സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 74
1 ൧ ആസാഫിന്റെ ഒരു ധ്യാനം. ദൈവമേ, അങ്ങ് ഞങ്ങളെ സദാകാലത്തേക്കും തള്ളിക്കളഞ്ഞത് എന്ത്? അങ്ങയുടെ മേച്ചില്പുറത്തെ ആടുകളുടെ നേരെ അവിടുത്തെ കോപം പുകയുന്നത് എന്ത്?
A psalm (maskil) of Asaph. God, why have you rejected us? Is it forever? Why does your anger burn so hot against the sheep of your own field?
2 ൨ അങ്ങ് പണ്ടുപണ്ടേ സമ്പാദിച്ച അവിടുത്തെ സഭയെയും അങ്ങ് വീണ്ടെടുത്ത അവിടുത്തെ അവകാശഗോത്രത്തെയും അങ്ങ് വസിച്ചിരുന്ന സീയോൻ പർവ്വതത്തെയും ഓർക്കണമേ.
Remember the people you made your own long ago, the tribe you redeemed and made your own. Remember too Mount Zion, the place where you live.
3 ൩ നിത്യശൂന്യങ്ങളിലേക്ക് അങ്ങയുടെ കാലടി വെക്കേണമേ; ശത്രു വിശുദ്ധമന്ദിരത്തിൽ സകലവും നശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
Come and walk through the complete devastation. The enemy has totally destroyed your Temple.
4 ൪ അങ്ങയുടെ വൈരികൾ അങ്ങയുടെ സമാഗമന സ്ഥലത്തിന്റെ നടുവിൽ അലറുന്നു; അവരുടെ കൊടികൾ അവർ അടയാളങ്ങളായി നാട്ടിയിരിക്കുന്നു.
The enemy shouted in triumph right where you met with us. There they set up their war banners as signs of their victory.
They acted like men chopping down a forest with axes.
With axes and hammers they smashed in the carved wooden panels.
Then they set fire to your Temple, burning it to the ground. They defiled the place where you live, the place that bears your name.
8 ൮ “നാം അവരെ നശിപ്പിച്ചുകളയുക” എന്ന് അവരുടെ ഹൃദയത്തിൽ പറഞ്ഞു, ദേശത്തിൽ ദൈവത്തിന്റെ ആലയങ്ങളെല്ലാം ചുട്ടുകളഞ്ഞു.
They said to themselves, “Let's destroy it all!” So they burned down every place where God was worshiped throughout the land.
9 ൯ ഞങ്ങൾ ഒരു അടയാളവും കാണുന്നില്ല; യാതൊരു പ്രവാചകനും ശേഷിച്ചിട്ടില്ല; ഇത് എത്രത്തോളം എന്നറിയുന്നവൻ ആരും ഞങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ഇല്ല.
We no longer see any signs. There are no prophets left. And no one among us knows how long this will last.
How long will the enemy ridicule you, God? Will they insult your character forever?
11 ൧൧ അവിടുത്തെ കൈ, അങ്ങയുടെ വലങ്കൈ അവിടുന്ന് പിൻവലിച്ചുകളയുന്നത് എന്ത്? അങ്ങയുടെ മാറിൽ നിന്ന് അത് എടുത്ത് അവരെ നശിപ്പിക്കണമേ.
Why do you hold back from doing something? Take action and destroy them!
But you, God, are our king from long ago. You have saved us many times in the land.
13 ൧൩ അങ്ങയുടെ ശക്തികൊണ്ട് അവിടുന്ന് സമുദ്രത്തെ വിഭാഗിച്ചു; വെള്ളത്തിലുള്ള തിമിംഗലങ്ങളുടെ തല ഉടച്ചുകളഞ്ഞു.
You were the one who split apart the sea by your strength; you broke the heads of the sea monsters.
You were the one who crushed the heads of Leviathan, and you gave its body to the desert animals to eat.
You were the one who made springs and rivers flow with water. You made permanent rivers dry up.
16 ൧൬ പകൽ നിനക്കുള്ളത്; രാവും അങ്ങേക്കുള്ളത്; വെളിച്ചത്തെയും സൂര്യനെയും അവിടുന്ന് ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നു.
You created the day, and also the night; you made the moon and the sun.
You set the boundaries of the earth; you made summer and winter.
So keep in mind how the enemy ridiculed you, Lord, and how irreverent people insulted your reputation.
19 ൧൯ അങ്ങയുടെ കുറുപ്രാവിനെ ദുഷ്ടമൃഗത്തിന് ഏല്പിക്കരുതേ; അങ്ങയുടെ എളിയവരുടെ ജീവനെ എന്നേക്കും മറക്കരുതേ.
Don't let wild animals kill your turtledoves! Don't abandon your people forever!
Remember your promises in the agreement, because the land is full of dark places and violence.
Don't let those who suffer be mistreated again. Let the poor and needy praise you for you who are.
Stand up, God, and plead your case. Don't forget how these foolish people insulted you all the time.
23 ൨൩ അങ്ങയുടെ വൈരികളുടെ ആരവം മറക്കരുതേ; അങ്ങയുടെ എതിരാളികളുടെ കലഹം എപ്പോഴും വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
Don't ignore what your enemies have said, for their loud accusations against you are getting worse and worse!
