സദൃശവാക്യങ്ങൾ 29
Hvo Nakken gør stiv, skønt revset tit, han knuses brat uden Lægedom.
Er der mange retfærdige, glædes Folket, men råder de gudløse, sukker Folket.
3 ൩ ജ്ഞാനം ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവൻ തന്റെ അപ്പനെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു; വേശ്യകളോട് സഹവാസം ചെയ്യുന്നവനോ തന്റെ സമ്പത്ത് നശിപ്പിക്കുന്നു.
Hvo Visdom elsker, glæder sin Fader, hvo Skøger omgås, bortødsler Gods.
4 ൪ രാജാവ് ന്യായപാലനത്താൽ രാജ്യത്തെ നിലനിർത്തുന്നു; നികുതി വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നവൻ അതിനെ നശിപ്പിക്കുന്നു.
Kongen grundfæster Landet med Ret, en Udsuger lægger det øde.
Mand, der smigrer sin Næste, breder et Net for hans Fod.
I sin Brøde hildes den onde, den retfærdige jubler af Glæde.
Den retfærdige kender de ringes Retssag; den gudløse skønner intet.
Spottere ophidser Byen, men Vismænd, de stiller Vrede.
9 ൯ ജ്ഞാനിക്കും ഭോഷനും തമ്മിൽ തർക്കം ഉണ്ടായിട്ട് ഭോഷൻ കോപിക്കുകയോ ചിരിക്കുകയോ ചെയ്തേക്കാം; എന്നാൽ അവിടെ ശാന്തത ഉണ്ടാകുകയില്ല.
Går Vismand i Rette med Dåre, vredes og ler han, alt preller af.
De blodtørstige hader lydefri Mand, de retsindige tager sig af ham.
En Tåbe slipper al sin Voldsomhed løs, Vismand stiller den omsider.
En Fyrste, som lytter til Løgnetale, får lufter gudløse Tjenere.
Fattigmand og Blodsuger mødes, HERREN giver begges Øjne Glans.
14 ൧൪ അഗതികൾക്ക് വിശ്വസ്തതയോടെ ന്യായപാലനം ചെയ്യുന്ന രാജാവിന്റെ സിംഹാസനം എന്നേക്കും സ്ഥിരമായിരിക്കും.
En Konge, der dømmer de ringe med Ret, hans Trone står fast evindelig.
15 ൧൫ വടിയും ശാസനയും ജ്ഞാനം നല്കുന്നു; തന്നിഷ്ടത്തിനു വിട്ടിരിക്കുന്ന ബാലൻ അമ്മയ്ക്ക് ലജ്ജ വരുത്തുന്നു.
Ris og Revselse, det giver Visdom, uvorn Dreng gør sin Moder Skam.
Bliver mange gudløse tiltager Synd; retfærdige ser med Fryd deres Fald.
Tugt din Søn, så kvæger han dig og bringer din Sjæl, hvad der smager.
18 ൧൮ വെളിപ്പാട് ഇല്ലാത്തിടത്ത് ജനം മര്യാദവിട്ടു നടക്കുന്നു; ന്യായപ്രമാണം കാത്തുകൊള്ളുന്നവനോ ഭാഗ്യവാൻ.
Uden Syner forvildes et Folk; salig den, der vogter på Loven.
Med Ord lader Træl sig ikke tugte, han fatter dem vel, men adlyder ikke.
Ser du en Mand, der er hastig til Tale, for en Tåbe er der snarere Håb end for ham.
Forvænner man sin Træl fra ung, vil han til sidst være Herre.
Hidsig Mand vækker Strid, vredladen Mand gør megen Synd.
Et Menneskes Hovmod ydmyger ham, den ydmyge opnår Ære.
24 ൨൪ കള്ളന്റെ പങ്കാളി സ്വന്തം പ്രാണനെ പകക്കുന്നു; അവൻ സത്യം ചെയ്യുന്നു; ഒന്നും വെളിപ്പെടുത്തുന്നതുമില്ല.
Hæleren hader sit Liv, han hører Forbandelsen, men melder intet.
Frygt for Mennesker leder i Snare, men den, der stoler på HERREN, er bjærget.
Mange søger en Fyrstes Gunst; Mands Ret er dog fra HERREN.
Urettens Mand er retfærdiges Gru, hvo redeligt vandrer, gudløses Gru.
