വിലാപങ്ങൾ 5
1 ൧ യഹോവേ, ഞങ്ങൾക്ക് എന്ത് ഭവിക്കുന്നു എന്ന് ഓർക്കേണമേ; ഞങ്ങൾക്ക് നേരിട്ടിരിക്കുന്ന നിന്ദ നോക്കേണമേ.
Yahweh, think about what has happened to us. See that we have been disgraced.
Foreigners have seized our property, [and now] they live in our homes.
3 ൩ ഞങ്ങൾ അനാഥന്മാരും അപ്പനില്ലാത്തവരും ആയിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ അമ്മമാർ വിധവമാരായ്തീർന്നിരിക്കുന്നു.
[Our enemies] have killed our fathers; they caused our mothers to become widows.
4 ൪ ഞങ്ങളുടെ വെള്ളം ഞങ്ങൾ വിലകൊടുത്ത് വാങ്ങി കുടിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ വിറക് ഞങ്ങൾ വിലകൊടുത്ത് വാങ്ങുന്നു.
[Now] we are required to pay for water to drink, and we must pay [a lot of money] for firewood.
5 ൫ ഞങ്ങളെ പിന്തുടരുന്നവരുടെ കാലുകൾ ഞങ്ങളുടെ കഴുത്തിൽ എത്തിയിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങൾ തളർന്നിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങൾക്ക് വിശ്രാമവുമില്ല.
[It is as though] those who pursue us are at our heels; we are exhausted, but they do not allow us to rest.
In order to get enough food [to remain alive], we went to Egypt and Assyria and offered to work [for the people there].
7 ൭ ഞങ്ങളുടെ പൂര്വ്വ പിതാക്കന്മാർ പാപംചെയ്ത് ഇല്ലാതെയായിരിക്കുന്നു; അവരുടെ അകൃത്യങ്ങൾ ഞങ്ങൾ ചുമക്കുന്നു.
Our ancestors sinned, and now they are dead, but we are being punished for the sins that they committed.
[Officials from Babylon] who were [previously] slaves [now] rule over us, and there is no one who can rescue us from their power.
When we roam around in the desert searching for food, we are in danger of being killed, because people there kill strangers with their swords.
Our skin has become hot like [SIM] an oven, and we have a very high fever because we are extremely hungry.
[Our enemies] have raped the women in Jerusalem, [and they have done that to] the young women in [all] the towns of Judea.
[Our enemies] have hanged our leaders, and they do not respect our elders.
They force our young men to grind [flour] with millstones, and boys stagger while they [are forced to] carry [heavy] loads of firewood.
[Our] elders no longer sit at the city gates [to make important decisions]; the young men no longer play their musical [instruments].
We [SYN] are no longer joyful; instead of dancing [joyfully], we now mourn.
The wreaths [of flowers] have fallen off our heads. Terrible things have happened to us because of the sins that we committed.
17 ൧൭ ഇതുകൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിന് രോഗം പിടിച്ചിരിക്കുന്നു; ഇതു നിമിത്തം ഞങ്ങളുടെ കണ്ണ് മങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
We [SYN] are tired and discouraged [IDM], and we cannot see well because our eyes are [full of tears].
Jerusalem is [completely] deserted, and jackals/wolves prowl around it.
But Yahweh, you rule forever! You continue to rule [MTY] from one generation to the next generation.
[So] why [RHQ] have you forgotten us? Why [RHQ] have you abandoned us for a very long time?
21 ൨൧ യഹോവേ, ഞങ്ങൾ മടങ്ങി വരേണ്ടതിന് ഞങ്ങളെ അങ്ങയിലേയ്ക്ക് മടക്കിവരുത്തേണമേ; ഞങ്ങൾക്ക് പണ്ടത്തെപ്പോലെ ഒരു നല്ലകാലം വരുത്തേണമേ;
[Please] enable us to return to you, and enable us to prosper [MTY] as we did previously.
22 ൨൨ അല്ല, അങ്ങ് ഞങ്ങളെ അശേഷം ത്യജിച്ചുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നുവോ? ഞങ്ങളോട് അങ്ങ് അതികഠിനമായി കോപിച്ചിരിക്കുന്നുവോ?
Please do that, because we hope that [RHQ] you have not rejected us forever and that [RHQ] you do not continue to be extremely angry with us!
