Hopa 17
1 Kua pau toku manawa, moti rawa oku ra, kua rite te urupa moku.
Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
2 He pono he hunga tawai enei kei ahau, a kei roto tonu toku kanohi i a ratou whakakarangitanga.
Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
3 Tena ra, homai he punga ko koe tonu hei whakakapi turanga moku; ko wai hei papaki ringa ki ahau?
Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
4 Kua huna hoki e koe to ratou ngakau kei mohio; na reira e kore koe e whakaneke ake i a ratou.
Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
5 Ko te tangata e whaki ana i ona hoa, he mea mo te utu, ko nga kanohi tonu o ana tamariki e hemo.
Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
6 Kua meinga hoki ahau e ia hei hahani ma nga iwi; a kua waiho marakerake ahau hei whakaetietinga.
Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
7 Kua atarua toku kanohi i te tangi, rite tonu ki te atarangi oku wahi katoa.
Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
8 Ka miharo te hunga tika ki tenei, a ka whakaoho te tangata harakore i a ia ano hei whakahe i te atuakore.
Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
9 Otiia ka mau te tangata tika ki tona ara, a ko te tangata ringa ma ka neke haere ake te kaha.
Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
10 Ko koutou katoa ia tahuri, anga mai nei, e kore hoki tetahi tangata mahara e kitea e ahau i roto i a koutou.
Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
11 Kua pahemo oku ra, motumotuhia ake oku whakaaro i whakatakoto ai, tae noa ki nga whakaaro o toku ngakau.
Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
12 Ko te po kua meinga e ratou hei ao; ko te marama, e ki ana ratou, e tata tonu ana ki te pouri.
Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
13 Ki te titiro ahau i te reinga hei whare moku; mehemea kua wharikitia e ahau toku moenga ki te pouri; (Sheol h7585)
Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
14 Mehemea kua karanga ahau ki te pirau, ko koe toku papa; ki te iro ranei, ko koe toku whaea, toku tuahine!
Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
15 Kei hea ra he tumanakohanga atu moku? A ko taku e tumanako atu ai ko wai e kite?
Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
