mangai, rongoatia hoki ana kupu ki roto ki tou ngakau.
Przyjmij, proszę, z ust jego zakon, a złóż wyroki jego w sercu twojem.
23 Ki te hoki koe ki te Kaha Rawa, tera koe e hanga; ki te nekehia atu e koe te kino kia mamao i ou teneti.
Jeźli się nawrócisz do Wszechmocnego, zbudowany będziesz, a oddalisz nieprawość od przybytku twego:
24 A ka whakapuranga koe i tau taonga ki te puehu, te koura o Opira ki waenga i nga kohatu o nga awa;
Tedy nakładziesz po ziemi wybornego złota; a złota z Ofir, jako kamienia z potoku.
25 A ko te Kaha Rawa hei taonga mou, hei hiriwa utu nui ki a koe.
I będzie Wszechmocny wybornem złotem twojem, i srebrem, i siłą twoją.
26 Ko reira hoki koe ahuareka ai ki te Kaha Rawa, a ka ara ake tou mata ki te Atua.
Tedy się w Wszechmocnym rozkochasz, a podniesiesz ku Bogu oblicze twoje.
27 Ka inoi ano koe ki a ia, a ka whakarongo mai ia ki a koe; ka whakamana ano e koe au kupu taurangi.
Będziesz mu się modlił, a wysłucha cię, i śluby twoje oddasz mu.
28 Ka whakatakotoria hoki e koe he tikanga, a ka whakapumautia ki a koe; ka whiti ano te marama ki runga ki ou ara.
Bo cokolwiek postanowisz, będzieć się darzyło, a na drogach twoich rozjaśni się światłość.
29 Ki te maka koe e ratou ki raro, ka ki koe, Tenei ano he whakaarahanga ake; ka whakaorangia ano e ia te ngakau whakaiti.
Gdy inni zniżeni będą, ty rzeczesz: Jam jest wywyższon; bo tego, co jest uniżonych oczów, Bóg zbawia.
30 Ka whakaorangia e ia te tangata ahakoa ehara i te harakore: ae ra, ka whakaorangia ia e te ma o ou ringa.
Wybawi i tego, który nie jest niewinny, i wybawion będzie w czystości rąk twoich.