< Hopa 12 >
1 Na ka whakautu a Hopa, ka mea,
Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
2 He tika rawa ko koutou nga tangata, a ka mate tahi atu te whakaaro nui me koutou.
Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
3 Otira kei ahau ano hoki he ngakau, he pera ano me o koutou, kihai ahau i hoki iho i a koutou: ko wai ra te he ana ki enei mea?
Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
4 Toku rite kei te tangata e waiho ana hei kata ma tona hoa, he tangata e karanga ana ki te Atua, a whakarongo mai ana tera ki a ia: e waiho ana te mea tika, te mea tapatahi, hei kata.
Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
5 Kei roto i te whakaaro o te tangata, e tau ana tana noho, te whakahawea ki te aitua; e tauwhanga ana tena ki te hunga e paheke ana te waewae.
Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
6 Kei te rangatira nga teneti o nga kaipahua, a noho kore wehi ana te hunga e whakapataritari ana ki te Atua; he ope noa mai hoki ta te Atua ki o ratou ringa.
Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
7 Tena ra, ui atu ki nga kararehe, ma ratou koe e whakaako; ki nga manu o te rangi, ma ratou e korero ki a koe;
A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
8 Korero atu ranei ki te whenua, a mana koe e whakaako; ka whakaaturia mai ano hoki ki a koe e nga ika o te moana.
Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
9 Ko wai i kore te mohio ki enei mea katoa, he mea mahi tenei na te ringa o Ihowa?
Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
10 Kei tona ringa nei te wairua o nga mea ora katoa, te manawa hoki o nga kikokiko tangata katoa.
W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
11 He teka ianei e whakamatauria ana nga kupu e te taringa, pera hoki i te waha e whakarongo nei ki te reka o tana kai?
Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
12 Kei nga kaumatua nga whakaaro nui; kei te roa o nga ra te matau.
W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
13 Kei a ia te whakaaro nui me te kaha; kei a ia te tohutohu me te matauranga.
Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
14 Nana, e wawahia ana e ia, kore iho e hanga ano; e kopia ana e ia te tangata, kahore rawa he putanga.
Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
15 Nana, e unuhia atu ana e ia nga wai, a kua maroke; e tukua mai ana ano e ia, a ka hurihia te whenua.
On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
16 Kei a ia te kaha me te mahi totika; ko te tangata tinihanga me te tangata e tinihangatia ana, nana.
U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
17 E kahakina atu ana e ia nga kaiwhakatakoto whakaaro, he mea pahua; whakakuwaretia iho e ia nga kaiwhakawa.
On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
18 Ko te mana o nga kingi, wetekina ake e ia, herea iho e ia o ratou hope ki te whitiki.
On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
19 E arahina atu ana e ia nga tohunga, he mea pahua, hurihia iho e ia te hunga kaha.
Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
20 Whakakorea ake e ia he kupu ma te hunga ngakau pono, riro ana i a ia nga mahara o nga kaumatua.
Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
21 E ringihia ana e ia te whakahawea ki runga ki nga rangatira, e wetekina ana e ia te whitiki o te hunga kaha.
Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
22 E hurahia mai ana e ia nga mea hohonu i roto i te pouri, whakaputaina mai ana e ia te atarangi o te mate ki te marama.
On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
23 E whakanuia ana e ia nga iwi, a e huna ana e ia; e tohatohaina atu ana e ia nga iwi, a e whakawhaititia mai ana ano ratou e ia.
Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
24 E tangohia atu ana e ia te ngakau o nga rangatira o te iwi o te whenua, a e meinga ana e ia kia kopikopiko noa i te wahi ururua kahore nei he ara.
On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 Whawha noa ratou i roto i te pouri, kahore hoki he marama, a meinga ana ratou e ia kia hurori haere ano he tangata haurangi.
Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.