Hopa 21
1 Ano ra ko Hopa; i mea ia,
Respondens autem Job, dixit:
2 Ata whakarongo mai ki taku kupu, a hei tenei he kupu whakamarie mai ma koutou.
[Audite, quæso, sermones meos, et agite pœnitentiam.
3 Tukua ahau, a ka korero hoki ahau; a ka mutu aku korero, haere tonu ta koutou tawai.
Sustinete me, et ego loquar: et post mea, si videbitur, verba, ridete.
4 Ahau nei, ki te tangata koia taku amuamu? A he aha ahau te manawanui ai?
Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari?
5 Titiro mai ki ahau, miharo ai; kopania atu te ringa ki te mangai.
Attendite me et obstupescite, et superponite digitum ori vestro.
6 Mahara kau ahau, ka wehi, mau pu te wehi o oku kikokiko.
Et ego, quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.
7 He aha te hunga kino i ora ai, i koroheke ai, ae, i marohirohi ai to ratou kaha?
Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis?
8 Pumau tonu o ratou uri ki to ratou taha ki to ratou aroaro, a ko a ratou whanau kei ta ratou tirohanga atu.
Semen eorum permanet coram eis: propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum.
9 O ratou whare kei runga i te rangimarie, kahore he wehi, kahore hoki a te Atua patu ki a ratou.
Domus eorum securæ sunt et pacatæ, et non est virga Dei super illos.
10 E kaha ana tana puru ki te ekeeke, kahore hoki e he; ka whanau tana kau, kahore hoki he whakatahe.
Bos eorum concepit, et non abortivit: vacca peperit, et non est privata fœtu suo.
11 E tukua mai ana e ratou a ratou kohungahunga ano he kahui hipi, e pekepeke ana a ratou tamariki.
Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.
12 He hunga hapai ratou i te timipera, i te hapa, e koa ana ki te tangi o te okana.
Tenent tympanum et citharam, et gaudent ad sonitum organi.
Ducunt in bonis dies suos, et in puncto ad inferna descendunt. (Sheol h7585)
14 Koia ratou i mea ai ki te Atua, Mawehe atu i a matou; kahore hoki o matou hiahia kia matau ki ou ara.
Qui dixerunt Deo: Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.
15 He aha ra te Runga Rawa e mahi ai matou ki a ia? He aha hoki te rawa ki a matou ki te inoi ki a ia?
Quis est Omnipotens, ut serviamus ei? et quid nobis prodest si oraverimus illum?
16 Nana, kahore he pai mo ratou i o ratou ringa ake: matara atu i ahau te whakaaro o te hunga kino.
Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.
17 Pehea te maha o nga matenga o te rama a te hunga kino? O nga panga mai ano hoki o to ratou aitua ki a ratou? O te tuwhanga mai a te Atua i nga mamae i a ia e riri ana?
Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui?
18 E rite ai ratou ki te kakau witi i mua i te hau, ki te papapa e kahakina atu ana e te paroro?
Erunt sicut paleæ ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.
19 E mea ana koutou, E rongoatia ana e te Atua tona kino hei mea mo ana tamariki. Mana e utu tera ki a ia tonu, kia mohio ai ia.
Deus servabit filiis illius dolorem patris, et cum reddiderit, tunc sciet.
20 Tukua kia kite ona ake kanohi i tona hunanga, a tukua ia kia inu i te riri o te Kaha Rawa.
Videbunt oculi ejus interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.
21 He aha hoki tana manako ki tona whare i muri i a ia? ka poroa hoki ona marama i waenga?
Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se, et si numerus mensium ejus dimidietur?
22 E whakaako ianei tetahi i te Atua ki te matauranga? Ko te kaiwhakawa hoki ia mo te hunga whakakake.
Numquid Deus docebit quispiam scientiam, qui excelsos judicat?
23 Tenei tangata, mate iho ia, pakari rawa ano hoki ona kaha, ata takoto ana ana mea katoa, kahore hoki he raruraru.
Iste moritur robustus et sanus, dives et felix:
24 Ki tonu ona u i te waiu, a e makuku ana ona wheua i te hinu.
viscera ejus plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur:
25 Mate iho hoki tera tangata, kawa tonu tona wairua, kahore hoki he pai hei kai mana.
alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus:
26 Ka takoto ngatahi raua ki te puehu, a ko te iro hei hipoki mo raua.
et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.
27 Nana, e mohio ana ahau ki o koutou whakaaro, ki ta koutou ngarahu nanakia ano hoki moku.
Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.
28 E ki ana hoki koutou, Kei hea te whare o te rangatira? Kei hea hoki te teneti i noho ai te hunga kino?
Dicitis enim: Ubi est domus principis? et ubi tabernacula impiorum?
29 Kahore ianei koutou i ui ki te hunga e haere atu ana i te ara? Kahore ranei koutou i mohio ki a ratou tohu?
Interrogate quemlibet de viatoribus, et hæc eadem illum intelligere cognoscetis:
30 Kei te rongoa nei hoki te tangata kono mo te ra o te whakangaro; ka whakaputaina ratou i te ra o te riri.
quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.
31 Ko wai e whakaatu i tona ara ki tona aroaro? Ko wai hoki hei hoatu i te utu mo tana mahi ki a ia?
Quis arguet coram eo viam ejus? et quæ fecit, quis reddet illi?
32 Heoi ka kawea ia ki te urupa; kei te puranga he wahi mona.
Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.
33 Ka reka ki a ia nga pokuru o te awaawa, ka whai mai ano hoki nga tangata katoa i a ia; e kore nei hoki e taea te tatau te hunga i mua i a ia.
Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.
34 He pehea ra ta koutou whakamarie tinihanga i ahau, e toe na hoki te he i roto i a koutou kupu e whakahoki mai na?
Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati?]
