സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 106
1 ൧ യഹോവയെ സ്തുതിക്കുവിൻ; യഹോവയ്ക്കു സ്തോത്രം ചെയ്യുവിൻ; ദൈവം നല്ലവനല്ലയോ; അവിടുത്തെ ദയ എന്നേക്കും ഉള്ളത്.
Praise ye the LORD. O give thanks to the LORD; for [he is] good: for his mercy [endureth] for ever.
Who can utter the mighty acts of the LORD? [who] can show forth all his praise?
Blessed [are] they that keep judgment, [and] he that doeth righteousness at all times.
4 ൪ യഹോവേ, അവിടുന്ന് തിരഞ്ഞെടുത്തവരുടെ നന്മ ഞാൻ കാണേണ്ടതിനും അങ്ങയുടെ ജനത്തിന്റെ സന്തോഷത്തിൽ സന്തോഷിക്കേണ്ടതിനും അങ്ങയുടെ അവകാശത്തോടുകൂടി പുകഴേണ്ടതിനും
Remember me, O LORD, with the favor [that thou bearest to] thy people: O visit me with thy salvation;
That I may see the good of thy chosen, that I may rejoice in the gladness of thy nation, that I may glory with thy inheritance.
6 ൬ ഞങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ പൂര്‍വ്വ പിതാക്കന്മാരെപ്പോലെ പാപംചെയ്തു; ഞങ്ങൾ അകൃത്യവും ദുഷ്ടതയും പ്രവർത്തിച്ചു.
We have sinned with our fathers, we have committed iniquity, we have done wickedly.
7 ൭ ഞങ്ങളുടെ പൂര്‍വ്വ പിതാക്കന്മാർ ഈജിപ്റ്റിൽവെച്ച് അങ്ങയുടെ അത്ഭുതങ്ങളെ ഗ്രഹിക്കാതെയും അങ്ങയുടെ മഹാദയയെ ഓർമ്മിക്കാതെയും കടല്ക്കരയിൽ, ചെങ്കടല്ക്കരയിൽവച്ചു തന്നെ, മത്സരിച്ചു.
Our fathers understood not thy wonders in Egypt; they remembered not the multitude of thy mercies; but provoked [him] at the sea, [even] at the Red sea.
Nevertheless he saved them for his name's sake, that he might make his mighty power to be known.
9 ൯ ദൈവം ചെങ്കടലിനെ ശാസിച്ചു, അത് ഉണങ്ങിപ്പോയി; കർത്താവ് അവരെ മരുഭൂമിയിൽക്കൂടി എന്നപോലെ ആഴിയിൽക്കൂടി നടത്തി.
He rebuked the Red sea also, and it was dried up: so he led them through the depths, as through the wilderness.
10 ൧൦ പകയ്ക്കുന്നവരുടെ കൈയിൽനിന്ന് അവിടുന്ന് അവരെ രക്ഷിച്ചു; ശത്രുവിന്റെ കൈയിൽനിന്ന് അവരെ വീണ്ടെടുത്തു.
And he saved them from the hand of him that hated [them], and redeemed them from the hand of the enemy.
And the waters covered their enemies: there was not one of them left.
Then they believed his words; they sang his praise.
13 ൧൩ എങ്കിലും അവർ വേഗത്തിൽ കർത്താവിന്റെ പ്രവൃത്തികളെ മറന്നു; ദൈവത്തിന്റെ ആലോചനയ്ക്കായി കാത്തിരുന്നതുമില്ല.
They soon forgot his works; they waited not for his counsel:
But lusted exceedingly in the wilderness, and tempted God in the desert.
And he gave them their request; but sent leanness into their soul.
They envied Moses also in the camp, [and] Aaron the saint of the LORD.
The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram.
And a fire was kindled in their company; the flame burned up the wicked.
They made a calf in Horeb, and worshiped the molten image.
Thus they changed their glory into the similitude of an ox that eateth grass.
They forgot God their savior, who had done great things in Egypt;
Wondrous works in the land of Ham, [and] terrible things by the Red sea.
23 ൨൩ ആകയാൽ അവരെ നശിപ്പിക്കുമെന്ന് ദൈവം അരുളിച്ചെയ്തു; അവിടുത്തെ വൃതനായ മോശെ കോപത്തെ ശമിപ്പിക്കുവാൻ അവിടുത്തെ സന്നിധിയിൽ പിളർപ്പിൽ നിന്നില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ദൈവം അവരെ നശിപ്പിച്ചുകളയുമായിരുന്നു.
Therefore he said that he would destroy them, had not Moses his chosen stood before him in the breach, to turn away his wrath, lest he should destroy [them].
Yes, they despised the pleasant land, they believed not his word:
But murmured in their tents, [and] hearkened not to the voice of the LORD.
26 ൨൬ അതുകൊണ്ട് ദൈവം അവരെ മരുഭൂമിയിൽ വീഴിക്കുമെന്നും അവരുടെ സന്തതിയെ ജനതകളുടെ ഇടയിൽ നശിപ്പിക്കുമെന്നും
Therefore he lifted up his hand against them, to overthrow them in the wilderness:
To overthrow their seed also among the nations, and to scatter them in the lands.
They joined themselves also to Baal-peor, and ate the sacrifices of the dead.
Thus they provoked [him] to anger with their inventions: and the plague broke in upon them.
Then stood up Phinehas, and executed judgment: and [so] the plague was stayed.
And that was counted to him for righteousness to all generations for ever.
They angered [him] also at the waters of strife, so that it went ill with Moses for their sakes:
Because they provoked his spirit, so that he spoke unadvisedly with his lips.
They did not destroy the nations, concerning whom the LORD commanded them:
But were mingled among the heathen, and learned their works.
And they served their idols: which were a snare to them.
Yes, they sacrificed their sons and their daughters to demons,
38 ൩൮ അവർ കുറ്റമില്ലാത്ത രക്തം, പുത്രീപുത്രന്മാരുടെ രക്തം തന്നെ, ചൊരിഞ്ഞു; അവരെ അവർ കനാന്യവിഗ്രഹങ്ങൾക്ക് ബലികഴിച്ചു, ദേശം രക്തപാതകംകൊണ്ട് അശുദ്ധമായിത്തീർന്നു.
And shed innocent blood, [even] the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan: and the land was polluted with blood.
Thus were they defiled with their own works, and went astray with their own inventions.
Therefore was the wrath of the LORD kindled against his people, insomuch that he abhorred his own inheritance.
And he gave them into the hand of the heathen; and they that hated them ruled over them.
Their enemies also oppressed them, and they were brought into subjection under their hand.
43 ൪൩ പലപ്പോഴും കർത്താവ് അവരെ വിടുവിച്ചു; എങ്കിലും അവർ അവരുടെ ആലോചനയാൽ കർത്താവിനെ പ്രകോപിപ്പിച്ചു; അവരുടെ അകൃത്യം നിമിത്തം അധോഗതി പ്രാപിച്ചു.
Many times did he deliver them; but they provoked [him] with their counsel; and were brought low for their iniquity.
Nevertheless he regarded their affliction, when he heard their cry:
And he remembered for them his covenant, and repented according to the multitude of his mercies.
He made them also to be pitied by all those that carried them captives.
47 ൪൭ ഞങ്ങളുടെ ദൈവമായ യഹോവേ, ഞങ്ങളെ രക്ഷിക്കണമേ; അവിടുത്തെ വിശുദ്ധനാമത്തിന് സ്തോത്രം ചെയ്യുവാനും അവിടുത്തെ സ്തുതിയിൽ പ്രശംസിക്കുവാനും ജനതകളുടെ ഇടയിൽനിന്ന് ഞങ്ങളെ ശേഖരിക്കണമേ.
Save us, O LORD our God, and gather us from among the heathen, to give thanks to thy holy name, [and] to triumph in thy praise.
48 ൪൮ യിസ്രായേലിന്റെ ദൈവമായ യഹോവ എന്നും എന്നേക്കും വാഴ്ത്തപ്പെടുമാറാകട്ടെ; ജനമെല്ലാം ആമേൻ എന്നു പറയട്ടെ. യഹോവയെ സ്തുതിക്കുവിൻ.
Blessed [be] the LORD God of Israel from everlasting to everlasting: and let all the people say, Amen. Praise ye the LORD.
