< ഉത്തമഗീതം 2 >

1 ഞാൻ ശാരോനിലെ പനിനീർപുഷ്പവും താഴ്വരകളിലെ താമരപ്പൂവും ആകുന്നു.
Niĩ ndĩ ihũa rĩa Sharoni, ningĩ gĩtoka gĩa ituamba-inĩ.
2 മുള്ളുകളുടെ ഇടയിൽ താമരപോലെ കന്യകമാരുടെ ഇടയിൽ എന്റെ പ്രിയ ഇരിക്കുന്നു.
O ta gĩtoka kĩrĩ mĩigua-inĩ-rĩ, nĩguo mwendwa wakwa atariĩ arĩ gatagatĩ ka airĩtu arĩa angĩ.
3 കാട്ടുമരങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ഒരു നാരകംപോലെ യൗവനക്കാരുടെ ഇടയിൽ എന്റെ പ്രിയൻ ഇരിക്കുന്നു; അതിന്റെ നിഴലിൽ ഞാൻ ആനന്ദത്തോടെ ഇരുന്നു; അതിന്റെ പഴം എന്റെ നാവിന് മധുരമായിരുന്നു.
O ta mũtĩ wa mũtunda ũrĩ mĩtĩ-inĩ ya gĩthaka-rĩ, nĩguo mũnyendi atariĩ arĩ gatagatĩ ka aanake arĩa angĩ. Ngenagĩra gũikara kĩĩgunyĩ-inĩ gĩake, namo matunda make ngĩmacama njiguaga marĩ mũrĩo.
4 അവൻ എന്നെ വീഞ്ഞുവീട്ടിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നു; എന്റെ മീതെ അവൻ പിടിച്ചിരുന്ന കൊടി സ്നേഹമായിരുന്നു.
Nĩandoonyetie nyũmba nene ĩrĩa ĩrĩĩagĩrwo iruga, nayo bendera ĩrĩa ahaicĩtie igũrũ rĩakwa nĩ wendo.
5 ഞാൻ പ്രേമവിവശയായിരിക്കുകയാൽ മുന്തിരിയട തന്ന് എന്നെ ശക്തീകരിക്കുവിൻ; നാരങ്ങാ തന്ന് എന്നെ തണുപ്പിക്കുവിൻ.
Njĩkĩrai hinya na thabibũ iria nyũmithie, mũnjerũhĩrie hinya na matunda, nĩ ũndũ ndĩ mũcuce nĩ wendo.
6 അവന്റെ ഇടംകൈ എന്റെ തലയിൻ കീഴിൽ ഇരിക്കട്ടെ; അവന്റെ വലംകൈ എന്നെ ആശ്ലേഷിക്കട്ടെ.
Guoko gwake kwa ũmotho akũigĩte rungu rwa mũtwe wakwa, nakuo guoko gwake kwa ũrĩo gũkaahĩmbĩria.
7 യെരൂശലേം പുത്രിമാരേ, വയലിലെ ചെറുമാനുകളാണ, പേടമാനുകളാണ, പ്രേമത്തിന് ഇഷ്ടമാകുവോളം അതിനെ ഇളക്കരുത്, ഉണർത്തുകയുമരുത്.
Inyuĩ aarĩ a Jerusalemu, ndamwĩhĩtithia na thiiya, na mĩgoma ya thwariga cia werũ-inĩ atĩrĩ: Mũtikoimbuthũre wendo o na kana mũwarahũre, o nginya wĩrirĩrie kwarahũka guo mwene.
8 അതാ, എന്റെ പ്രിയന്റെ സ്വരം! അവൻ മലകളിന്മേൽ ചാടിയും കുന്നുകളിന്മേൽ കുതിച്ചുംകൊണ്ട് വരുന്നു.
Ta thikĩrĩria, ũcio nĩ mwendwa wakwa! Ta rora! Ĩĩ nĩwe ũyũ ũroka, akĩrũgaga akĩrĩire irĩma-inĩ, arooka agĩtũrũhaga tũrĩma-inĩ.
9 എന്റെ പ്രിയൻ ചെറുമാനിനും കലമാൻകുട്ടിക്കും തുല്യൻ; ഇതാ, അവൻ നമ്മുടെ മതിലിന് പുറമേ നില്ക്കുന്നു; അവൻ കിളിവാതിലിലൂടെ നോക്കുന്നു; അഴിക്കിടയിൽകൂടി ഒളിഞ്ഞുനോക്കുന്നു.
Mwendwa wakwa ahaana ta thiiya, kana ta thwariga ĩrĩa nyanake. Ta kĩrore! Nĩwe ũũrĩa ũrũngiĩ thuutha wa rũthingo rwitũ, ararorera ndirica-inĩ, agacũthĩrĩria mĩanya-inĩ.
10 ൧൦ എന്റെ പ്രിയൻ എന്നോട് പറഞ്ഞത്: “എന്റെ പ്രിയേ, എഴുന്നേല്ക്കുക; എന്റെ സുന്ദരീ, വരുക.
Mwendwa wakwa aaririe akĩnjĩĩra atĩrĩ, “Mũrata wakwa, o wee mũthaka, ũkĩra tũthiĩ.
11 ൧൧ ശീതകാലം കഴിഞ്ഞു; മഴയും മാറിപ്പോയല്ലോ.
Atĩrĩrĩ! Hĩndĩ ya heho nĩ thiru; nayo mbura nĩĩkĩĩte ĩgatiga kuura.
12 ൧൨ പുഷ്പങ്ങൾ ഭൂമിയിൽ കാണായ്‌വരുന്നു; വള്ളിത്തല മുറിക്കുംകാലം വന്നിരിക്കുന്നു; കുറുപ്രാവിന്റെ ശബ്ദവും നമ്മുടെ നാട്ടിൽ കേൾക്കുന്നു.
Nĩ hĩndĩ mahũa marakunũka thĩ; ihinda rĩa kũina nĩikinyu, mĩgambo ya ndutura nĩĩraiguuo bũrũri-inĩ witũ.
13 ൧൩ അത്തിക്കായ്കൾ പഴുക്കുന്നു; മുന്തിരിവള്ളി പൂത്ത് സുഗന്ധം വീശുന്നു; എന്റെ പ്രിയേ, എഴുന്നേല്ക്കുക; എന്റെ സുന്ദരീ, വരുക.
Mũkũyũ-rĩ, nĩũrutĩte ngũyũ cia mbere; mĩthabibũ ĩrĩa ĩratumũra kĩro nĩĩraruta mũtararĩko wayo wega. Ũkĩra, ũka mũrata wakwa; o wee wakwa mũthaka, ũkĩra tũthiĩ.”
14 ൧൪ പാറയുടെ പിളർപ്പിലും പർവ്വതച്ചരിവിന്റെ മറവിലും ഇരിക്കുന്ന എന്റെ പ്രാവേ, ഞാൻ നിന്റെ മുഖം ഒന്ന് കാണട്ടെ; നിന്റെ സ്വരം ഒന്ന് കേൾക്കട്ടെ; നിന്റെ സ്വരം ഇമ്പമുള്ളതും മുഖം സൗന്ദര്യമുള്ളതും ആകുന്നു.
Ndutura yakwa wee ũrĩ mĩatũka-inĩ ya rwaro rwa ihinga, kũu ciĩhitho-inĩ cia hurũrũka cia irĩma, nyonia ũthiũ waku, ta reke njigue mũgambo waku; nĩ ũndũ mũgambo waku nĩ mwororo, na ũthiũ waku nĩ mũthaka.
15 ൧൫ ഞങ്ങളുടെ മുന്തിരിത്തോട്ടങ്ങൾ പൂത്തിരിക്കുകയാൽ മുന്തിരിവള്ളി നശിപ്പിക്കുന്ന കുറുക്കന്മാരെ, ചെറുകുറുക്കന്മാരെത്തന്നെ പിടിച്ചുതരുവിൻ.
Tũnyitĩrei mbwe, o tũbwe tũu tũnini, tũrĩa tũthũkagia mĩgũnda ya mĩthabibũ, o mĩthabibũ ĩyo iitũ ĩratumũra kĩro.
16 ൧൬ എന്റെ പ്രിയൻ എനിക്കുള്ളവൻ; ഞാൻ അവനുള്ളവൾ; അവൻ താമരകളുടെ ഇടയിൽ ആടുമേയ്ക്കുന്നു.
Mwendwa wakwa nĩ wakwa na niĩ ndĩ wake; arĩithagia kũrĩa kũrĩ itoka.
17 ൧൭ വെയിലാറി, നിഴൽ കാണാതെയാകുവോളം, എന്റെ പ്രിയനേ, നീ മടങ്ങിവന്ന് ദുർഘടപർവ്വതങ്ങളിലെ ചെറുമാനിനും കലമാൻകുട്ടിക്കും തുല്യനായിരിക്കുക.
Hũndũka nginya rĩrĩa kũrĩĩrura, nacio ciĩruru ciirĩrie. Hũndũka mwendwa wakwa, tuĩka ta thiiya, kana ta thwariga nyanake, ĩrĩ irĩma-inĩ cia Betheri.

< ഉത്തമഗീതം 2 >