സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 78
1 ൧ ആസാഫിന്റെ ഒരു ധ്യാനം. എന്റെ ജനമേ, എന്റെ ഉപദേശം ശ്രദ്ധിക്കുവിൻ; എന്റെ വായിലെ മൊഴികൾക്ക് നിങ്ങളുടെ ചെവി ചായിക്കുവിൻ.
[A contemplation by Asaph.] Hear my teaching, my people. Turn your ears to the words of my mouth.
I will open my mouth in a parable. I will utter dark sayings since the beginning of the world,
which we have heard and known, and our fathers have told us.
4 ൪ നാം നമ്മുടെ മക്കളോട് അവയെ മറച്ചുവയ്ക്കാതെ വരുവാനുള്ള തലമുറയോട് യഹോവയുടെ സ്തുതിയും ബലവും കർത്താവ് ചെയ്ത അത്ഭുതപ്രവൃത്തികളും വിവരിച്ചുപറയും.
We will not hide them from their descendants, telling to the generation to come the praises of YHWH, his strength, and his wondrous works that he has done.
5 ൫ ദൈവം യാക്കോബിൽ ഒരു സാക്ഷ്യം സ്ഥാപിച്ചു; യിസ്രായേലിൽ ഒരു ന്യായപ്രമാണം നിയമിച്ചു; അവയെ അവരുടെ മക്കളെ അറിയിക്കുവാൻ നമ്മുടെ പിതാക്കന്മാരോട് കല്പിച്ചു.
For he established a testimony in Jacob, and appointed a teaching in Israel, which he commanded our fathers, that they should make them known to their children;
6 ൬ വരുവാനുള്ള തലമുറ, ജനിക്കുവാനിരിക്കുന്ന മക്കൾതന്നെ, അവയെ ഗ്രഹിക്കുകയും എഴുന്നേറ്റ് തങ്ങളുടെ മക്കളോട് അറിയിക്കുകയും ചെയ്യും.
that the generation to come might know it, the children yet unborn, and arise and tell their children,
7 ൭ അവർ അവരുടെ ആശ്രയം ദൈവത്തിൽ വയ്ക്കുകയും അവിടുത്തെ പ്രവൃത്തികളെ മറന്നുകളയാതെ അവിടുത്തെ കല്പനകൾ പ്രമാണിച്ചു നടക്കുകയും
that they might set their hope in God, and not forget the works of God, but keep his commandments,
8 ൮ അവരുടെ പിതാക്കന്മാരെപോലെ ശാഠ്യവും മത്സരവും ഉള്ള തലമുറയായി ഹൃദയത്തെ സ്ഥിരമാക്കാതെ, ദൈവത്തോട് അവിശ്വസ്തമനസ്സുള്ള ഒരു തലമുറയായി തീരാതിരിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടതിന് തന്നെ.
and might not be as their fathers, a stubborn and rebellious generation, a generation that did not make their hearts loyal, whose spirit was not steadfast with God.
The people of Ephraim, being armed and carrying bows, turned back in the day of battle.
They did not keep God's covenant, and refused to walk by his Law.
They forgot his doings, his wondrous works that he had shown them.
12 ൧൨ കർത്താവ് ഈജിപ്റ്റ് ദേശത്ത്, സോവാൻ വയലിൽവച്ച് അവരുടെ പൂര്‍വ്വ പിതാക്കന്മാരുടെ കൺമുമ്പിൽ, അത്ഭുതം പ്രവർത്തിച്ചു.
He did marvelous things in the sight of their fathers, in the land of Egypt, in the field of Zoan.
13 ൧൩ ദൈവം സമുദ്രത്തെ വിഭാഗിച്ച്, അതിൽകൂടി അവരെ കടത്തി; കർത്താവ് വെള്ളത്തെ ചിറപോലെ നില്‍ക്കുമാറാക്കി.
He split the sea, and caused them to pass through. He made the waters stand as a heap.
In the daytime he also led them with a cloud, and all night with a light of fire.
He split rocks in the wilderness, and gave them drink abundantly as out of the depths.
He brought streams also out of the rock, and caused waters to run down like rivers.
Yet they still went on to sin against him, to rebel against the Most High in the desert.
They tempted God in their heart by asking food according to their desire.
Yes, they spoke against God. They said, "Can God prepare a table in the wilderness?
20 ൨൦ ദൈവം പാറയെ അടിച്ചു, വെള്ളം പുറപ്പെട്ടു, തോടുകളും കവിഞ്ഞൊഴുകി, സത്യം; “എന്നാൽ അപ്പംകൂടി തരുവാൻ ദൈവത്തിന് കഴിയുമോ? തന്റെ ജനത്തിന് ദൈവം മാംസം വരുത്തി കൊടുക്കുമോ?” എന്ന് പറഞ്ഞു.
Look, he struck the rock, so that waters gushed out, and streams overflowed. Can he give bread also? Will he provide flesh for his people?"
21 ൨൧ ആകയാൽ യഹോവ അത് കേട്ട് കോപിച്ചു; യാക്കോബിന്റെ നേരെ തീ ജ്വലിച്ചു; യിസ്രായേലിന്റെ നേരെ കോപവും പൊങ്ങി.
Therefore YHWH heard, and was angry. A fire was kindled against Jacob, anger also went up against Israel,
because they did not believe in God, and did not trust in his salvation.
Yet he commanded the clouds above, and opened the doors of heaven.
He rained down manna on them to eat, and gave them bread from heaven.
Man ate the bread of the mighty ones. He sent them food to the full.
He caused the east wind to blow in the sky. By his power he guided the south wind.
He rained also flesh on them as the dust; winged birds as the sand of the seas.
He let it fall in the midst of his camp, all around his tent.
So they ate, and were well filled. He gave them their own desire.
They did not turn from their cravings. Their food was yet in their mouths,
31 ൩൧ ദൈവത്തിന്റെ കോപം അവരുടെ മേൽ വന്നു; അവരുടെ അതിശക്തന്മാരിൽ ചിലരെ കൊന്നു യിസ്രായേലിലെ യൗവനക്കാരെ സംഹരിച്ചു.
when the anger of God went up against them, killed some of the fattest of them, and struck down the young men of Israel.
For all this they still sinned, and did not believe in his wondrous works.
Therefore he consumed their days in vanity, and their years in terror.
When he killed them, then they inquired after him. They returned and sought God earnestly.
They remembered that God was their rock, the Most High God, their redeemer.
But they flattered him with their mouth, and lied to him with their tongue.
37 ൩൭ അവരുടെ ഹൃദയം ദൈവത്തിൽ സ്ഥിരമായിരുന്നില്ല; കർത്താവിന്റെ നിയമത്തോട് അവർ വിശ്വസ്തത കാണിച്ചതുമില്ല.
For their heart was not right with him, neither were they faithful in his covenant.
38 ൩൮ എങ്കിലും ദൈവം കരുണയുള്ളവനാകുകകൊണ്ട് അവരെ നശിപ്പിക്കാതെ അവരുടെ അകൃത്യം ക്ഷമിച്ചു; തന്റെ ക്രോധം മുഴുവനും ജ്വലിപ്പിക്കാതെ തന്റെ കോപം പലപ്പോഴും അടക്കിക്കളഞ്ഞു.
But he, being merciful, forgave iniquity, and did not destroy them. Yes, many times he turned his anger away, and did not stir up all his wrath.
He remembered that they were but flesh, a wind that passes away, and doesn't come again.
40 ൪൦ മരുഭൂമിയിൽ അവർ എത്ര തവണ ദൈവത്തോട് മത്സരിച്ചു! ശൂന്യദേശത്ത് എത്ര പ്രാവശ്യം ദൈവത്തെ ദുഃഖിപ്പിച്ചു!
How often they rebelled against him in the wilderness, and grieved him in the desert.
They turned again and tempted God, and gave pain to the Holy One of Israel.
They did not remember his hand, nor the day when he redeemed them from the adversary;
how he set his signs in Egypt, his wonders in the field of Zoan,
he turned their rivers into blood, and their streams, so that they could not drink.
45 ൪൫ ദൈവം അവരുടെ ഇടയിൽ ഈച്ചയെ അയച്ചു; അവ അവരെ അരിച്ചുകളഞ്ഞു: തവളയെയും അയച്ചു അവ അവർക്ക് നാശം ചെയ്തു.
He sent among them swarms of flies, which devoured them; and frogs, which destroyed them.
He gave also their increase to the caterpillar, and their labor to the locust.
47 ൪൭ ദൈവം അവരുടെ മുന്തിരിവള്ളികളെ കന്മഴകൊണ്ടും അവരുടെ കാട്ടത്തിവൃക്ഷങ്ങളെ ആലിപ്പഴം കൊണ്ടും നശിപ്പിച്ചു.
He destroyed their vines with hail, their sycamore fig trees with frost.
He gave over their livestock also to the hail, and their flocks to hot thunderbolts.
49 ൪൯ ദൈവം അവരുടെ ഇടയിൽ തന്റെ കോപാഗ്നിയും ക്രോധവും രോഷവും കഷ്ടവും അയച്ചു; അനർത്ഥദൂതന്മാരുടെ ഒരു ഗണത്തെ തന്നെ.
He threw on them the fierceness of his anger, wrath, indignation, and trouble, and a band of destroying angels.
50 ൫൦ ദൈവം തന്റെ കോപത്തിന് ഒരു പാത ഒരുക്കി, അവരുടെ പ്രാണനെ മരണത്തിൽനിന്നു വിടുവിക്കാതെ അവരുടെ ജീവനെ മഹാവ്യാധിക്ക് ഏല്പിച്ചുകളഞ്ഞു.
He made a path for his anger. He did not spare their soul from death, but gave their life over to the pestilence,
51 ൫൧ ദൈവം ഈജിപ്റ്റിലെ എല്ലാ കടിഞ്ഞൂലിനെയും ഹാമിന്റെ കൂടാരങ്ങളിലുള്ളവരുടെ വീര്യത്തിന്റെ ആദ്യഫലത്തെയും സംഹരിച്ചു.
and struck all the firstborn in Egypt, the chief of their strength in the tents of Ham.
52 ൫൨ എന്നാൽ തന്റെ ജനത്തെ ദൈവം ആടുകളെപ്പോലെ പുറപ്പെടുവിച്ചു; മരുഭൂമിയിൽ ആട്ടിൻകൂട്ടത്തെപ്പോലെ അവരെ നടത്തി.
But he led forth his own people like sheep, and guided them in the wilderness like a flock.
He led them safely, so that they weren't afraid, but the sea overwhelmed their enemies.
54 ൫൪ ദൈവം അവരെ തന്റെ വിശുദ്ധദേശത്തിലേക്കും തന്റെ വലങ്കൈ സമ്പാദിച്ച ഈ പർവ്വതത്തിലേക്കും കൊണ്ടുവന്നു.
He brought them to the border of his sanctuary, to this mountain, which his right hand had taken.
55 ൫൫ അവരുടെ മുമ്പിൽനിന്നു ദൈവം ജനതകളെ നീക്കിക്കളഞ്ഞു; ചരടുകൊണ്ട് അളന്ന് അവർക്ക് അവകാശം പകുത്തുകൊടുത്തു; യിസ്രായേലിന്റെ ഗോത്രങ്ങളെ അവരവരുടെ കൂടാരങ്ങളിൽ താമസിപ്പിച്ചു.
He also drove out the nations before them, allotted them for an inheritance by line, and made the tribes of Israel to dwell in their tents.
56 ൫൬ എങ്കിലും അവർ അത്യുന്നതനായ ദൈവത്തെ പരീക്ഷിച്ച് മത്സരിച്ചു; അവിടുത്തെ സാക്ഷ്യങ്ങൾ പ്രമാണിച്ചതുമില്ല.
Yet they tempted and rebelled against the Most High God, and did not keep his testimonies;
57 ൫൭ അവർ അവരുടെ പൂര്‍വ്വ പിതാക്കന്മാരെപ്പോലെ പിന്തിരിഞ്ഞ് ദ്രോഹം ചെയ്തു; വഞ്ചനയുള്ള വില്ലുപോലെ അവർ മാറിക്കളഞ്ഞു.
but turned back, and dealt treacherously like their fathers. They were turned aside like a deceitful bow.
58 ൫൮ അവർ അവരുടെ പൂജാഗിരികളെക്കൊണ്ട് ദൈവത്തെ കോപിപ്പിച്ചു; വിഗ്രഹങ്ങളെക്കൊണ്ട് കർത്താവിന് തീക്ഷ്ണത ജനിപ്പിച്ചു.
For they provoked him to anger with their high places, and moved him to jealousy with their engraved images.
When God heard this, he was angry, and greatly abhorred Israel;
So that he forsook the tabernacle at Shiloh, the tent where he dwelt among men;
61 ൬൧ തന്റെ ബലത്തെ പ്രവാസത്തിലും തന്റെ നിയമ പെട്ടകത്തെ ശത്രുവിന്റെ കയ്യിലും ഏല്പിച്ചുകൊടുക്കുകയും മാനഹീനനാക്കുകയും ചെയ്തു.
and delivered his strength into captivity, his glory into the adversary's hand.
He also gave his people over to the sword, and was angry with his inheritance.
Fire devoured their young men. Their virgins had no wedding song.
Their priests fell by the sword, and their widows couldn't weep.
65 ൬൫ അപ്പോൾ കർത്താവ് ഉറക്കത്തിൽനിന്ന് ഉണർന്നുവരുന്നവനെപ്പോലെയും വീഞ്ഞു കുടിച്ച് അട്ടഹസിക്കുന്ന വീരനെപ്പോലെയും ഉണർന്നു.
Then the Lord awakened as one out of sleep, like a mighty man who shouts by reason of wine.
He struck his adversaries backward. He made them a permanent shame.
Moreover he rejected the tent of Joseph, and did not choose the tribe of Ephraim,
But chose the tribe of Judah, Mount Zion which he loved.
69 ൬൯ താൻ സദാകാലത്തേക്കും സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്ന ഭൂമിയെപ്പോലെയും സ്വർഗ്ഗോന്നതികളെപ്പോലെയും ദൈവം തന്റെ വിശുദ്ധമന്ദിരത്തെ പണിതു.
He built his sanctuary like the heights, like the earth which he has established forever.
He also chose David his servant, and took him from the sheepfolds;
71 ൭൧ തന്റെ ജനമായ യാക്കോബിനെയും തന്റെ അവകാശമായ യിസ്രായേലിനെയും മേയിക്കേണ്ടതിന് യഹോവ അവനെ തള്ളയാടുകളെ നോക്കുന്ന വേലയിൽനിന്നു കൊണ്ടുവന്നു.
from following the ewes that have their young, he brought him to be the shepherd of Jacob his servant, and Israel his inheritance.
So he was their shepherd according to the integrity of his heart, and guided them by the skillfulness of his hands.
