< 1 Koriniti 12 >
1 Na mo nga mea wairua, e oku teina, kahore ahau e pai kia kuware koutou.
Agora, falemos sobre os “dons espirituais.” Meus irmãos e minhas irmãs, eu quero explicar sobre isso para vocês.
2 E matau ana koutou, i a koutou e Tauiwi ana, he mea kahaki koutou ki nga whakapakoko reokore, me koutou i kahakina ra.
Vocês sabem que, quando eram pagãos, foram enganados e desviados do caminho, para adoração de ídolos, que nem mesmo podem falar.
3 Koia ahau ka whakakite nei ki a koutou, e kore tetahi tangata, na te Wairua nei o te Atua ana korero, e ki, He mea kanga a Ihu: e kore ano e taea e tetahi te mea, Ko Ihu te Ariki, ki te kahore te Wairua Tapu.
Deixem-me esclarecer isso para vocês: ninguém que fala pelo Espírito de Deus diz: “Maldito seja Jesus!” E ninguém também pode dizer: “Jesus é o Senhor!”, a não ser pelo Espírito Santo.
4 Na, he maha nga wehewehenga o nga mea e homai ana, kotahi ano ia Wairua.
Agora, entendam que há diferentes tipos de dons espirituais, mas todos eles vêm do mesmo Espírito.
5 A he maha nga wehewehenga o nga minitatanga, kotahi ano ia Ariki.
Há diferentes tipos de trabalho, mas eles vêm do mesmo Senhor.
6 He maha ano hoki nga tu ahua o nga mahi; kotahi ano ia Atua hei mahi i nga mea katoa i roto i te katoa.
O trabalho pode ser feito de diferentes maneiras, mas todas elas vêm do mesmo Deus, que trabalha por meio de todas elas.
7 Otira e homai ana ki tena, ki tena, te whakakitenga a te Wairua hei pai.
O Espírito é dado a cada um de nós, visando o bem de todos.
8 E homai ana hoki ki tetahi e te Wairua te kupu whakaaro; ki tetahi atu ko te kupu matau, he mea na taua Wairua ano;
Uma pessoa recebe do Espírito a habilidade de falar, usando palavras da sabedoria. Outra recebe uma mensagem de conhecimento, por meio do mesmo Espírito.
9 Ki tetahi atu ko te whakapono, na taua Wairua ra ano; ki tetahi atu ko nga mana whakaora, na taua Wairua ano:
Já outra recebe, desse mesmo Espírito, o dom de ter uma fé extraordinária. Esse mesmo Espírito dá a outra pessoa o dom de curar.
10 Ki tetahi atu ko nga mahi merekara; ki tetahi atu ko te mahi poropiti; ki tetahi atu ko te matauranga ki nga wairua; ki tetahi atu ko nga reo huhua; ki tetahi atu ko te whakamaoritanga i nga reo:
Para outra ele dá a capacidade de realizar milagres. Já outra pessoa recebe o dom da profecia. A outra é dado o dom da sabedoria espiritual. E outra ainda recebe a capacidade de falar diferentes línguas, enquanto a outra é dado o dom de interpretar o que essas línguas querem dizer.
11 Na, ko enei mea katoa, he mea mahi na taua Wairua kotahi ra ano, ko ia hei tuwha i tana e pai ai ki tetahi, ki tetahi.
Mas, todos esses dons são realizações de um único e mesmo Espírito, que distribui a cada um diversos dons, conforme a sua vontade.
12 Pera hoki i te tinana e kotahi ana, he tini ano ona wahi, a ko nga wahi katoa o taua tinana kotahi, ahakoa tini, kotahi ano tinana; he pera hoki a te Karaiti.
Exatamente como acontece com o corpo humano, que é uma unidade feita de muitas partes, todas as partes do corpo, embora haja muitas delas, formam um único corpo. E, assim, também acontece com Cristo.
13 Kotahi nei hoki te Wairua i iriiria ai tatou katoa ki roto ki te tinana kotahi, ahakoa nga Hurai, ahakoa nga Kariki, ahakoa herehere, ahakoa rangatira; kotahi tonu te Wairua i whakainumia mai ai tatou katoa.
Pois, foi por meio de um único Espírito que todos nós fomos batizados, para formar um único corpo. Não importa se somos judeus ou gregos, escravos ou homens livres, pois todos nós bebemos de um único Espírito.
14 Ehara hoki te tinana i te wahi kotahi, engari he tini.
O corpo não é formado de uma parte, mas de muitas partes.
15 Ki te mea te waewae, He teka no te tinana ahau, ehara hoki ahau i te ringa; ehara ma tena e kahore ai ia hei wahi mo te tinana.
Se o pé dissesse: “Por eu não ser a mão, eu não sou parte do corpo”, isso faria com que ele não fosse realmente uma parte do corpo?
16 Ki te mea te taringa, He teka no te tinana ahau, ehara hoki ahau i te kanohi; ehara ma tena e kahore ai ia hei wahi mo te tinana.
Se a orelha dissesse: “Por eu não ser um olho, eu não faço parte do corpo”, isso faria com que ela não fosse parte do corpo?
17 Mehemea hoki he kanohi te tinana katoa, kei hea te wahi hei whakarongo? Mehemea he whakarongo ta te katoa, kei hea te wahi hei hongi?
Se todo o corpo fosse um olho, como seria possível ouvir? Se todo o corpo fosse uma orelha, como seria possível cheirar?
18 Ko tenei, kua oti i te Atua te whakanoho tenei wahi, tenei wahi, ki roto ki te tinana, ana hoki i pai ai.
Mas Deus organizou cada parte do corpo, colocando cada uma delas da maneira que quis.
19 Mehemea hoki kotahi ano wahi ratou katoa, kei hea te tinana?
Se elas fossem todas iguais, o que aconteceria com o corpo?
20 Ko tenei, he tini nga wahi, kotahi ano te tinana.
No entanto, como há muitas partes, elas formam o corpo como o conhecemos.
21 E kore hoki te kanohi e ahei te mea ki te ringa, Kahore aku mahi mau: te mahunga ranei ki nga waewae, Kahore aku mahi ma korua.
O olho não pode dizer para a mão: “Eu não preciso de você”, ou a cabeça falar para o pé: “Eu não preciso de você.”
22 Engari, ko nga wahi o te tinana e kiia ana he ngoikore, nui rawa te mahi ma era;
Muito pelo contrário, algumas dessas partes do corpo, que parecem ser as mais insignificantes, são as mais essenciais.
23 Ko nga wahi hoki o te tinana e kiia ana e tatou he iti te honore, nui atu te honore e whakataua iho ana e tatou ki era; nui atu hoki te ataahua ki o tatou wahi marutuna;
Na verdade, essas partes do corpo, que nós consideramos menos honrosas para serem mostradas, nós “honramos” mais, ao cobri-las; o que é indecente, tratamos com mais recato!
24 Ko o tatou wahi ataahua ia kahore he aha e meatia ai; heoi he mea huihui marire na te Atua nga wahi o te tinana, he mea whakarite marie, nui atu hoki te honore i hoatu e ia ki te wahi i hapa:
O que é bonito não precisa ser coberto. Deus não organizou o corpo para que fosse dada mais honra para as partes que são menos bonitas.
25 Kia kore ai he wehewehenga o te tinana; engari kia kotahi tonu te whakaaro o nga wahi mo tetahi, mo tetahi.
Isso aconteceu para que não houvesse qualquer conflito no corpo. As diferentes partes devem cuidar igualmente umas das outras.
26 A ki te mamae tetahi wahi, mamae tahi ana nga wahi katoa; ki te whakahonoretia tetahi wahi, hari tahi ana nga wahi katoa.
Então, quando uma parte está sofrendo, todas as outras partes sofrem também; e quando uma parte é bem tratada, então, todas as outras partes do corpo se alegram também!
27 Na, ko koutou te tinana o te Karaiti, he wahi ano nona tenei, tenei.
Agora, vocês são o corpo de Cristo, e cada um de vocês forma uma parte dele.
28 A kua whakanohoia e te Atua etahi i roto i te hahi, ko nga apotoro ki mua, tuarua ko nga poropiti, tuatoru ko nga kaiwhakaako, muri iho ko nga merekara, me i reira ko nga mana whakaora, ki nga hoa mahi, ko nga kaiwhakahaere tikanga, ko nga reo h uhua.
Na igreja, Deus fez primeiro com que alguns fossem apóstolos; depois, que outros fossem profetas; e, então, os mestres. Depois, há aqueles que realizam milagres, os que têm dons de cura, as pessoas que ajudam os outros, e outros que são bons administradores, e ainda outros que podem falar diferentes línguas.
29 He apotoro oti katoa? he poropiti oti katoa? he kaiwhakaako katoa? he kaimahi katoa i te merekara?
Nem todos são apóstolos, ou profetas, ou mestres. Nem todos são capazes de realizar milagres.
30 Kei te katoa oti nga mana whakaora? e korero katoa ana oti i nga reo? he kaiwhakamaori anake ranei?
Nem todos têm dons de cura, ou a capacidade de falar em diferentes línguas, ou de interpretá-las.
31 Na, whaia nga mea homai papai rawa: tenei ia te ara tino pai rawa, maku e whakaatu ki a koutou.
Mas, vocês realmente deveriam querer ter os dons mais significativos. Então, agora, eu lhes mostrarei um caminho muito melhor do que os outros.