Hopa 12
1 Na ka whakautu a Hopa, ka mea,
Då svara Job og sagde:
2 He tika rawa ko koutou nga tangata, a ka mate tahi atu te whakaaro nui me koutou.
«Ja visst, de er dei rette folk, og visdomen døyr ut med dykk.
3 Otira kei ahau ano hoki he ngakau, he pera ano me o koutou, kihai ahau i hoki iho i a koutou: ko wai ra te he ana ki enei mea?
Men eg hev vit so vel som de; eg ei til atters stend for dykk; kven kjenner ikkje dette fyrr?
4 Toku rite kei te tangata e waiho ana hei kata ma tona hoa, he tangata e karanga ana ki te Atua, a whakarongo mai ana tera ki a ia: e waiho ana te mea tika, te mea tapatahi, hei kata.
Til spott for venen min vert eg som bad til Gud og bønhøyrd vart. Til spott vert rettvis mann og ærleg.
5 Kei roto i te whakaaro o te tangata, e tau ana tana noho, te whakahawea ki te aitua; e tauwhanga ana tena ki te hunga e paheke ana te waewae.
Vanvyrd ulukka! tenkjer trygg mann, vanvyrdnad ventar deim som vinglar.
6 Kei te rangatira nga teneti o nga kaipahua, a noho kore wehi ana te hunga e whakapataritari ana ki te Atua; he ope noa mai hoki ta te Atua ki o ratou ringa.
Valdsmenn bur roleg i sitt tjeld; trygge er dei som tergar Gud, dei som hev Gud i neven sin.
7 Tena ra, ui atu ki nga kararehe, ma ratou koe e whakaako; ki nga manu o te rangi, ma ratou e korero ki a koe;
Spør bølingen, han skal deg læra, og fugl i luft, han segja skal,
8 Korero atu ranei ki te whenua, a mana koe e whakaako; ka whakaaturia mai ano hoki ki a koe e nga ika o te moana.
og tal til jordi, ho skal læra, og fisk i hav, skal melda deg:
9 Ko wai i kore te mohio ki enei mea katoa, he mea mahi tenei na te ringa o Ihowa?
Kven skynar ei på alt i hop, at Herrens hand hev skapa det?
10 Kei tona ringa nei te wairua o nga mea ora katoa, te manawa hoki o nga kikokiko tangata katoa.
Kvar livand’ sjæl han hev i handi og åndi åt kvart menneskje.
11 He teka ianei e whakamatauria ana nga kupu e te taringa, pera hoki i te waha e whakarongo nei ki te reka o tana kai?
Vert ordi ei med øyra prøvde, som du med gomen maten smakar?
12 Kei nga kaumatua nga whakaaro nui; kei te roa o nga ra te matau.
Hjå folk med gråe hår er visdom, og vit hjå deim som liver lenge.
13 Kei a ia te whakaaro nui me te kaha; kei a ia te tohutohu me te matauranga.
Hjå honom visdom er og kraft, hjå honom råd og dømekraft.
14 Nana, e wawahia ana e ia, kore iho e hanga ano; e kopia ana e ia te tangata, kahore rawa he putanga.
Når han riv ned, kven byggjer upp? Når han set fast, kven løyser ut?
15 Nana, e unuhia atu ana e ia nga wai, a kua maroke; e tukua mai ana ano e ia, a ka hurihia te whenua.
Han stengjer vatnet, turkar det, slepper det, so det jordi øyder.
16 Kei a ia te kaha me te mahi totika; ko te tangata tinihanga me te tangata e tinihangatia ana, nana.
Hjå honom kraft og klokskap er; han eig båd’ vegvill og vill-leidar;
17 E kahakina atu ana e ia nga kaiwhakatakoto whakaaro, he mea pahua; whakakuwaretia iho e ia nga kaiwhakawa.
rådsherrar fører han som fangar, og domarar han gjer til dårar.
18 Ko te mana o nga kingi, wetekina ake e ia, herea iho e ia o ratou hope ki te whitiki.
Han løyser konge-styring upp, legg reip kring livet på deim sjølve.
19 E arahina atu ana e ia nga tohunga, he mea pahua, hurihia iho e ia te hunga kaha.
Han fører prestar plundra burt og øyder ut eld’-gamle ætter.
20 Whakakorea ake e ia he kupu ma te hunga ngakau pono, riro ana i a ia nga mahara o nga kaumatua.
Han mælet tek frå øvde talar og vitet frå dei gamle menn,
21 E ringihia ana e ia te whakahawea ki runga ki nga rangatira, e wetekina ana e ia te whitiki o te hunga kaha.
og yver stormenn skam han øys og løyser beltet på dei sterke.
22 E hurahia mai ana e ia nga mea hohonu i roto i te pouri, whakaputaina mai ana e ia te atarangi o te mate ki te marama.
Han myrkret driv or holor ut og fører dimma fram i dagen.
23 E whakanuia ana e ia nga iwi, a e huna ana e ia; e tohatohaina atu ana e ia nga iwi, a e whakawhaititia mai ana ano ratou e ia.
Han aukar folk og tynar deim; han spreider folk og fører deim;
24 E tangohia atu ana e ia te ngakau o nga rangatira o te iwi o te whenua, a e meinga ana e ia kia kopikopiko noa i te wahi ururua kahore nei he ara.
Han vitet tek frå jordheimsfyrstar og let veglaus heid deim vildra;
25 Whawha noa ratou i roto i te pouri, kahore hoki he marama, a meinga ana ratou e ia kia hurori haere ano he tangata haurangi.
dei sviv i myrkret utan ljos, han let dei raga liksom drukne.
