വിലാപങ്ങൾ 5
1 ൧ യഹോവേ, ഞങ്ങൾക്ക് എന്ത് ഭവിക്കുന്നു എന്ന് ഓർക്കേണമേ; ഞങ്ങൾക്ക് നേരിട്ടിരിക്കുന്ന നിന്ദ നോക്കേണമേ.
Ten en mente, oh Señor, lo que nos ha llegado; toma nota y ve nuestra vergüenza.
Nuestra herencia se entrega a los hombres extranjeros, nuestras casas a aquellos que no son nuestros compatriotas.
3 ൩ ഞങ്ങൾ അനാഥന്മാരും അപ്പനില്ലാത്തവരും ആയിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ അമ്മമാർ വിധവമാരായ്തീർന്നിരിക്കുന്നു.
Somos hijos sin padres, nuestras madres son como viudas.
4 ൪ ഞങ്ങളുടെ വെള്ളം ഞങ്ങൾ വിലകൊടുത്ത് വാങ്ങി കുടിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ വിറക് ഞങ്ങൾ വിലകൊടുത്ത് വാങ്ങുന്നു.
Pagamos dinero por un vaso de agua, obtenemos nuestra madera por un precio.
5 ൫ ഞങ്ങളെ പിന്തുടരുന്നവരുടെ കാലുകൾ ഞങ്ങളുടെ കഴുത്തിൽ എത്തിയിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങൾ തളർന്നിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങൾക്ക് വിശ്രാമവുമില്ല.
Nuestros atacantes están sobre nuestros cuellos; vencidos con cansancio, no tenemos descanso.
Hemos dado nuestras manos a los egipcios y a los asirios para que podamos tener suficiente pan.
7 ൭ ഞങ്ങളുടെ പൂര്വ്വ പിതാക്കന്മാർ പാപംചെയ്ത് ഇല്ലാതെയായിരിക്കുന്നു; അവരുടെ അകൃത്യങ്ങൾ ഞങ്ങൾ ചുമക്കുന്നു.
Nuestros padres fueron pecadores y están muertos; y el peso de su maldad está sobre nosotros.
Los siervos gobiernan sobre nosotros, y no hay nadie que nos libere de sus manos.
Ponemos nuestras vidas en peligro para obtener nuestro pan, enfrentándonos a la espada del desierto.
Nuestra piel se calienta como un horno, debido a la fiebre que nos causa la necesidad de alimentos.
Tomaron por la fuerza a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
Los príncipes fueron colgados de las manos; los rostros de los ancianos no fueron honrados.
Los jóvenes trituraban el grano y los niños caían bajo el peso de la leña.
Los ancianos ya no están sentados en la puerta, y la música de los jóvenes ha llegado a su fin.
El gozo de nuestros corazones ha terminado; Nuestro baile se transforma en dolor.
La corona ha sido quitada de nuestra cabeza; el dolor es nuestro, porque somos pecadores.
17 ൧൭ ഇതുകൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിന് രോഗം പിടിച്ചിരിക്കുന്നു; ഇതു നിമിത്തം ഞങ്ങളുടെ കണ്ണ് മങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
Por esto nuestros corazones son débiles; por estas cosas nuestros ojos son oscuros;
Por la montaña de Sión que es una ruina; los chacales van y vienen.
Tú, oh Señor, estás sentado como Rey para siempre; El asiento de tu poder es de generación en generación.
¿Por qué te olvidarás de nosotros para siempre? ¿Por qué has estado alejado de nosotros durante tanto tiempo?
21 ൨൧ യഹോവേ, ഞങ്ങൾ മടങ്ങി വരേണ്ടതിന് ഞങ്ങളെ അങ്ങയിലേയ്ക്ക് മടക്കിവരുത്തേണമേ; ഞങ്ങൾക്ക് പണ്ടത്തെപ്പോലെ ഒരു നല്ലകാലം വരുത്തേണമേ;
Haz que volvamos a ti, Señor, y volveremos; Renueva nuestros días como en el pasado.
22 ൨൨ അല്ല, അങ്ങ് ഞങ്ങളെ അശേഷം ത്യജിച്ചുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നുവോ? ഞങ്ങളോട് അങ്ങ് അതികഠിനമായി കോപിച്ചിരിക്കുന്നുവോ?
Pero nos has rechazado por completo; Estás lleno de ira contra nosotros.
