സദൃശവാക്യങ്ങൾ 8
Høyr kor visdomsmøyi ropar, og vitet høgmælt talar!
Uppe på haugar ved vegen, der stigarne møtest, stend ho,
attmed portarne ut or byen, ved døra-inngangen ropar ho høgt:
4 ൪ “പുരുഷന്മാരേ, ഞാൻ നിങ്ങളോട് വിളിച്ചു പറയുന്നു; എന്റെ സ്വരം മനുഷ്യപുത്രന്മാരുടെ അടുക്കലേക്ക് വരുന്നു.
«Godtfolk, eg ropar på dykk, og til mannsborni ljomar mi røyst.
Fåkunnige, lær dykk klokskap, og de dårar, vinn dykk vit!
Høyr, eg talar gjæve ord, og ærlegt er det som lipporne segjer;
ja, sanning talar min gom, og lipporne styggjest ved gudløysa.
Alle ord i min munn er rette, det finst ikkje fult eller falskt i deim.
Dei er alle sanne for den kloke og rette for deim som fann kunnskap.
Tak då min age heller enn sylv og kunnskap framfyre utvalt gull!
For visdom er betre enn perlor, og av alle skattar er ingen som denne.
Eg, visdomen, skyner meg på klokskap, og vit på rådleggjing hev eg.
13 ൧൩ യഹോവാഭക്തി ദോഷത്തെ വെറുക്കുന്നതാകുന്നു; ഡംഭം, അഹങ്കാരം, ദുർമാർഗ്ഗം, വക്രതയുള്ള വായ് എന്നിവ ഞാൻ പകക്കുന്നു.
Otte for Herren er hat til det vonde; stormod og storlæte, åtferd stygg, og ein munn full av fals eg hatar.
Hjå meg er råd og dug, eg er vit, hjå meg er magt.
Eg gjer at kongar råder, og at hovdingar dømer rett.
Eg gjer at styrarar styrer og fyrstar - alle domarar på jordi.
17 ൧൭ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നു; എന്നെ ജാഗ്രതയോടെ അന്വേഷിക്കുന്നവർ എന്നെ കണ്ടെത്തും.
Eg elskar deim som meg elskar, og dei som leitar meg upp, skal meg finna.
Rikdom og æra er hjå meg, gamalt gods og rettferd.
Mi frukt er betre enn gull, ja skiraste gullet, og den vinning eg gjev, er betre enn utvalt sylv.
20 ൨൦ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവർക്ക് വസ്തുവക അവകാശമാക്കിക്കൊടുക്കുകയും അവരുടെ ഭണ്ഡാരങ്ങളെ നിറയ്ക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടതിന്
Eg gjeng på rettferds veg, midt på rettvise-stigar,
For eg vil gjeva gods åt deim som elskar meg og fylla deira forråd.
Herren skapte meg til fyrste verket sitt, fordom fyrr han gjorde noko anna.
Alt frå æva er eg innsett, frå upphavet, fyrr jordi vart til.
Fyrr djupi var til, vart eg fødd, då det ei fanst kjeldor fulle med vatn,
fyrr fjelli var søkkte ned, fyre haugar vart eg fødd,
26 ൨൬ അവിടുന്ന് ഭൂമിയെയും വയലുകളെയും ഭൂതലത്തിന്റെ പൊടിയുടെ തുകയെയും ഉണ്ടാക്കിയിട്ടില്ലാത്ത സമയത്ത് തന്നെ.
fyrr han skapte jord og mark og den fyrste moldklump i verdi.
27 ൨൭ അവിടുന്ന് ആകാശത്തെ ഉറപ്പിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു; അവിടുന്ന് ആഴത്തിന്റെ ഉപരിഭാഗത്ത് വൃത്തം വരച്ചപ്പോഴും
Då han laga himmelen, var eg der, då han slo kvelv yver djupet.
Då han feste skyerne i det høge, då kjeldorne fossa fram or djupet,
29 ൨൯ വെള്ളം അവിടുത്തെ കല്പനയെ അതിക്രമിക്കാത്തവണ്ണം അവിടുന്ന് സമുദ്രത്തിന് അതിരിട്ടപ്പോഴും ഭൂമിയുടെ അടിസ്ഥാനം ഇട്ടപ്പോഴും
då han sette grensa for havet, so vatnet ei gjekk lenger enn han baud, då han la grunnvollar for jordi,
30 ൩൦ ഞാൻ അവിടുത്തെ അടുക്കൽ ശില്പി ആയിരുന്നു; ഇടവിടാതെ അവിടുത്തെ മുമ്പിൽ വിനോദിച്ചുകൊണ്ട് ദിനംപ്രതി അവിടുത്തെ പ്രമോദമായിരുന്നു.
då var eg verksmeister hjå han og var til hugnad for han dag etter dag, eg leika meg stødt for hans åsyn.
31 ൩൧ അവിടുത്തെ ഭൂതലത്തിൽ ഞാൻ വിനോദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു; എന്റെ പ്രമോദം മനുഷ്യപുത്രന്മാരോടുകൂടി ആയിരുന്നു.
Eg leika på heile jordkringen hans og hadde min hugnad i manneborni.
Og no, born, høyr på meg! Sæle er dei som held mine vegar.
Høyr på tukt og vert vise, og slepp ho ikkje ifrå dykk!
34 ൩൪ ദിവസംപ്രതി എന്റെ പടിവാതില്ക്കൽ ജാഗരിച്ചും എന്റെ വാതില്ക്കൽ കാത്തുകൊണ്ടും എന്റെ വാക്ക് കേട്ടനുസരിക്കുന്ന മനുഷ്യൻ ഭാഗ്യവാൻ.
Sæl den mann som høyrer på meg, so han dagstødt vaker ved dørerne mine og vaktar dørstokkarne mine.
For den som finn meg, finn livet og fær velsigning frå Herren.
36 ൩൬ എന്നോട് പാപം ചെയ്യുന്നവനോ തനിക്ക് പ്രാണഹാനി വരുത്തുന്നു; എന്നെ ദ്വേഷിക്കുന്നവരൊക്കെയും മരണത്തെ ഇച്ഛിക്കുന്നു”.
Men den som missar meg, skader seg sjølv, og alle som hatar meg, elskar dauden.»
