Heremaia 18

1 Ko te kupu i puta mai ki a Heremaia, he mea na Ihowa; i ki ia,

Verbum quod factum est ad Jeremiam a Domino, dicens:

2 Whakatika, haere ki raro, ki te whare o te kaihanga rihi, a ki reira ahau mea ai kia rongo koe i aku kupu.

Surge, et descende in domum figuli, et ibi audies verba mea.

3 Katahi ahau ka haere ki raro, ki te whare o te kaihanga rihi, na, kei te mahi ia i tana mahi i runga i nga wira.

Et descendi in domum figuli, et ecce ipse faciebat opus super rotam.

4 Na, i te henga i roto i te ringa o te kaihanga rihi o te oko i hanga e ia ki te paru, ka hanga ano e ia tetahi atu oko ki taua mea, ko ta te kaihanga rihi i kite ai e tika ana kia hanga.

Et dissipatum est vas quod ipse faciebat e luto manibus suis: conversusque fecit illud vas alterum, sicut placuerat in oculis ejus ut faceret.

5 Na ka puta mai te kupu a Ihowa ki ahau; i mea ia,

Et factum est verbum Domini ad me, dicens:

6 E kore ianei e ahei i ahau te mea i ta tenei kaihanga rihi ki a koutou, e te whare o Iharaira? e ai ta Ihowa. Nana, ko te paru i roto i te ringa o te kaihanga rihi, ko to koutou rite tena i roto i toku ringa, e te whare o Iharaira.

Numquid sicut figulus iste, non potero vobis facere, domus Israël? ait Dominus: ecce sicut lutum in manu figuli, sic vos in manu mea, domus Israël.

7 I te wa tonu e korero ai ahau mo tetahi iwi, mo tetahi kingitanga, kia hutia ake, kia wahia iho, kia whakangaromia;

Repente loquar adversum gentem et adversus regnum, ut eradicem, et destruam, et disperdam illud:

8 Ki te tahuri taua iwi i korerotia ra e ahau i to ratou kino, ka puta ke toku whakaaro mo te kino i whakaaro ai ahau kia meatia ki a ratou.

si pœnitentiam egerit gens illa a malo suo quod locutus sum adversus eam, agam et ego pœnitentiam super malo quod cogitavi ut facerem ei.

9 A i te wa tonu e korerotia ai e ahau tetahi iwi, tetahi kingitanga ranei, kia hanga, kia whakatokia,

Et subito loquar de gente et de regno, ut ædificem et plantem illud.

10 Ki te mahi taua iwi i te kino ki taku titiro, e kore ai e rongo ki toku reo, katahi ka puta ke toku whakaaro mo te pai, i mea nei ahau hei pai mo ratou.

Si fecerit malum in oculis meis, ut non audiat vocem meam, pœnitentiam agam super bono quod locutus sum ut facerem ei.

11 Na, tena, korero ki nga tangata o Hura, ki te hunga hoki e noho ana i Hiruharama, mea atu, Ko te kupu tenei a Ihowa: Nana, tenei ahau te hanga nei i te kino mo koutou, te whakatakoto whakaaro nei mo koutou: tenei ra, hoki mai aianei i tona ara k ino, i tona ara kino, whakatikaia hoki o koutou ara, a koutou mahi.

Nunc ergo dic viro Juda, et habitatoribus Jerusalem, dicens: Hæc dicit Dominus: Ecce ego fingo contra vos malum, et cogito contra vos cogitationem: revertatur unusquisque a via sua mala, et dirigite vias vestras et studia vestra.

12 Otiia ka ki ratou, Kahore he painga: ka haere tonu hoki matou i a matou nei i whakaaro ai, a ka mahi matou i nga tikanga pakeke a te ngakau kino o tena, o tena.

Qui dixerunt: Desperavimus: post cogitationes enim nostras ibimus, et unusquisque pravitatem cordis sui mali faciemus.

13 Na reira tenei kupu a Ihowa, Tena, uia atu ki nga iwi, ko wai i rongo ki nga mea penei; he hanga whakawehi rawa te mahi a te wahine o Iharaira.

Ideo hæc dicit Dominus: Interrogate gentes: Quis audivit talia horribilia, quæ fecit nimis virgo Israël?

14 E whakarere ranei te hukarere o Repanona i te kohatu o te parae? ka maroke ranei nga wai matao e rere iho ana i tawhiti?

Numquid deficiet de petra agri nix Libani? aut evelli possunt aquæ erumpentes frigidæ, et defluentes?

15 Kua wareware hoki taku iwi ki ahau, kua tahu whakakakara ki te horihori; a kua meinga kia tutuki ratou i o ratou ara, i nga huarahi onamata, haere ai i nga huarahi i rahaki, i te ara kihai i opehia ake;

Quia oblitus est mei populus meus, frustra libantes, et impingentes in viis suis, in semitis sæculi, ut ambularent per eas in itinere non trito,

16 Kia meinga to ratou whenua hei miharotanga, hei mea e whakatoia mai ai a ake ake; ka oho katoa nga tangata e tika ana na reira, ka ruru i tona mahunga.

ut fieret terra eorum in desolationem, et in sibilum sempiternum: omnis qui præterierit per eam obstupescet, et movebit caput suum.

17 Ka titaritaria ratou e ahau ano na te hau marangi i te aroaro o te hoariri; ka titiro ahau ki to ratou tuara, kahore ki to ratou kanohi, i te ra o to ratou aitua.

Sicut ventus urens dispergam eos coram inimico: dorsum, et non faciem, ostendam eis in die perditionis eorum.

18 Katahi ratou ka mea, Haere mai, tatou ka whakatakoto whakaaro mo Heremaia; e kore hoki e ngaro te ture i te tohunga, te whakaaro ranei i te tangata whakaaro nui, te kupu ranei i te poropiti. Haere mai, tatou ka patu i a ia ki te arero; kaua hoki e whakarongo ki tetahi o ana kupu.

Et dixerunt: Venite, et cogitemus contra Jeremiam cogitationes: non enim peribit lex a sacerdote, neque consilium a sapiente, nec sermo a propheta: venite, et percutiamus eum lingua, et non attendamus ad universos sermones ejus.

19 Kia whai whakaaro koe ki ahau, e Ihowa, whakarongo hoki ki te reo o te hunga e totohe ana ki ahau.

Attende, Domine, ad me, et audi vocem adversariorum meorum.

20 E utua ranei te pai ki te kino? kua keria nei hoki e ratou he rua mo toku wairua. Kia mahara ki toku tunga ki tou aroaro ki te korero i te pai mo ratou, ki te whakatahuri atu hoki i tou aritarita i a ratou.

Numquid redditur pro bono malum, quia foderunt foveam animæ meæ? Recordare quod steterim in conspectu tuo ut loquerer pro eis bonum, et averterem indignationem tuam ab eis.

21 Mo reira hoatu a ratou tamariki ki te hemokai, tukua atu ki te kaha o te hoari; whakapania a ratou wahine i te tamariki, whakapouarutia; tukua o ratou tangata kia whakamatea, a ratou taitamariki kia patua ki te hoari i te whawhai.

Propterea da filios eorum in famem, et deduc eos in manus gladii: fiant uxores eorum absque liberis, et viduæ: et viri earum interficiantur morte: juvenes eorum confodiantur gladio in prælio:

22 Kia rangona he tangi i roto i o ratou whare, ina kawea e koe he ope huaki tata ki a ratou: kua keria hoki e ratou he rua hei hopu i ahau, kua huna hoki he rore mo oku waewae.

audiatur clamor de domibus eorum: adduces enim super eos latronem repente, quia foderunt foveam ut caperent me, et laqueos absconderunt pedibus meis.

23 Otiia, e Ihowa, e mohio ana koe ki o ratou whakaaro katoa moku kia whakamatea; kaua he whakamarie mo to ratou he, kaua ano to ratou hara e murua atu i tou aroaro: engari kia whakataka atu ratou i tou aroaro; mau e mea ki a ratou i te wa e riri a i koe.

Tu autem, Domine, scis omne consilium eorum adversum me in mortem: ne propitieris iniquitati eorum, et peccatum eorum a facie tua non deleatur: fiant corruentes in conspectu tuo; in tempore furoris tui abutere eis.