വിലാപങ്ങൾ 3

1 ൧ ഞാൻ അവന്റെ കോപത്തിന്റെ വടികൊണ്ട് കഷ്ടത കണ്ട പുരുഷനാകുന്നു.

Ich bin der Mann, der Elend hat erfahren durch seines Grimmes Rute.

2 ൨ അവിടുന്ന് എന്നെ വെളിച്ചത്തിലല്ല, ഇരുട്ടിലത്രേ നടക്കുമാറാക്കിയത്.

Mich drängte er und führte mich in Finsternis und tiefes Dunkel.

3 ൩ അതേ, അവിടുത്തെ കരം ഇടവിടാതെ എന്റെ നേരെ തിരിക്കുന്നു.

An mir erprobt er immer wieder seine Macht den ganzen Tag.

4 ൪ എന്റെ മാംസവും ത്വക്കും അവിടുന്ന് ജീർണ്ണമാക്കി, എന്റെ അസ്ഥികളെ തകർത്തിരിക്കുന്നു.

Er rieb mir auf mein Fleisch und meine Haut, zerbrach mir mein Gebein.

5 ൫ അവിടുന്ന് എന്നെ ആക്രമിച്ച്, കയ്പും പ്രയാസവും ചുറ്റുമതിലാക്കിയിരിക്കുന്നു.

Und eingeschritten ist er gegen mich mit Gift und Aufhängen,

6 ൬ പണ്ടേ മരിച്ചവനെപ്പോലെ അവിടുന്ന് എന്നെ ഇരുട്ടിൽ പാർപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു

versetzte mich in Finsternis wie ewig Tote.

7 ൭ പുറത്തു പോകുവാൻ കഴിയാതവണ്ണം അവിടുന്ന് എന്നെ വേലികെട്ടിയടച്ച് എന്റെ ചങ്ങലയെ ഭാരമാക്കിയിരിക്കുന്നു.

Er mauerte mich ein, ließ keinen Ausweg offen, beschwerte mich mit Ketten.

8 ൮ ഞാൻ കൂകി നിലവിളിച്ചാലും അവിടുന്ന് എന്റെ പ്രാർത്ഥന തടുത്തുകളയുന്നു.

Ob ich auch schreie, rufe, er weist mein Beten ab,

9 ൯ വെട്ടുകല്ലുകൊണ്ട് അവിടുന്ന് എന്റെ വഴി അടച്ച്, എന്റെ പാതകളെ വളയുമാറാക്കിയിരിക്കുന്നു.

versperrt mit Pfählen meine Wege, verstört mir meine Pfade.

10 ൧൦ അവിടുന്ന് എനിക്ക് പതിയിരിക്കുന്ന കരടിയെപ്പോലെയും മറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന സിംഹത്തെപ്പോലെയും ആകുന്നു.

Er ist mir wie ein Bär, der lauert, ein Löwe in dem Hinterhalt.

11 ൧൧ അവിടുന്ന് എന്റെ വഴികളെ തെറ്റിച്ച് എന്നെ കടിച്ചുകീറി ശൂന്യമാക്കിയിരിക്കുന്നു.

Er kreist um meine Wege, umschließt mich, macht mich einsam,

12 ൧൨ അവിടുന്ന് വില്ലു കുലച്ച് എന്നെ അമ്പിന് ലക്ഷ്യമാക്കിയിരിക്കുന്നു.

dann spannt er seinen Bogen und stellt als Ziel mich auf für seine Pfeile.

13 ൧൩ തന്റെ ആവനാഴിയിലെ അമ്പുകളെ അവിടുന്ന് എന്റെ അന്തരംഗങ്ങളിൽ തറപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.

Er schießt mir in die Nieren des Köchers Söhne.

14 ൧൪ ഞാൻ എന്റെ സർവ്വജനത്തിനും പരിഹാസവും ഇടവിടാതെ അവരുടെ പാട്ടും ആയിത്തീർന്നിരിക്കുന്നു.

Ich wurde meinem ganzen Volke zum Gespött, ihr Spottlied für den ganzen Tag.

15 ൧൫ അവിടുന്ന് എന്നെ കൈപ്പുകൊണ്ട് നിറച്ച്, കാഞ്ഞിരംകൊണ്ട് മത്തുപിടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.

Mit Bitternissen machte er mich satt, berauschte mich mit Wermut,

16 ൧൬ അവിടുന്ന് കല്ലുകൊണ്ട് എന്റെ പല്ല് തകർത്ത്, എന്നെ വെണ്ണീരിൽ ഇട്ടുരുട്ടിയിരിക്കുന്നു.

zermalmen ließ er meine Zähne Kiesel und wälzte mich im Staube.

17 ൧൭ അങ്ങ് എന്റെ പ്രാണനിൽ നിന്ന് സമാധാനം നീക്കി; ഞാൻ സുഖം മറന്നിരിക്കുന്നു.

Des Glücks beraubt ward meine Seele, daß ich des Heiles ganz vergaß

18 ൧൮ എന്റെ മഹത്വവും യഹോവയിലുള്ള എന്റെ പ്രത്യാശയും പൊയ്പ്പോയല്ലോ എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു.

und sprach: "Dahin ist meine Lebenskraft und meine Hoffnung auf den Herrn."

19 ൧൯ അങ്ങ് എന്റെ കഷ്ടതയും അരിഷ്ടതയും കാഞ്ഞിരവും കയ്പും ഓർക്കേണമേ.

Ja, der Gedanke an mein Elend, meine Irrsale, ist Wermut mir und Gift.

20 ൨൦ എന്റെ പ്രാണൻ എന്റെ ഉള്ളിൽ എപ്പോഴും അവയെ ഓർത്ത് ഉരുകിയിരിക്കുന്നു.

Und doch denkt meine Seele dran und sinnt in mir.

21 ൨൧ ഇത് ഞാൻ ഓർക്കും; അതുകൊണ്ട് ഞാൻ പ്രത്യാശിക്കും.

Und ich bedachte dies und schöpfte daraus meine Hoffnung.

22 ൨൨ നാം നശിച്ചുപോകാതിരിക്കുന്നത് യഹോവയുടെ ദയ ആകുന്നു; അവിടുത്തെ കരുണ തീർന്ന് പോയിട്ടില്ലല്ലോ;

Des Herren Huld ist nicht zu Ende und sein Erbarmen nicht erschöpft.

23 ൨൩ അത് രാവിലെതോറും പുതിയതും അവിടുത്തെ വിശ്വസ്തത വലിയതും ആകുന്നു.

Neu ist's an jedem Morgen; ja: "Groß ist Deine Treue;

24 ൨൪ യഹോവ എന്റെ ഓഹരി എന്ന് എന്റെ ഉള്ളം പറയുന്നു; അതുകൊണ്ട് ഞാൻ അങ്ങയിൽ പ്രത്യാശവക്കുന്നു.

mein Anteil ist der Herr", spricht meine Seele; "drum hoffe ich auf ihn."

25 ൨൫ തന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നവർക്കും തന്നെ അന്വേഷിക്കുന്നവനും യഹോവ നല്ലവൻ.

Der Herr ist denen gütig, die seiner harren, und einer Seele, die ihn sucht.

26 ൨൬ യഹോവയുടെ രക്ഷക്കായി മിണ്ടാതെ കാത്തിരിക്കുന്നത് നല്ലത്.

Drum ist es gut, schweigend des Herren Hilfe zu erwarten.

27 ൨൭ ബാല്യത്തിൽ നുകം ചുമക്കുന്നത് ഒരു പുരുഷന് നല്ലത്.

Gar heilsam ist es für den Mann, das Joch in seiner Jugend schon zu tragen.

28 ൨൮ അവിടുന്ന് അത് അവന്റെമേൽ വച്ചിരിക്കുക കൊണ്ട് അവൻ ഏകനായി മിണ്ടാതിരിക്കട്ടെ.

Er sitze einsam da und schweige, weil er's ihm auferlegt!

29 ൨൯ അവൻ തന്റെ മുഖം പൊടിയോളം താഴ്ത്തട്ടെ; പക്ഷേ പ്രത്യാശ ശേഷിക്കും.

Mit seinem Mund berühre er den Staub! Vielleicht gibt's dann noch Hoffnung.

30 ൩൦ തന്നെ അടിക്കുന്നവന് അവൻ കവിൾ കാണിക്കട്ടെ; അവൻ വേണ്ടുവോളം നിന്ദ അനുഭവിക്കട്ടെ.

Er biete seine Wange jenem dar, der nach ihm schlägt, und lasse sich mit Schmach ersättigen!

31 ൩൧ കർത്താവ് എന്നേക്കും തള്ളിക്കളകയില്ലല്ലോ.

Denn nicht auf ewig will der Herr verstoßen.

32 ൩൨ അവിടുന്ന് ദുഃഖിപ്പിച്ചാലും തന്റെ മഹാദയയ്ക്ക് ഒത്തവണ്ണം അവിടുത്തേയ്ക്ക് കരുണ തോന്നും.

Und fügt er auch Betrübnis zu, erbarmt er sich auch wieder seiner Gnadenfülle nach.

33 ൩൩ മനസ്സോടെയല്ലല്ലോ അവിടുന്ന് മനുഷ്യപുത്രന്മാരെ ദുഃഖിപ്പിച്ച് വ്യസനിപ്പിക്കുന്നത്.

Denn nicht aus Lust erniedrigt er und beugt die Menschenkinder,

34 ൩൪ ഭൂമിയിലെ സകലബദ്ധന്മാരെയും കാല്കീഴിട്ട് മെതിക്കുന്നതും

damit man mit den Füßen all die Gefangenen des Landes trete,

35 ൩൫ അത്യുന്നതന്റെ സന്നിധിയിൽ മനുഷ്യന്റെ ന്യായം മറിച്ചുകളയുന്നതും

daß man das Recht der Leute beuge, das sie beim Allerhöchsten haben.

36 ൩൬ അവന്റെ നീതി നിഷേധിക്കുന്നതും കർത്താവ് കാണുകയില്ലയോ?

Daß jemandem sein Recht genommen wird, das kann der Herr nicht billigen.

37 ൩൭ കർത്താവ് കല്പിക്കാതെ ആര് പറഞ്ഞിട്ടാകുന്നു വല്ലതും സംഭവിക്കുന്നത്?

Wer ist's, der sprach, und es geschah, und nicht befohlen hätte es der Herr?

38 ൩൮ അത്യുന്നതനായ ദൈവത്തിന്റെ വായിൽനിന്ന് നന്മയും തിന്മയും പുറപ്പെടുന്നില്ലയോ?

Ja, kommt nicht aus des Höchsten Mund das Schlimme wie das Gute?

39 ൩൯ ജീവനുള്ള മനുഷ്യൻ നെടുവീർപ്പിടുന്നതെന്ത്? ഓരോരുത്തൻ താന്താന്റെ പാപങ്ങളെക്കുറിച്ച് നെടുവീർപ്പിടട്ടെ.

Was klagt ein Mensch im Leben, ein Mann ob seiner Sündenstrafe?

40 ൪൦ നാം നമ്മുടെ നടപ്പ് ആരാഞ്ഞ് ശോധനചെയ്ത് യഹോവയുടെ അടുക്കലേക്ക് തിരിയുക.

Laßt uns doch unsern Wandel prüfen und erforschen und uns zum Herrn bekehren!

41 ൪൧ നാം കൈകളെയും ഹൃദയത്തെയും സ്വർഗ്ഗസ്ഥനായ ദൈവത്തിങ്കലേക്ക് ഉയർത്തുക.

Laßt uns die Herzen lieber als die Hände zu Gott im Himmel heben:

42 ൪൨ ഞങ്ങൾ അതിക്രമം ചെയ്ത് മത്സരിച്ചു; അങ്ങ് ക്ഷമിച്ചതുമില്ല.

"Gesündigt haben wir in Widerspenstigkeit; Du hast uns nicht vergeben.

43 ൪൩ അങ്ങ് കോപം പുതച്ച് ഞങ്ങളെ പിന്തുടർന്ന്, കരുണ കൂടാതെ കൊന്നുകളഞ്ഞു.

Du hast mit Zorn uns ganz bedeckt, verfolgt, gemordet mitleidlos.

44 ൪൪ ഞങ്ങളുടെ പ്രാർത്ഥന കടക്കാതവണ്ണം അങ്ങ് സ്വയം മേഘംകൊണ്ട് മറച്ചു.

Du hast Dich in Gewölk gehüllt, daß kein Gebet hindurch mehr dringe.

45 ൪൫ അങ്ങ് ഞങ്ങളെ ജനതകളുടെ ഇടയിൽ ചവറും എച്ചിലും ആക്കിയിരിക്കുന്നു.

Zu Kehricht und zum Auswurf hast Du uns gemacht inmitten jener Völker.

46 ൪൬ ഞങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളൊക്കെയും ഞങ്ങളുടെ നേരെ വായ് പിളർന്നിരിക്കുന്നു.

Weit rissen über uns den Mund all unsre Feinde auf.

47 ൪൭ പേടിയും കണിയും ശൂന്യവും നാശവും ഞങ്ങൾക്ക് ഭവിച്ചിരിക്കുന്നു.

Zu Angst und Furcht ward uns Verwüstung und Verderben."

48 ൪൮ എന്റെ ജനത്തിൻപുത്രിയുടെ നാശംനിമിത്തം എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്ന് ജലനദികൾ ഒഴുകുന്നു.

Mein Auge weinte Wasserströme ob der Vernichtung, die getroffen meines Volkes Tochter.

49 ൪൯ യഹോവ സ്വർഗ്ഗത്തിൽനിന്ന് നോക്കി കടാക്ഷിക്കുവോളം

Und ohne Ruhe fließt mein Auge und ohne Rasten,

50 ൫൦ എന്റെ കണ്ണ് ഇടവിടാതെ ഒഴുകുന്നു; നിലയ്ക്കുന്നതുമില്ല.

bis daß herniederschaue und es sehe der Herr vom Himmel.

51 ൫൧ എന്റെ നഗരത്തിലെ സകലസ്ത്രീജനത്തെയും കുറിച്ച് ഞാൻ കാണുന്നത് എന്റെ പ്രാണനെ വ്യസനിപ്പിക്കുന്നു.

Mein Auge klagt ohn Ende ob all den Töchtern meiner Stadt.

52 ൫൨ കാരണംകൂടാതെ എന്റെ ശത്രുക്കളായവർ എന്നെ ഒരു പക്ഷിയെപ്പോലെ വേട്ടയാടിയിരിക്കുന്നു.

Mich jagten hin und her wie einen Vogel, die mir so grundlos Feinde waren.

53 ൫൩ അവർ എന്റെ ജീവനെ കുഴിയിൽ ഇട്ട് നശിപ്പിച്ച്, എന്റെ മേൽ കല്ല് എറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

Mein Leben wollten sie vernichten in der Grube; mit Steinen warfen sie auf mich.

54 ൫൪ വെള്ളം എന്റെ തലയ്ക്കുമീതെ കവിഞ്ഞൊഴുകി; ഞാൻ നശിച്ചുപോയി എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു.

Dann strömte übers Haupt mir Wasser; ich sprach: "Ich bin verloren."

55 ൫൫ യഹോവേ, ഞാൻ ആഴമുള്ളകുഴിയിൽ നിന്ന് അവിടുത്തെ നാമത്തെ വിളിച്ചപേക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു.

Da rief ich Deinen Namen, Herr, aus tiefster Grube an.

56 ൫൬ ‘എന്റെ നെടുവീർപ്പിനും എന്റെ നിലവിളിക്കും ചെവി പൊത്തിക്കളയരുതേ’ എന്ന എന്റെ പ്രാർത്ഥന അങ്ങ് കേട്ടിരിക്കുന്നു.

Du hörtest meine Stimme: "Ach, verschließe meinem Rufen und meinem Seufzen nicht Dein Ohr!"

57 ൫൭ ഞാൻ അങ്ങയെ വിളിച്ചപേക്ഷിച്ച നാളിൽ അങ്ങ് അടുത്തുവന്ന്: “ഭയപ്പെടേണ്ടാ” എന്ന് പറഞ്ഞു.

Du nahtest, als ich Dich gerufen; Du sprachst: "Sei nur getrost!"

58 ൫൮ കർത്താവേ, അങ്ങ് എന്റെ വ്യവഹാരം നടത്തി, എന്റെ ജീവനെ വീണ്ടെടുത്തിരിക്കുന്നു.

Du führtest meine Sache, Herr; Du wahrtest mir das Leben.

59 ൫൯ യഹോവേ, ഞാൻ അനുഭവിച്ച അന്യായം അങ്ങ് കണ്ടിരിക്കുന്നു; എന്റെ വ്യവഹാരം തീർത്ത് തരേണമേ.

Nun siehst Du, Herr: Bedrückt bin ich. Verhilf zu meinem Rechte mir!

60 ൬൦ അവർ ചെയ്ത സകലപ്രതികാരവും എനിക്ക് വിരോധമായുള്ള അവരുടെ സകലനിരൂപണങ്ങളും അങ്ങ് കണ്ടിരിക്കുന്നു.

All ihre Rachgier schauest Du, all ihre Pläne gegen mich,

61 ൬൧ യഹോവേ, അവരുടെ നിന്ദയും എനിക്ക് വിരോധമായുള്ള അവരുടെ സകലനിരൂപണങ്ങളും

Du hörst ihr Schmähen, Herr, und all ihr Planen gegen mich,

62 ൬൨ എന്റെ ശത്രുക്കളുടെ വാക്കുകളും ഇടവിടാതെ എനിക്ക് വിരോധമായുള്ള ആലോചനകളും അങ്ങ് കേട്ടിരിക്കുന്നു.

die Reden meiner Widersacher, ihr stetes Trachten gegen mich.

63 ൬൩ അവരുടെ ഇരിപ്പും എഴുന്നേല്പും നോക്കേണമേ; ഞാൻ അവരുടെ പാട്ടായിരിക്കുന്നു.

Ihr Sitzen und ihr Aufstehn schau Dir an! Zum Spottlied bin ich ihnen.

64 ൬൪ യഹോവേ, അവരുടെ പ്രവൃത്തിക്ക് തക്കവണ്ണം അവർക്ക് പകരം ചെയ്യേണമേ;

Du lohnest ihnen, Herr, nach ihrer Hände Werk.

65 ൬൫ അങ്ങ് അവർക്ക് ഹൃദയകാഠിന്യം വരുത്തും; അങ്ങയുടെ ശാപം അവർക്ക് വരട്ടെ.

Verblendung gibst Du ihrem Herzen, gibst ihnen Deinen Fluch.

66 ൬൬ അങ്ങ് അവരെ കോപത്തോടെ പിന്തുടർന്ന്, യഹോവയുടെ ആകാശത്തിൻ കീഴിൽനിന്ന് നശിപ്പിച്ചുകളയും.

Im Zorn verfolgst Du sie und tilgst sie unterm Himmel, Herr.