Hopa 15
1 Na ka whakautua e Eripata Temani; i mea ia,
Så tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
2 He horihori kau koia te matauranga e whakapuakina e te tangata whakaaro, kia whakakiia e ia tona kopu ki te hau marangai?
"Mon Vismand svarer med Mundsvejr og fylder sit Indre med Østenvind
3 Me korero ranei ia ko nga kupu kore hua hei ako, ko nga whaikorero ranei kahore nei e whai tikanga?
for at hævde sin Ret med gavnløs Tale, med Ord, som intet båder?
4 Ae, kua whakakorea atu na e koe te wehi, kei te pupuri mai koe i te inoi i te aroaro o te Atua.
Desuden nedbryder du Gudsfrygt og krænker den Stilhed, som tilkommer Gud.
5 Na kei te whakaakona tou mangai e tou kino, a kei te whiriwhiria e koe ko te arero o te hunga tinihanga.
Din Skyld oplærer din Mund, du vælger de listiges Sprog.
6 Ehara i ahau, na tou mangai ano i hopu tou kino; ko ou ngutu ano hei whakaatu i tou he.
Din Mund domfælder dig, ikke jeg, dine Læber vidner imod dig!
7 Ko koe ianei te tangata tuatahi kua whanau? He mea hanga ranei koe no mua atu i nga pukepuke?
Var du den første, der fødtes, kom du til Verden, før Højene var?
8 Kua rongo ranei koe i to te Atua whakaaro puku? Kei te kaiponu ranei koe i te whakaaro ki a koe anake?
Mon du lytted til, da Gud holdt Råd, og mon du rev Visdommen til dig?
9 Ko te aha te mohiotia ana e koe, a kahore e mohiotia e matou? Ko tehea whakaaro ano hoki ou kahore nei i a matou?
Hvad ved du, som vi ikke ved, hvad forstår du, som vi ikke kender?
10 Kei a matou nga upoko hina ratou tahi ko nga tino koroheke, kaumatua rawa ake i tou papa.
Også vi har en gammel iblandt os, en Olding, hvis Dage er fler end din Faders!
11 He iti rawa ranei mou nga whakamarie a te Atua, te kupu ngawari e hoatu ana ki a koe?
Er Guds Trøst dig for lidt, det Ord, han mildelig talede til dig?
12 He aha koe i kahakina atu ai e tou ngakau? He aha hoki ou kanohi i kimokimo ai,
Hvi river dit Hjerte dig hen, hvi ruller dit Øje vildt?
13 I tahuri ai tou wairua ki te whakahe i te Atua? i puaki ai ena kupu i tou mangai?
Thi du vender din Harme mod Gud og udstøder Ord af din Mund.
14 He aha te tangata, e ma ai ia? te whanau ranei a te wahine, e tika ai?
Hvor kan et Menneske være rent, en kvindefødt have Ret?
15 Nana, kahore ia e whakawhirinaki ki ana mea tapu; kahore hoki nga rangi e ma ki tana titiro.
End ikke sine Hellige tror han, og Himlen er ikke ren i hans Øjne,
16 Katahi ia te he rawa ko te mea whakarihariha, ko te mea poke, ko te tangata e inu nei i te kino ano he wai.
hvad da den stygge, den onde, Manden, der drikker Uret som Vand!
17 Maku e whakaatu ki a koe, whakarongo mai ki ahau; ko te mea kua kitea e ahau, maku e korero atu.
Jeg vil sige dig noget, hør mig, jeg fortæller, hvad jeg har set,
18 He mea korero mai na nga mohio, he whakarerenga iho na o ratou matua: kihai hoki i huna e ratou:
hvad vise Mænd har forkyndt, deres Fædre ikke dulgt,
19 Ki a ratou nei anake te homaitanga o te whenua; kihai hoki te tangata ke i tika i waenganui i a ratou.
dem alene var Landet givet, ingen fremmed færdedes blandt dem:
20 E whakamamae ana te tangata kino i ona ra katoa, ara i te maha o nga tau e haupu nei mo te kaitukino.
Den gudløse ængstes hele sit Liv, de stakkede År, en Voldsmand lever;
21 He reo whakawehi kei roto i ona taringa; i te wa whai rawa ka tae mai te kaipahua ki a ia:
Rædselslyde fylder hans Ører, midt under Fred er Hærgeren over ham;
22 Kahore ana whakaaetanga ake tera ia ka hoki ake i te pouri, e whanga ana ano hoki te hoari ki a ia.
han undkommer ikke fra Mørket, opsparet er han for Sværdet,
23 E kopikopiko noa ana ia ki te taro mana, e mea ana: Kei hea ra? E mohio ana ia kua tata ki tona ringa te ra o te pouri.
udset til Føde for Gribbe, han ved, at han står for Fald;
24 Ko te ngakau mamae, me te tumatatenga, hei whakawehi i a ia; ka kaha ake raua i a ia, me te mea he kingi kua rite ana mea mo te whawhai.
Mørkets Dag vil skræmme ham. Trængsel og Angst overvælde ham som en Konge, rustet til Strid.
25 Kua totoro nei ona ringa ki te whawhai ki te Atua, kua whakatoatoa nei i a ia ki te whawhai ki te Kaha Rawa;
Thi Hånden rakte han ud mod Gud og bød den Almægtige Trods,
26 Kua rere ki a ia me te kaki maro, me nga puku matotoru o ana whakangungu rakau.
stormed bårdnakket mod ham med sine tykke, buede Skjolde.
27 Kua kopakina hoki tona mata e tona ngako, a kua tupu te ngako o tona hope.
Thi han dækked sit Ansigt med Fedt og samlede Huld på sin Lænd.
28 Na i noho ia ki nga pa mahue, ki nga whare kahore i nohoia e te tangata, meake nei waiho hei puranga.
tog Bolig i Byer, der øde lå hen. i Huse, man ikke må bo i, bestemt til at ligge i Grus.
29 E kore ia e whai taonga, e kore ano ona rawa e mau, e kore ano hoki to ratou hua e taupe ki te whenua.
Han bliver ej rig, hans Velstand forgår, til Jorden bøjer sig ikke hans Aks;
30 E kore ia e puta i te pouri, ona peka ka maroke i te mura, ka riro atu ano ia i te manawa o tona mangai.
han undkommer ikke fra Mørket. Solglød udtørrer hans Spire, hans Blomst rives bort af Vinden.
31 Kei whakawhirinaki ia ki te mea teka noa, kei tinihanga ki a ia ano: no te mea ko te teka noa hei utu ki a ia.
Han stole ikke på Tomhed han farer vild thi Tomhed skal være hans Løn!
32 E kore tona ra e taea, kua rite; e kore ano tona peka e whai rau.
I Utide visner hans Stamme, hans Palmegren skal ikke grønnes;
33 Ka ruiruia e ia ana karepe kaiota ano ko te waina, a ka maka tana puawai me te mea ko te oriwa.
han ryster som Ranken sin brue af og kaster som Olietræet sin Blomst.
34 Ka pakoko hoki te whakaminenga o te hunga atuakore, ka pau hoki i te ahi nga teneti o nga utu whakapati.
Thi vanhelliges Samfund er goldt, og Ild fortærer Bestikkelsens Telte;
35 He mahi nanakia te mea i hapu ki roto ki a ratou, whanau ake he teka noa; ko o ratou kopu ano hei hanga i te tinihanga.
svangre med Kvide, føder de Uret, og deres Moderskød fostrer Svig!
