Hopa 22
1 Ano ra ko Eripata Temani; i mea ia,
Da svarede Elifas, Themaniten, og sagde:
2 E whai pai ano ranei te Atua i te tangata? He pono e whai pai te tangata i a ia ano ki te mea he ngakau mohio tona.
Mon en Mand kan gavne Gud? nej; men han gavner sig selv, naar han handler klogelig.
3 He oranga ngakau ranei ki te Kaha Rawa tou tika? Hei taonga ranei ki a ia, ki te meinga e koe ou ara kia tino tika?
Mon det er den Almægtige en Fordel, at du er retfærdig? og mon det er ham en Vinding, at du holder dine Veje fuldkomne?
4 He wehi ranei nou i a ia i whakahe ai ia i a koe, i whakawa ai i a koe?
Mon han af Frygt for dig skal overbevise dig og gaa i Rette med dig?
5 He teka ianei he nui tou he? Kahore hoki he pito whakamutunga o ou kino.
Er ikke din Ondskab megen og ingen Ende paa dine Misgerninger?
6 I tangohia noatia hoki e koe nga mea a tou teina hei taunaha, huia ana e koe nga kakahu o te hunga e noho tahanga ana.
Thi du tog Pant af dine Brødre uden Føje og trak Klæderne af de nøgne.
7 Kihai i whakainumia e koe ki te wai te hunga ngenge; kaiponuhia ana e koe he taro ki te hunga e matekai ana.
Du gav ikke den trætte Vand at drikke og nægtede den hungrige Brød.
8 Ko te tangata marohirohi, i a ia te whenua; ko te tangata honore, noho ana ia i reira.
Men den Mand, hvis Arm var stærk, han havde Landet, og den, hvis Person var anset, boede deri.
9 Ko nga pouaru, unga rawakoretia atu ana e koe, whatiwhatiia ana nga ringa o nga pani.
Du lod Enker fare tomhændede, og de faderløses Arme knustes.
10 Na reira karapotia putia ana koe e nga mahanga, raruraru ana koe i te wehi pa whakarere;
Derfor er der Snarer trindt omkring dig, og Rædsel har hastelig forfærdet dig.
11 I te pouri ranei, e kore ai koe e kite; a nui atu te wai e taupoki na i a koe.
Eller ser du ikke Mørket og Vandfloden, som bedækker dig?
12 He teka ianei kei te wahi tiketike o te rangi te Atua? Tirohia atu ano hoki a runga o nga whetu, to ratou teitei!
Er ikke Gud i den høje Himmel? og se de øverste Stjerner, hvor de ere høje!
13 A e mea na koe, He aha ta te Atua e mohio ai? E puta mai ranei tana whakawa i roto i te kapua pouri?
Derfor siger du: Hvad ved Gud? skulde han kunne dømme igennem Mørket?
14 Ko tona wahi ngaro ko nga kapua matotoru, te kite ia; kei te taiawhio ano ia i nga rangi.
Skyerne ere et Skjul for ham, at han ikke ser, og han vandrer omkring Himlenes Kreds.
15 Ka mau tonu ranei koe ki te ara o mua, i haerea ra e nga tangata kikino?
Vil du tage Vare paa Fortidens Vej, som de uretfærdige Folk have vandret paa,
16 I kapohia atu nei i te mea kahore ano i rite o ratou ra; tahoroa ana to ratou turanga ano he awa:
de, som reves bort, førend det var deres Tid, hvis Grundvold opløstes i en Strøm;
17 I mea nei ki te Atua, Mawehe atu i a matou; a, He aha e taea e te Kaha Rawa mo matou?
de, som sagde til Gud: Vig fra os; og: Hvad den Almægtige vel skulde kunne gøre for dem.
18 Heoi i whakakiia e ia o ratou whare ki nga mea papai: ko te whakaaro ia o te hunga kino e matara atu ana i ahau.
Han havde dog fyldt deres Huse med godt; men de ugudeliges Raad er langt fra mig.
19 E kite ana te hunga tika, a koa ana: kataina iho ratou e te hunga harakore:
De retfærdige se det og glæde sig, og den uskyldige spotter dem:
20 Me te ki, He pono kua haukotia te hunga i tahuri mai ki a tatou, pau ake i te ahi te toenga o ratou.
„Sandelig, vor Modstander er tilintetgjort, og Ild har fortæret deres Herlighed‟.
21 Waiho ia hei hoa mou, katahi koe ka ata noho; ma reira ka tae mai ai te pai ki a koe.
Kære, hold dig til ham, og hav saa Fred! deraf skal komme godt til dig.
22 Tahuri mai ra ki te ture a tona mangai, rongoatia hoki ana kupu ki roto ki tou ngakau.
Kære, tag Lærdom af hans Mund, og læg hans Ord i dit Hjerte!
23 Ki te hoki koe ki te Kaha Rawa, tera koe e hanga; ki te nekehia atu e koe te kino kia mamao i ou teneti.
Dersom du vender om til den Almægtige, da bliver du bygget op igen, ja, naar du holder Uret langt fra dine Telte.
24 A ka whakapuranga koe i tau taonga ki te puehu, te koura o Opira ki waenga i nga kohatu o nga awa;
Og kast Guldet i Støvet og Ofirs Guld blandt Bækkens Stene:
25 A ko te Kaha Rawa hei taonga mou, hei hiriwa utu nui ki a koe.
Saa skal den Almægtige være dit Guld, og han skal være dit kostbare Sølv.
26 Ko reira hoki koe ahuareka ai ki te Kaha Rawa, a ka ara ake tou mata ki te Atua.
Thi da skal du forlystes ved den Almægtige og opløfte dit Ansigt til Gud.
27 Ka inoi ano koe ki a ia, a ka whakarongo mai ia ki a koe; ka whakamana ano e koe au kupu taurangi.
Du skal bede til ham, og han skal høre dig, og du skal betale dine Løfter.
28 Ka whakatakotoria hoki e koe he tikanga, a ka whakapumautia ki a koe; ka whiti ano te marama ki runga ki ou ara.
Naar du beslutter en Ting, da skal den lykkes for dig, og Lyset skal skinne over dine Veje.
29 Ki te maka koe e ratou ki raro, ka ki koe, Tenei ano he whakaarahanga ake; ka whakaorangia ano e ia te ngakau whakaiti.
Naar man trykker dig ned, da siger du: Opad! og han skal frelse den, som slaar Øjnene ned.
30 Ka whakaorangia e ia te tangata ahakoa ehara i te harakore: ae ra, ka whakaorangia ia e te ma o ou ringa.
Han skal fri endogsaa den, der ikke er uskyldig, og denne skal udfries ved dine Hænders Renhed.
