< Heremaia 19 >

1 Ko te kupu tenei a Ihowa, Haere, hokona mai tetahi pounamu oneone a te kaihanga rihi, ka tango mai hoki i etahi o nga kaumatua o te iwi, i etahi o nga kaumatua o nga tohunga;
Tak mówi Pan: Idź, a kup dzban gliniany od garncarza, a wziąwszy niektórych z starszych ludu i z starszych kapłanów;
2 Ka haere ki te raorao o te tama a Hinomo, ki tera i te tomokanga ki te kuwaha Hahiti, a ka karanga i reira i nga kupu e korerotia e ahau ki a koe:
Wnijdź do doliny syna Hennomowego, która jest u wrót bramy wschodniej, a tam opowiadaj słowa, które do ciebie mówić będę.
3 Ki atu, Whakarongo ki te kupu a Ihowa, e nga kingi o Hura, e te hunga e noho ana i Hiruharama, Ko te kupu tenei a Ihowa o nga mano, a te Atua o Iharaira: Tenei ahau te kawe nei i te kino ki tenei wahi, a ko nga tangata katoa e rongo ana, ka tioro oro ona taringa.
A rzecz: Słuchajcie słowa Pańskiego, królowie Judzcy i obywatele Jeruzalemscy! Tak mówi pan zastępów, Bóg Izraelski: Oto Ja przywiodę złe na to miejsce, o którem ktokolwiek usłyszy, zabrzmi mu w uszach jego.
4 Kua whakarere nei ratou i ahau, kua whakarereketia e ratou tenei wahi, kua tahu whakakakara ki konei ki nga atua ke, kihai nei i mohiotia e ratou, e ratou ko o ratou matua, e nga kingi hoki o Hura; a kua whakakiia e ratou tenei wahi ki te toto o te hunga kore hara.
Przeto, że mię opuścili, a splugawili to miejsce, kadząc na niem bogom cudzym, których nie znali oni i ojcowie ich, i królowie Judzcy, i napełnili to miejsce krwią niewinnych;
5 Kua hanga hoki e ratou nga wahi tiketike o Paara, kia tahuna ai e ratou a ratou tamariki ki te ahi hei tahunga tinana ki a Paara; he mea kihai i whakahaua e ahau, kihai i korerotia e ahau, kihai ano hoki i puta ake i toku ngakau.
I pobudowali wyżyny Baalowi, aby palili synów swych ogniem na całopalenie Baalowi, czegom nie rozkazał, anim oto mówił, ani to wstąpiło na serce moje:
6 Mo reira, nana, kei te haere mai nga ra, e ai ta Ihowa, e kore ai tenei wahi e huaina, ko Topete, Ko te raorao o te tama a Hinomo, ranei; engari Ko te raorao o te Parekura.
Dlatego oto dni idą, mówi Pan, w których nie będzie nazywane więcej to miejsce Tofet, ani doliną syna Hennomowego, ale doliną mordu.
7 Na ka meinga e ahau kia he te whakaaro o Hura raua ko Hiruharama ki tenei wahi; a ka meinga ratou e ahau kia hinga i te hoari i te aroaro o o ratou hoariri, i te ringa ano o te hunga e whai ana kia whakamatea ratou: a ko o ratou tinana ka hoatu e ahau hei kai ma nga manu o te rangi, ma nga kararehe hoki o te whenua.
Bo wniwecz obrócę radę Judzką i Jeruzalemską na tem miejscu, a sprawię, że oni upadną od miecza przed twarzą nieprzyjaciół swoich, i od ręki szukających duszy ich; i dam trupy ich na pokarm ptastwu niebieskiemu, i zwierzowi ziemskiemu;
8 A ka meinga e ahau tenei pa hei miharotanga, hei whakahianga; ko nga tangata katoa e haere i konei ka oho, ka whakahi ki ona mate uruta katoa.
Podam także to miasto na spustoszenie i na świstanie; każdy idący mimo nie zdumieje się, a świstać będzie nad wszystkiemi plagami jego.
9 Ka meinga ano ratou e ahau kia kai i nga kikokiko o a ratou tama, i nga kikokiko o a ratou tamahine, a ka kai ratou i nga kikokiko o tona hoa tata, o tona hoa tata, i te whakapaenga, i te kopaninga e kopania ai ratou e o ratou hoariri, e te hunga hoki e whai ana kia whakamatea ratou.
I sprawię to, że będą jeść ciała synów swoich, i ciała córek swoich, a każdy z nich ciało bliźniego swego jeść będzie w oblężeniu i w uciśnieniu, którem ich ucisną nieprzyjaciele ich, i ci, którzy szukają duszy ich.
10 Katahi koe ka wahi i te pounamu i te tirohanga a nga tangata ka haere tahi atu na koutou,
Potem stłucz ten dzban przed oczyma mężów, którzy pójdą z tobą,
11 A ka mea atu ki a ratou, Ko te kupu tenei a Ihowa o nga mano, Ka rite taku wawahi i tenei iwi, i tenei pa, ka penei me te wahanga o te oko a te kaihanga rihi, e kore nei e taea te tapitapi kia ora ano: a ka tanu hoki ratou ki Topete, kia kore ra ano he wahi hei tanumanga.
A rzecz do nich: Tak mówi Pan zastępów: Tak stłukę ten lud, i to miasto, jako gdy kto tłucze naczynie garncarskie, które więcej naprawione być nie może: a w Tofet pogrzebywać będą, iż miejsca inszego nie będzie ku pogrzebowi.
12 Ko taku tenei e mea ai ki tenei wahi, e ai ta Ihowa, ki ona tangata hoki, kia meinga ra ano tenei pa kia rite ki Topete:
Tak uczynię temu miejscu, mówi Pan, i obywatelom jego, i postąpię sobie z tem miastem, tak jako z Tofet.
13 A ko nga whare o Hiruharama, me nga whare o nga kingi o Hura, kua whakapokea nei, ka rite ki tenei wahi, ki Topete, ara ko nga whare katoa i tahu whakakakara ai ratou i runga i nga tuanui ki te ope katoa o te rangi, i ringihia ai hoki e ratou he ringihanga ki nga atua ke.
Bo będą domy Jeruzalemskie i domy królów Judzkich, jako to miejsce Tofet, nieczyste ze wszystkiemi domami temi, na których dachach kadzili wszystkiemu wojsku niebieskiemu, i sprawowali ofiary mokre bogom cudzym.
14 Katahi ka haere mai a Heremaia i Topete, i te wahi i unga ai ia e Ihowa ki te poropiti; a tu ana ia i te marae o te whare o Ihowa, a ka mea ki te iwi katoa,
Tedy wróciwszy się Jeremijasz z Tofet, gdzie go był Pan posłał, aby tam prorokował, stanął w sieni domu Pańskiego, i rzekł do wszystkiego ludu:
15 Ko te kupu tenei a Ihowa o nga mano, a te Atua o Iharaira, Nana, ka kawea mai e ahau ki runga ki tenei pa, a ki runga hoki i ona pa katoa, te kino katoa i korerotia ra e ahau mo konei; no te mea kua whakapakeketia e ratou o ratou kaki, kia kore ai ratou e rongo ki aku kupu.
Tak mówi Pan zastępów, Bóg Izraelski: Oto Ja przywiodę na to miasto i na wszystkie miasto jego wszystko to złe, którem wyrzekł przeciw niemu; bo zatwardzili kark swój, aby nie słuchali słów moich.

< Heremaia 19 >