< Kenehi 11 >
1 Na kotahi tonu te reo o te whenua katoa, rite tonu ano nga korero.
Na całej ziemi był jeden język i jedna mowa.
2 A, i a ratou e haere ana whaka te rawhiti, na ka kite ratou i tetahi mania i te whenua o Hinara; a noho ana ratou i reira.
A gdy wędrowali od wschodu, znaleźli równinę w ziemi Szinear i tam mieszkali.
3 Na ka mea ratou ki tona hoa, ki tona hoa, Tena, tatou ka hanga pereki, me ata tahu marire ano hoki. Na ka meinga e ratou he pereki hei kohatu, he uku hoki ta ratou moata.
I mówili jeden do drugiego: Chodźcie, zróbmy cegły i wypalmy je w ogniu; i mieli cegłę zamiast kamienia, a smołę zamiast zaprawy.
4 Na ka mea ratou, Tena, tatou ka hanga i tetahi pa me tetahi pourewa, a kia tutuki a runga ki te rangi, kia whai ingoa ai tatou; kei marara noa atu tatou ki te mata o te whenua katoa.
Potem powiedzieli: Chodźcie, zbudujmy sobie miasto i wieżę, której szczyt [sięgałby] do nieba, i uczyńmy sobie imię, abyśmy się nie rozproszyli po powierzchni całej ziemi.
5 Na ka heke iho a Ihowa kia kite i te pa me te pourewa, i hanga nei e nga tama a te tangata.
A PAN zstąpił, aby zobaczyć miasto i wieżę, które synowie ludzcy budowali.
6 A ka mea a Ihowa, Nana, kotahi tonu te iwi nei, kotahi ano hoki to ratou reo; a ka timataia nei tenei mahi e ratou: e kore ano ratou e taea te pupuri mai i tetahi mea, e whakaaro ana ratou kia mahia.
I PAN powiedział: Oto lud jest jeden i wszyscy mają jeden język, a [jest] to dopiero początek ich dzieła. Teraz nic nie powstrzyma ich od wykonania tego, co zamierzają uczynić.
7 Tena, tatou ka heke atu, ka whakapoauau i o ratou reo i reira, kia kore ai ratou e matau, ia tangata, ia tangata ki te reo o tona hoa.
Zstąpmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie zrozumiał języka drugiego.
8 Na whakamararatia atu ana ratou i reira e Ihowa ki runga ki te mata o te whenua katoa: a mahue ake i a ratou te hanga i te pa.
I tak PAN rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi; i przestali budować miasto.
9 Na kona i huaina ai to reira ingoa ko Papera; no te mea i whakapoauautia e Ihowa i reira te reo o te whenua katoa: no reira ano hoki te whakamararatanga a Ihowa i a ratou ki te mata o te whenua katoa.
Dlatego nazwano je Babel, bo tam PAN pomieszał język całej ziemi. I stamtąd PAN rozproszył ich po całej powierzchni ziemi.
10 Ko nga whakatupuranga enei o Hema: ka kotahi rau nga tau o Hema, na ka whanau a Arapahata i te rua o nga tau i muri i te waipuke:
To [są] dzieje rodu Sema: Gdy Sem miał sto lat, spłodził Arpachszada, dwa lata po potopie.
11 A e rima rau nga tau i ora ai a Hema i muri i te whanautanga o Arapahata, a ka whanau ana tama me ana tamahine.
Po spłodzeniu Arpachszada Sem żył pięćset lat i spłodził synów i córki.
12 A ka toru tekau ma rima nga tau i ora ai a Arapahata, na ka whanau a Haraha:
Arpachszad żył trzydzieści pięć lat i spłodził Szelacha.
13 A e wha rau e toru nga tau i ora ai a Arapahata i muri i te whanautanga o Haraha, ka whanau ana tama me ana tamahine.
Po spłodzeniu Szelacha Arpachszad żył czterysta trzy lata i spłodził synów i córki.
14 A ka toru tekau nga tau i ora ai a Haraha, na ka whanau a Epere:
Szelach żył trzydzieści lat i spłodził Ebera.
15 A e wha rau e toru nga tau o Haraha i muri i te whanautanga o Epere, ka whanau ana tama me ana tamahine.
Po spłodzeniu Ebera Szelach żył czterysta trzy lata i spłodził synów i córki.
16 A e toru tekau ma wha nga tau i ora ai a Epere, ka whanau a Pereke:
Eber żył trzydzieści cztery lata i spłodził Pelega.
17 E wha rau e toru tekau nga tau i ora ai a Epere i muri i te whanautanga o Pereke, a ka whanau ana tama me ana tamahine.
Po spłodzeniu Pelega Eber żył czterysta trzydzieści lat i spłodził synów i córki.
18 A ka toru tekau nga tau o Pereke, ka whanau a Reu:
Peleg żył trzydzieści lat i spłodził Reu.
19 A e rua rau e iwa nga tau i ora ai a Pereke i muri i te whanautanga o Reu, ka whanau ana tama me ana tamahine.
Po spłodzeniu Reu Peleg żył dwieście dziewięć lat i spłodził synów i córki.
20 A ka toru tekau ma rua nga tau o Reu, na ka whanau a Heruka:
Reu żył trzydzieści dwa lata i spłodził Seruga.
21 A e rua rau ma whitu nga tau i ora ai a Reu i muri i te whanautanga o Heruka, ka whanau ana tama me ana tamahine.
Po spłodzeniu Seruga Reu żył dwieście siedem lat i spłodził synów i córki.
22 A ka toru tekau nga tau o Heruka, na ka whanau a Nahora:
Serug żył trzydzieści lat i spłodził Nachora.
23 A e rua rau nga tau i ora ai a Heruka i muri i te whanautanga o Nahora, ka whanau ana tama me ana tamahine.
Po spłodzeniu Nachora Serug żył dwieście lat i spłodził synów i córki.
24 A e rua tekau ma iwa nga tau i ora ai a Nahora, na ka whanau a Teraha:
Nachor żył dwadzieścia dziewięć lat i spłodził Teracha.
25 A kotahi rau kotahi tekau ma iwa nga tau i ora ai a Nahora i muri i te whanautanga o Teraha, a ka whanau ana tama me ana tamahine.
Po spłodzeniu Teracha Nachor żył sto dziewiętnaście lat i spłodził synów i córki.
26 A ka whitu tekau nga tau i ora ai a Teraha, na ka whanau a Aperama, a Nahora, ratou ko Harana.
Terach żył siedemdziesiąt lat i spłodził Abrama, Nachora i Harana.
27 Na, ko nga whakatupuranga enei o Teraha: na Teraha ko Aperama, ko Nahora, ratou ko Harana; na Harana ko Rota.
A to są rody Teracha: Terach spłodził Abrama, Nachora i Harana. Haran zaś spłodził Lota.
28 A i mate a Harana i te oranga ano o tona papa o Teraha i te whenua i whanau ai ia, i Uru o nga Karari.
I Haran umarł za życia swego ojca Teracha w ziemi swego urodzenia, w Ur chaldejskim.
29 Na ka tango a Aperama raua ko Nahora i etahi wahine ma raua: ko te ingoa o te wahine a Aperama ko Harai, ko te ingoa o te wahine a Nahora ko Mireka tamahine a Harana, papa o Mireka, papa ano hoki o Iheka.
I Abram, i Nachor pojęli sobie żony: imię żony Abrama [było] Saraj, a imię żony Nachora – Milka. Była ona córką Harana, ojca Milki i Jeski.
30 A he pakoko a Harai; kahore ana tamariki.
A Saraj była niepłodna, nie miała dzieci.
31 Na ka tango a Teraha i a Aperama i tana tama, raua ko Rota tama a Harana, ko te tama a tana tama, ratou ko tana hunaonga, ko Harai wahine a tana tama a Aperama; a whakatika tahi ana ratou i Uru o nga Karari, haere ana ki te whenua o Kanaana; na ka tae ki Harana, a noho ana i reira.
I Terach wziął swego syna Abrama i swego wnuka Lota, syna Harana, i swoją synową Saraj, żonę swego syna Abrama; i wyruszyli razem z Ur chaldejskiego, aby udać się do ziemi Kanaan. Gdy przybyli do Charanu, zamieszkali tam.
32 A ko nga ra o Teraha e rua rau ma rima tau: na ka mate a Teraha ki Harana.
I dni Teracha było dwieście pięć lat, i umarł w Charanie.