< Hopa 21 >

1 Ano ra ko Hopa; i mea ia,
Job contestó:
2 Ata whakarongo mai ki taku kupu, a hei tenei he kupu whakamarie mai ma koutou.
“Por favor, escuchen atentamente lo que digo; eso sería un consuelo que podrían darme.
3 Tukua ahau, a ka korero hoki ahau; a ka mutu aku korero, haere tonu ta koutou tawai.
Tengan paciencia conmigo; déjenme hablar. Después de que haya habladao, pueden seguir burlándose de mí.
4 Ahau nei, ki te tangata koia taku amuamu? A he aha ahau te manawanui ai?
¿Me estoy quejando de la gente? Por supuesto que no. ¿Por qué no debería estar impaciente?
5 Titiro mai ki ahau, miharo ai; kopania atu te ringa ki te mangai.
Mírenme. ¿No están horrorizados? Tápense la boca con la mano en señal de asombro.
6 Mahara kau ahau, ka wehi, mau pu te wehi o oku kikokiko.
Cada vez que pienso en lo que me ha pasado me horrorizo y tiemblo de miedo.
7 He aha te hunga kino i ora ai, i koroheke ai, ae, i marohirohi ai to ratou kaha?
“¿Por qué siguen viviendo los malvados, que envejecen y son cada vez más poderosos?
8 Pumau tonu o ratou uri ki to ratou taha ki to ratou aroaro, a ko a ratou whanau kei ta ratou tirohanga atu.
Sus hijos están con ellos; ven crecer a sus nietos.
9 O ratou whare kei runga i te rangimarie, kahore he wehi, kahore hoki a te Atua patu ki a ratou.
Viven en sus casas con seguridad; no tienen miedo. Dios no usa su vara para golpearlos.
10 E kaha ana tana puru ki te ekeeke, kahore hoki e he; ka whanau tana kau, kahore hoki he whakatahe.
Sus toros siempre crían con éxito; sus vacas paren terneros y no abortan.
11 E tukua mai ana e ratou a ratou kohungahunga ano he kahui hipi, e pekepeke ana a ratou tamariki.
Sacan a jugar a sus pequeños como si fueran corderos; sus niños bailan alrededor.
12 He hunga hapai ratou i te timipera, i te hapa, e koa ana ki te tangi o te okana.
Cantan acompañados de la pandereta y la lira; celebran con la música de la flauta.
13 O ratou ra pau tonu i runga i te ahuareka, kitea rawatia ake kua heke ki te po. (Sheol h7585)
Viven felices y bajan al sepulcro en paz. (Sheol h7585)
14 Koia ratou i mea ai ki te Atua, Mawehe atu i a matou; kahore hoki o matou hiahia kia matau ki ou ara.
Sin embargo, le dicen a Dios: ‘¡Vete lejos! No queremos saber nada de ti.
15 He aha ra te Runga Rawa e mahi ai matou ki a ia? He aha hoki te rawa ki a matou ki te inoi ki a ia?
¿Quién se cree el Todopoderoso para que le sirvamos como esclavos? ¿Qué beneficio hay para nosotros si le oramos?’
16 Nana, kahore he pai mo ratou i o ratou ringa ake: matara atu i ahau te whakaaro o te hunga kino.
Esa gente cree que hace su propia fortuna, pero yo no acepto su forma de pensar.
17 Pehea te maha o nga matenga o te rama a te hunga kino? O nga panga mai ano hoki o to ratou aitua ki a ratou? O te tuwhanga mai a te Atua i nga mamae i a ia e riri ana?
“Cuántas veces se apaga la lámpara de los malvados? ¿Cuántas veces les sobreviene el desastre? ¿Cuántas veces castiga Dios a los impíos en su cólera?
18 E rite ai ratou ki te kakau witi i mua i te hau, ki te papapa e kahakina atu ana e te paroro?
¿Son arrastrados como paja en el viento? ¿Viene un tornado y se los lleva?
19 E mea ana koutou, E rongoatia ana e te Atua tona kino hei mea mo ana tamariki. Mana e utu tera ki a ia tonu, kia mohio ai ia.
Algunos dicen: ‘Dios guarda el castigo de la gente para sus hijos’. Pero yo digo: ‘Dios debería castigar a esas personas para que aprendan de ello’.
20 Tukua kia kite ona ake kanohi i tona hunanga, a tukua ia kia inu i te riri o te Kaha Rawa.
Que ellos mismos vean su destrucción y beban profundamente de la ira de Dios.
21 He aha hoki tana manako ki tona whare i muri i a ia? ka poroa hoki ona marama i waenga?
Porque no les importará lo que les ocurra a sus familias una vez que hayan muerto.
22 E whakaako ianei tetahi i te Atua ki te matauranga? Ko te kaiwhakawa hoki ia mo te hunga whakakake.
“¿Puede alguien enseñarle a Dios algo que no sepa ya, puesto que él es quien juzga incluso a los seres celestiales?
23 Tenei tangata, mate iho ia, pakari rawa ano hoki ona kaha, ata takoto ana ana mea katoa, kahore hoki he raruraru.
Una persona muere con buena salud, totalmente cómoda y segura.
24 Ki tonu ona u i te waiu, a e makuku ana ona wheua i te hinu.
Su cuerpo está gordo por haber comido bien; sus huesos aún son fuertes.
25 Mate iho hoki tera tangata, kawa tonu tona wairua, kahore hoki he pai hei kai mana.
Otro muere después de una vida miserable sin haber experimentado la felicidad.
26 Ka takoto ngatahi raua ki te puehu, a ko te iro hei hipoki mo raua.
Sin embargo, ambos son enterrados en el mismo polvo; son tratados de igual manera en la muerte, comidos por los gusanos.
27 Nana, e mohio ana ahau ki o koutou whakaaro, ki ta koutou ngarahu nanakia ano hoki moku.
“Sé lo que piensan y sus planes para hacerme mal.
28 E ki ana hoki koutou, Kei hea te whare o te rangatira? Kei hea hoki te teneti i noho ai te hunga kino?
Pueden preguntarme: ‘¿Dónde está la casa del gran hombre? ¿Dónde está el lugar donde viven los malvados?’
29 Kahore ianei koutou i ui ki te hunga e haere atu ana i te ara? Kahore ranei koutou i mohio ki a ratou tohu?
¿No le han preguntado a los viajeros? ¿No le prestan atención a lo que dicen?
30 Kei te rongoa nei hoki te tangata kono mo te ra o te whakangaro; ka whakaputaina ratou i te ra o te riri.
La gente malvada se salva en tiempos de desastre; es rescatada del día del juicio.
31 Ko wai e whakaatu i tona ara ki tona aroaro? Ko wai hoki hei hoatu i te utu mo tana mahi ki a ia?
¿Quién cuestiona sus acciones? ¿Quién les paga por lo que han hecho?
32 Heoi ka kawea ia ki te urupa; kei te puranga he wahi mona.
Cuando finalmente mueren y son llevados al cementerio, su tumba está custodiada. La tierra de la tumba los cubre suavemente.
33 Ka reka ki a ia nga pokuru o te awaawa, ka whai mai ano hoki nga tangata katoa i a ia; e kore nei hoki e taea te tatau te hunga i mua i a ia.
Todo el mundo asiste a sus funerales; una enorme procesión de gente viene a presentar sus últimos respetos.
34 He pehea ra ta koutou whakamarie tinihanga i ahau, e toe na hoki te he i roto i a koutou kupu e whakahoki mai na?
¿Por qué tratan de consolarme con tonterías? Sus respuestas no son más que una sarta de mentiras!”

< Hopa 21 >