സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 139
1 ൧ സംഗീതപ്രമാണിക്ക്; ദാവീദിന്റെ ഒരു സങ്കീർത്തനം. യഹോവേ, അങ്ങ് എന്നെ പരിശോധന ചെയ്ത് അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു;
(Til Sangmesteren. Af David. En Salme.) HERRE, du ransager mig og kender mig!
2 ൨ ഞാൻ ഇരിക്കുന്നതും എഴുന്നേല്ക്കുന്നതും അവിടുന്ന് അറിയുന്നു. എന്റെ ചിന്തകൾ അങ്ങ് ദൂരത്തുനിന്ന് ഗ്രഹിക്കുന്നു.
Du ved, når jeg står op, du fatter min Tanke i Frastand,
du har Rede på, hvor jeg går eller ligger, og alle mine Veje kender du grant.
Thi før Ordet er til på min Tunge, se, da ved du det, HERRE, til fulde.
Bagfra og forfra omslutter du mig, du lægger din Hånd på mig.
At fatte det er mig for underfuldt, for højt, jeg evner det ikke!
Hvorhen skal jeg gå for din Ånd, og hvor skal jeg fly for dit Åsyn?
8 ൮ ഞാൻ സ്വർഗ്ഗത്തിൽ കയറിയാൽ അങ്ങ് അവിടെ ഉണ്ട്; പാതാളത്തിൽ എന്റെ കിടക്ക വിരിച്ചാൽ അങ്ങ് അവിടെ ഉണ്ട്. (Sheol h7585)
Farer jeg op til Himlen, da er du der, reder jeg Leje i Dødsriget, så er du der; (Sheol h7585)
tager jeg Morgenrødens Vinger, fæster jeg Bo, hvor Havet ender,
da vil din Hånd også lede mig der, din højre holde mig fast!
Og siger jeg: "Mørket skal skjule mig, Lyset blive Nat omkring mig!"
12 ൧൨ ഇരുട്ടിൽപോലും അങ്ങേക്ക് ഒന്നും മറഞ്ഞിരിക്കുകയില്ല; രാത്രി പകൽപോലെ പ്രകാശിക്കും; ഇരുട്ടും വെളിച്ചവും നിനക്ക് തുല്യം തന്നെ.
så er Mørket ej mørkt for dig, og Natten er klar som Dagen, Mørket er som Lyset.
Thi du har dannet mine Nyrer, vævet mig i Moders Liv.
14 ൧൪ ഭയങ്കരവും അത്ഭുതകരവുമായി എന്നെ സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുകയാൽ ഞാൻ അങ്ങേക്കു സ്തോത്രം ചെയ്യുന്നു; അങ്ങയുടെ പ്രവൃത്തികൾ അത്ഭുതകരമാകുന്നു; അത് എന്റെ ഉള്ളം നല്ലവണ്ണം അറിയുന്നു.
Jeg vil takke dig, fordi jeg er underfuldt skabt; underfulde er dine Gerninger, det kender min Sjæl til fulde.
15 ൧൫ ഞാൻ രഹസ്യത്തിൽ നിർമ്മിക്കപ്പെടുകയും ഭൂമിയുടെ അധോഭാഗങ്ങളിൽ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തപ്പോൾ എന്റെ അസ്ഥികൂടം അങ്ങേക്ക് മറഞ്ഞിരുന്നില്ല.
Mine Ben var ikke skjult for dig, da jeg blev skabt i Løndom, virket i Jordens Dyb;
16 ൧൬ ഞാൻ പിണ്ഡാകാരമായിരുന്നപ്പോൾ അങ്ങയുടെ കണ്ണ് എന്നെ കണ്ടു; എനിക്കുവേണ്ടി നിയമിക്കപ്പെട്ട നാളുകൾ ഒന്നും ഇല്ലാതിരുന്നപ്പോൾ അവയെല്ലാം അങ്ങയുടെ പുസ്തകത്തിൽ എഴുതിയിരുന്നു;
som Foster så dine Øjne mig, i din Bog var de alle skrevet, Dagene var bestemt, før en eneste af dem var kommet.
Hvor kostelige er dine Tanker mig, Gud, hvor stor er dog deres Sum!
Tæller jeg dem, er de flere end Sandet, jeg vågner - og end er jeg hos dig.
Vilde du dog dræbe de gudløse, Gud, måtte Blodets Mænd vige fra mig,
20 ൨൦ അവർ ദ്രോഹമായി അങ്ങയെക്കുറിച്ചു സംസാരിക്കുന്നു; അങ്ങയുടെ ശത്രുക്കൾ അങ്ങയുടെ നാമം വൃഥാ എടുക്കുന്നു.
de, som taler om dig på Skrømt og sværger falsk ved dit Navn.
21 ൨൧ യഹോവേ, അങ്ങയെ വെറുക്കുന്നവരെ ഞാൻ വെറുക്കേണ്ടതല്ലയോ? അങ്ങയോട് എതിർത്തുനില്ക്കുന്നവരെ ഞാൻ എതിർക്കേണ്ടതല്ലയോ?
Jeg hader jo dem, der hader dig, HERRE, og væmmes ved dem, der står dig imod;
med fuldt Had bader jeg dem, de er også mine Fjender.
23 ൨൩ ദൈവമേ, എന്നെ പരിശോധന ചെയ്ത് എന്റെ ഹൃദയത്തെ അറിയണമേ; എന്നെ പരീക്ഷിച്ച് എന്റെ വിചാരങ്ങൾ അറിയണമേ.
Ransag mig, Gud, og kend mit Hjerte, prøv mig og kend mine Tanker!
Se, om jeg er på Smertens Vej, og led mig på Evigheds Vej!
