സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 105
1 ൧ യഹോവയ്ക്കു സ്തോത്രം ചെയ്യുവിൻ; കർത്താവിന്റെ നാമം വിളിച്ചപേക്ഷിക്കുവിൻ; അവിടുത്തെ പ്രവൃത്തികൾ ജനതകളുടെ ഇടയിൽ അറിയിക്കുവിൻ.
Danket Jahwe, ruft seinen Namen an, / Macht seine großen Taten inmitten der Völker kund!
2 ൨ കർത്താവിന് പാടുവിൻ; ദൈവത്തിന് കീർത്തനം പാടുവിൻ; അവിടുത്തെ സകല അത്ഭുതങ്ങളെയും കുറിച്ച് സംസാരിക്കുവിൻ.
Singt ihm, spielt ihm, / Redet von all seinen Wundern!
Rühmt euch seines heiligen Namens! / Es freue sich deren Herz, die Jahwe suchen.
Fraget nach Jahwe und seiner Macht, / Suchet sein Antlitz beständig!
Gedenkt seiner Wunder, die er getan, / Seiner Zeichen und der Urteile seines Munds,
6 ൬ അവിടുന്ന് ചെയ്ത അത്ഭുതങ്ങളും അവിടുത്തെ അടയാളങ്ങളും അവിടുത്തെ വായിൽനിന്നുള്ള ന്യായവിധികളും ഓർത്തുകൊള്ളുവിൻ.
Ihr Nachkommen Abrahams, seines Knechts, / Ihr Söhne Jakobs, seine Erwählten!
Er, Jahwe, ist unser Gott; / Er waltet gerecht über alle Lande.
Er gedenkt seines Bundes auf ewig, / Des Wortes, das er geboten für tausend Geschlechter,
Des Bundes, den er geschlossen mit Abraham, / Seines Eides an Isaak.
Er hat ihn für Jakob verheißend bestätigt, / Für Israel als ewigen Bund.
Indem er sagte: "Dir will ich geben Kanaans Land / Als euer erblich Besitztum."
Damals waren sie klein an Zahl, / Ein Häuflein nur, und Gäste im Land.
13 ൧൩ അവർ ഒരു ജനതയെ വിട്ട് മറ്റൊരു ജനതയുടെ അടുക്കലേക്കും ഒരു രാജ്യം വിട്ട് മറ്റൊരു ജനത്തിന്റെ അടുക്കലേക്കും പോയിരുന്നു.
So wanderten sie von Volk zu Volk, / Von einem Reiche zum andern Volk.
14 ൧൪ അവരെ പീഡിപ്പിക്കുവാൻ കർത്താവ് ആരെയും സമ്മതിച്ചില്ല; അവരുടെ നിമിത്തം ദൈവം രാജാക്കന്മാരെ ശാസിച്ചു:
Er ließ sie dabei von niemand bedrücken, / Ja, Könige strafte er ihretwegen:
"Tastet meine Gesalbten nicht an, / Und meinen Propheten tut kein Leid!"
Dann rief er Hungersnot gegen das Land, / Nahm jegliche Nahrung hinweg.
Er sandte vor ihnen her einen Mann: / Josef ward als Sklave verkauft.
Seine Füße wurden gefesselt, / In Eisen legte man ihn,
Bis sich sein Wort erfüllte, / Jahwes Spruch ihn geläutert hatte.
Da sandte der König und ließ ihn los, / Der Völkerbeherrscher gab ihn frei.
21 ൨൧ അവന്റെ പ്രഭുക്കന്മാരെ ഏതുസമയത്തും ബന്ധനസ്ഥരാക്കുവാനും അവന്റെ മന്ത്രിമാർക്ക് ജ്ഞാനം ഉപദേശിച്ചുകൊടുക്കുവാനും
Er setzte ihn seinem Hause zum Herrn, / Zum Gebieter über all seinen Besitz;
Er sollte seine Fürsten an sich fesseln, / Seine Ältesten sollte er Weisheit lehren.
Dann kam Israel nach Ägypten, / Und Jakob ward Gast im Lande Hams.
24 ൨൪ ദൈവം തന്റെ ജനത്തെ ഏറ്റവും വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും അവരുടെ വൈരികളെക്കാൾ അവരെ ബലവാന്മാരാക്കുകയും ചെയ്തു.
Gott ließ sein Volk sehr zahlreich werden / Und machte es stärker als seine Bedränger.
25 ൨൫ തന്റെ ജനത്തെ പകക്കുവാനും തന്റെ ദാസന്മാരോട് ഉപായം പ്രയോഗിക്കുവാനും കർത്താവ് അവരുടെ ഹൃദയത്തെ മറിച്ചുകളഞ്ഞു.
Es wandelte sich nämlich ihr Herz, sein Volk zu hassen, / Arglist zu üben an seinen Knechten.
Da sandte Gott Mose, seinen Knecht, / Und Aaron, den er sich erkoren.
Die taten Zeichen bei ihnen durch seine Macht / Und Wunderdinge im Lande Hams.
Er sandte Finsternis — es ward dunkel; / Denn widerstrebten sie nicht seinen Worten?
Er verwandelte ihre Gewässer in Blut / Und ließ dadurch ihre Fische sterben.
Es wimmelte auch ihr Land von Fröschen: / Die drangen sogar in der Könige Kammern.
Er sprach, da kamen Bremsen, / Stechmücken in all ihr Gebiet.
Er gab ihnen Hagel als Regen, / Ließ Feuer lohen in ihrem Land.
33 ൩൩ ദൈവം അവരുടെ മുന്തിരിവള്ളികളും അത്തിവൃക്ഷങ്ങളും തകർത്തു; അവരുടെ ദേശത്തെ സകലവൃക്ഷങ്ങളും നശിപ്പിച്ചു.
Er schlug ihren Weinstock und Feigenbaum, / Zerbrach alle Bäume ihres Gebiets.
Er sprach, da kamen Heuschrecken / Und Hüpfer ohne Zahl.
Die fraßen alles Kraut in ihrem Land, / Sie verzehrten die Frucht ihrer Felder.
Alle Erstgeburt schlug er in ihrem Land, / Die Erstlinge all ihrer Manneskraft.
37 ൩൭ ദൈവം അവരെ വെള്ളിയോടും പൊന്നിനോടുംകൂടി പുറപ്പെടുവിച്ചു; അവരുടെ ഗോത്രങ്ങളിൽ ഒരു ബലഹീനനും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
Da ließ er sein Volk mit Silber und Gold ausziehn, / Und es strauchelte keiner in seinen Stämmen.
Die Ägypter freuten sich ihres Auszugs, / Denn Graun vor ihnen war auf sie gefallen.
Er spannte Gewölk als Decke aus, / Und Feuer gab ihnen zur Nachtzeit Licht.
Er bat: da ließ Gott Wachteln kommen / Und sättigte sie mit Himmelsbrot.
Einen Fels tat er auf: da floß Wasser heraus; / Es rann wie ein Strom durch die Steppe.
Denn er dachte seines heiligen Worts / Und Abrahams, seines Knechts.
Drum ließ er sein Volk mit Freuden ausziehn, / Seine Auserwählten mit Jubel.
Er gab ihnen Länder der Heiden; / Was Völker erworben, das erbten sie.
45 ൪൫ ദൈവം ജനതകളുടെ ദേശങ്ങൾ അവർക്ക് കൊടുത്തു; അവർ വംശങ്ങളുടെ അദ്ധ്വാനഫലം കൈവശമാക്കുകയും ചെയ്തു. യഹോവയെ സ്തുതിക്കുവിൻ.
Denn sie sollten seine Gesetze befolgen / Und seinen Lehren gehorsam sein. / Lobt Jah!
