< Hopa 18 >
1 Ano ra ko Pirirara Huhi; i mea ia,
Da antwortete Bildad von Suah und sprach:
2 Kia pehea te roa o ta koutou whakatakoto mahanga mo nga kupu? Kia whai mahara mai, muri iho ka korero matou.
Wann wollt ihr der Reden ein Ende machen? Merkt doch; darnach wollen wir reden.
3 He aha matou i kiia ai he kararehe, i waiho ai hei mea poke ki ta koutou titiro mai?
Warum werden wir geachtet wie Vieh und sind so unrein vor euren Augen?
4 Haea iho koe e koe ano, i a koe e riri ana. Mau koia ka mahue ai te whenua, ka nekehia ai te toka i tona wahi?
Willst du vor Zorn bersten? Meinst du, daß um deinetwillen die Erde verlassen werde und der Fels von seinem Ort versetzt werde?
5 E pirau ano hoki te rama a te hunga kino, a e kore te mura o tana ahi e marama.
Und doch wird das Licht der Gottlosen verlöschen, und der Funke seines Feuers wird nicht leuchten.
6 Ka pouri te marama i roto i tona teneti, ka pirau ano hoki tana rama i runga i a ia.
Das Licht wird finster werden in seiner Hütte, und seine Leuchte über ihm verlöschen.
7 Ka whakakikitia nga takahanga o tona kaha, ka kokiritia iho ano ia ki raro e tona whakaaro ake.
Seine kräftigen Schritte werden in die Enge kommen, und sein Anschlag wird ihn fällen.
8 No te mea ka maka ia e ona waewae ake ki te kupenga, ka haere hoki ia i runga i te reti.
Denn er ist mit seinen Füßen in den Strick gebracht und wandelt im Netz.
9 Ka mau tona rekereke i te tawhiti, a ka hopukia ia e te mahanga.
Der Strick wird seine Ferse halten, und die Schlinge wird ihn erhaschen.
10 Kei te huna ki te whenua te aho mona, te rore hoki mona ki te huarahi.
Sein Strick ist gelegt in die Erde, und seine Falle auf seinem Gang.
11 He whakamataku i nga taha katoa hei mea i a ia kia wehi, hei aruaru hoki i a ia i ona hikitanga rekereke.
Um und um wird ihn schrecken plötzliche Furcht, daß er nicht weiß, wo er hinaus soll.
12 Ko tona kaha ka hemo i te kai, a kei te whanga tonu te aitua ki tona tatunga.
Hunger wird seine Habe sein, und Unglück wird ihm bereit sein und anhangen.
13 Ka pau i tera nga wahi o tona tinana, ae, ka pau ona wahi i te matamua o te mate.
Die Glieder seines Leibes werden verzehrt werden; seine Glieder wird verzehren der Erstgeborene des Todes.
14 Ka hutia atu ia i roto i tona teneti, i whakamanawa ai ia, a ka kawea atu ia ki te kingi o nga whakamataku.
Seine Hoffnung wird aus seiner Hütte ausgerottet werden, und es wird ihn treiben zum König des Schreckens.
15 Na ka noho ki tona teneti te mea ehara nei i a ia: a ka ruia iho te whanariki ki runga ki tona kainga.
In seiner Hütte wird nichts bleiben; über seine Stätte wird Schwefel gestreut werden.
16 Ka maroke ake ona pakiaka i raro, a i runga ka tapahia atu tona manga.
Von unten werden verdorren seine Wurzeln, und von oben abgeschnitten seine Zweige.
17 Ka ngaro atu te maharatanga ki a ia i runga i te whenua; e kore ano ia e whai ingoa i te huanui.
Sein Gedächtnis wird vergehen in dem Lande, und er wird keinen Namen haben auf der Gasse.
18 Ka peia atu ano ia i roto i te marama ki te pouri, ka atiatia atu hoki i te ao.
Er wird vom Licht in die Finsternis vertrieben und vom Erdboden verstoßen werden.
19 E kore ia e whai tama, e whai tama ranei a te tama, i roto i tona iwi, he morehu ranei i te wahi i noho ai ia.
Er wird keine Kinder haben und keine Enkel unter seinem Volk; es wird ihm keiner übrigbleiben in seinen Gütern.
20 Miharo ana ki tona ra te hunga i muri i a ia, pera i te hunga i haere ra i mua, mau ana to ratou wehi.
Die nach ihm kommen, werden sich über seinen Tag entsetzen; und die vor ihm sind, wird eine Furcht ankommen.
21 He pono ko nga nohoanga enei o te tangata kino, ko te wahi hoki tenei o te tangata kahore e mohio ki te Atua.
Das ist die Wohnung des Ungerechten; und dies ist die Stätte des, der Gott nicht achtet.