< സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 133 >

1 ദാവീദിന്റെ ഒരു ആരോഹണഗീതം. ഇതാ, സഹോദരന്മാർ ഒത്തൊരുമിച്ചു വസിക്കുന്നത് എത്ര ശുഭവും എത്ര മനോഹരവും ആകുന്നു!
Ko e Hiva ʻa Tevita maʻae ʻalu hake. Vakai ki hono lelei pea mo hono fakafiemālie, ʻoe nofo fakataha ʻae kāinga ʻi he feʻofoʻofani!
2 അത്, വസ്ത്രത്തിന്റെ വിളുമ്പിലേക്ക് നീണ്ടുകിടക്കുന്ന അഹരോന്റെ താടിയിലേക്ക്, ഒഴുകുന്ന അവന്റെ തലയിലെ വിശേഷതൈലം പോലെയും
‌ʻOku tatau ia mo e lolo mahuʻinga ki he ʻulu, ʻaia naʻe tafe hifo ki he halakava, ʻio, ko e halakava ʻo ʻElone: pea ʻalu hifo ki he kapa ʻo hono ngaahi kofu;
3 സീയോൻ പർവ്വതത്തിൽ പെയ്യുന്ന ഹെർമ്മോന്യമഞ്ഞുപോലെയും ആകുന്നു; അവിടെയല്ലയോ യഹോവ അനുഗ്രഹവും ശാശ്വതമായ ജീവനും കല്പിച്ചിരിക്കുന്നത്.
‌ʻOku hangē ko e hahau ʻo Heamoni, pea hangē ko e hahau naʻe tō ki he ngaahi moʻunga ʻo Saione, he naʻe fekau ʻi ai ʻe Sihova ʻae monūʻia, ʻio, ko e moʻui taʻengata.

< സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 133 >