യോഹന്നാൻ 9

1 ൧ യേശു കടന്നുപോകുമ്പോൾ ജന്മനാ കുരുടനായൊരു മനുഷ്യനെ കണ്ട്.

തതഃ പരം യീശുർഗച്ഛൻ മാർഗമധ്യേ ജന്മാന്ധം നരമ് അപശ്യത്|

2 ൨ അവന്റെ ശിഷ്യന്മാർ അവനോട്: റബ്ബീ, ഇവൻ കുരുടനായി പിറക്കത്തക്കവണ്ണം ആർ പാപംചെയ്തു? ഇവനോ ഇവന്റെ മാതാപിതാക്കളോ? എന്നു ചോദിച്ചു.

തതഃ ശിഷ്യാസ്തമ് അപൃച്ഛൻ ഹേ ഗുരോ നരോയം സ്വപാപേന വാ സ്വപിത്രാഃ പാപേനാന്ധോഽജായത?

3 ൩ അതിന് യേശു: അവനോ അവന്റെ മാതാപിതാക്കളോ പാപം ചെയ്തിട്ടല്ല, ദൈവപ്രവർത്തി അവനിൽ വെളിപ്പെടേണ്ടതിനത്രേ.

തതഃ സ പ്രത്യുദിതവാൻ ഏതസ്യ വാസ്യ പിത്രോഃ പാപാദ് ഏതാദൃശോഭൂദ ഇതി നഹി കിന്ത്വനേന യഥേശ്വരസ്യ കർമ്മ പ്രകാശ്യതേ തദ്ധേതോരേവ|

4 ൪ എന്നെ അയച്ചവന്റെ പ്രവൃത്തി പകൽ ഉള്ളിടത്തോളം നാം ചെയ്യേണ്ടതാകുന്നു; ആർക്കും പ്രവർത്തിക്കുവാൻ കഴിയാത്ത രാത്രി വരുന്നു.

ദിനേ തിഷ്ഠതി മത്പ്രേരയിതുഃ കർമ്മ മയാ കർത്തവ്യം യദാ കിമപി കർമ്മ ന ക്രിയതേ താദൃശീ നിശാഗച്ഛതി|

5 ൫ ഞാൻ ലോകത്തിൽ ആയിരിക്കുമ്പോൾ ലോകത്തിന്റെ വെളിച്ചം ആകുന്നു എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

അഹം യാവത്കാലം ജഗതി തിഷ്ഠാമി താവത്കാലം ജഗതോ ജ്യോതിഃസ്വരൂപോസ്മി|

6 ൬ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ട് അവൻ നിലത്തു തുപ്പി തുപ്പൽകൊണ്ട് ചേറുണ്ടാക്കി ചേറ് അവന്റെ കണ്ണിന്മേൽ തേച്ചു:

ഇത്യുക്ത്താ ഭൂമൗ നിഷ്ഠീവം നിക്ഷിപ്യ തേന പങ്കം കൃതവാൻ

7 ൭ നീ ചെന്ന് ശിലോഹാം കുളത്തിൽ കഴുകുക എന്നു അവനോട് പറഞ്ഞു; ശിലോഹാം എന്നതിന് അയയ്ക്കപ്പെട്ടവൻ എന്നർത്ഥം. അവൻ പോയി കഴുകി, കണ്ണ് കാണുന്നവനായി മടങ്ങിവന്നു.

പശ്ചാത് തത്പങ്കേന തസ്യാന്ധസ്യ നേത്രേ പ്രലിപ്യ തമിത്യാദിശത് ഗത്വാ ശിലോഹേ ഽർഥാത് പ്രേരിതനാമ്നി സരസി സ്നാഹി| തതോന്ധോ ഗത്വാ തത്രാസ്നാത് തതഃ പ്രന്നചക്ഷു ർഭൂത്വാ വ്യാഘുട്യാഗാത്|

8 ൮ അവന്റെ അയൽക്കാരും അവനെ മുമ്പെ യാചകനായി കണ്ടവരും: ഇവനല്ലയോ അവിടെ ഇരുന്നു ഭിക്ഷ യാചിച്ചവൻ എന്നു പറഞ്ഞു.

അപരഞ്ച സമീപവാസിനോ ലോകാ യേ ച തം പൂർവ്വമന്ധമ് അപശ്യൻ തേ ബക്ത്തുമ് ആരഭന്ത യോന്ധലോകോ വർത്മന്യുപവിശ്യാഭിക്ഷത സ ഏവായം ജനഃ കിം ന ഭവതി?

9 ൯ അവൻ തന്നേ എന്നു ചിലരും അല്ല, അവനെപ്പോലെയുള്ളവൻ എന്നു മറ്റുചിലരും പറഞ്ഞു; എന്നാൽ അത് ഞാൻ തന്നേ എന്നു അവൻ പറഞ്ഞു.

കേചിദവദൻ സ ഏവ കേചിദവോചൻ താദൃശോ ഭവതി കിന്തു സ സ്വയമബ്രവീത് സ ഏവാഹം ഭവാമി|

10 ൧൦ അവർ അവനോട്: നിന്റെ കണ്ണ് തുറന്നത് എങ്ങനെ എന്നു ചോദിച്ചതിന് അവൻ:

അതഏവ തേ ഽപൃച്ഛൻ ത്വം കഥം ദൃഷ്ടിം പാപ്തവാൻ?

11 ൧൧ യേശു എന്നു പേരുള്ള ഒരു മനുഷ്യൻ ചേറുണ്ടാക്കി എന്റെ കണ്ണിന്മേൽ തേച്ച്: ശിലോഹാം കുളത്തിൽ പോയി കഴുകുക എന്നു എന്നോട് പറഞ്ഞു; ഞാൻ പോയി കഴുകി കാഴ്ച പ്രാപിച്ചു എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

തതഃ സോവദദ് യീശനാമക ഏകോ ജനോ മമ നയനേ പങ്കേന പ്രലിപ്യ ഇത്യാജ്ഞാപയത് ശിലോഹകാസാരം ഗത്വാ തത്ര സ്നാഹി| തതസ്തത്ര ഗത്വാ മയി സ്നാതേ ദൃഷ്ടിമഹം ലബ്ധവാൻ|

12 ൧൨ അവൻ എവിടെ എന്നു അവർ അവനോട് ചോദിച്ചതിന്: എനിക്കറിയില്ല എന്നു അവൻ പറഞ്ഞു.

തദാ തേ ഽവദൻ സ പുമാൻ കുത്ര? തേനോക്ത്തം നാഹം ജാനാമി|

13 ൧൩ കുരുടനായിരുന്നവനെ അവർ പരീശന്മാരുടെ അടുക്കൽ കൊണ്ടുപോയി.

അപരം തസ്മിൻ പൂർവ്വാന്ധേ ജനേ ഫിരൂശിനാം നികടമ് ആനീതേ സതി ഫിരൂശിനോപി തമപൃച്ഛൻ കഥം ദൃഷ്ടിം പ്രാപ്തോസി?

14 ൧൪ യേശു ചേറുണ്ടാക്കി അവന്റെ കണ്ണ് തുറന്നത് ശബ്ബത്ത് നാളിൽ ആയിരുന്നു.

തതഃ സ കഥിതവാൻ സ പങ്കേന മമ നേത്രേ ഽലിമ്പത് പശ്ചാദ് സ്നാത്വാ ദൃഷ്ടിമലഭേ|

15 ൧൫ അവൻ കാഴ്ച പ്രാപിച്ചത് എങ്ങനെ എന്നു പരീശന്മാരും അവനോട് ചോദിച്ചു. അവൻ അവരോട്: അവൻ എന്റെ കണ്ണിന്മേൽ ചേറ് തേച്ച് ഞാൻ കഴുകി; ഇപ്പോൾ എനിക്ക് കാണ്മാൻ കഴിയുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

കിന്തു യീശു ർവിശ്രാമവാരേ കർദ്ദമം കൃത്വാ തസ്യ നയനേ പ്രസന്നേഽകരോദ് ഇതികാരണാത് കതിപയഫിരൂശിനോഽവദൻ

16 ൧൬ പരീശന്മാരിൽ ചിലർ: ഈ മനുഷ്യൻ ദൈവത്തിന്റെ അടുക്കൽനിന്ന് വന്നവനല്ല; എന്തുകൊണ്ടെന്നാൽ അവൻ ശബ്ബത്ത് പ്രമാണിക്കുന്നില്ല എന്നു പറഞ്ഞു. മറ്റുചിലർ: പാപിയായൊരു മനുഷ്യന് ഇങ്ങനെയുള്ള അടയാളങ്ങൾ ചെയ്‌വാൻ എങ്ങനെ കഴിയും എന്നു പറഞ്ഞു; അങ്ങനെ അവരുടെ ഇടയിൽ ഒരു ഭിന്നത ഉണ്ടായി.

സ പുമാൻ ഈശ്വരാന്ന യതഃ സ വിശ്രാമവാരം ന മന്യതേ| തതോന്യേ കേചിത് പ്രത്യവദൻ പാപീ പുമാൻ കിമ് ഏതാദൃശമ് ആശ്ചര്യ്യം കർമ്മ കർത്തും ശക്നോതി?

17 ൧൭ അവർ പിന്നെയും കുരുടനോട്: നിന്റെ കണ്ണ് തുറന്നതുകൊണ്ട് നീ അവനെക്കുറിച്ച് എന്ത് പറയുന്നു എന്നു ചോദിച്ചതിന്: അവൻ ഒരു പ്രവാചകൻ ആകുന്നു എന്നു അവൻ പറഞ്ഞു.

ഇത്ഥം തേഷാം പരസ്പരം ഭിന്നവാക്യത്വമ് അഭവത്| പശ്ചാത് തേ പുനരപി തം പൂർവ്വാന്ധം മാനുഷമ് അപ്രാക്ഷുഃ യോ ജനസ്തവ ചക്ഷുഷീ പ്രസന്നേ കൃതവാൻ തസ്മിൻ ത്വം കിം വദസി? സ ഉക്ത്തവാൻ സ ഭവിശദ്വാദീ|

18 ൧൮ കാഴ്ച പ്രാപിച്ചവന്റെ മാതാപിതാക്കളെ വിളിച്ചു ചോദിക്കുവോളം അവൻ കുരുടനായിരുന്നു എന്നും കാഴ്ച പ്രാപിച്ചു എന്നും യെഹൂദന്മാർ വിശ്വസിച്ചില്ല.

സ ദൃഷ്ടിമ് ആപ്തവാൻ ഇതി യിഹൂദീയാസ്തസ്യ ദൃഷ്ടിം പ്രാപ്തസ്യ ജനസ്യ പിത്രോ ർമുഖാദ് അശ്രുത്വാ ന പ്രത്യയൻ|

19 ൧൯ കുരുടനായി ജനിച്ചു എന്നു നിങ്ങൾ പറയുന്ന നിങ്ങളുടെ മകൻ ഇവൻ തന്നെയോ? എന്നാൽ അവന് ഇപ്പോൾ കണ്ണ് കാണുന്നത് എങ്ങനെ എന്നു അവർ അവരോട് ചോദിച്ചു.

അതഏവ തേ താവപൃച്ഛൻ യുവയോ ര്യം പുത്രം ജന്മാന്ധം വദഥഃ സ കിമയം? തർഹീദാനീം കഥം ദ്രഷ്ടും ശക്നോതി?

20 ൨൦ അതിന് അവന്റെ മാതാപിതാക്കൾ: ഇവൻ ഞങ്ങളുടെ മകൻ എന്നും കുരുടനായി ജനിച്ചവൻ എന്നും ഞങ്ങൾക്കു അറിയാം.

തതസ്തസ്യ പിതരൗ പ്രത്യവോചതാമ് അയമ് ആവയോഃ പുത്ര ആ ജനേരന്ധശ്ച തദപ്യാവാം ജാനീവഃ

21 ൨൧ എന്നാൽ അവന് ഇപ്പോൾ കണ്ണ് കാണുന്നത് എങ്ങനെ എന്നും അവന്റെ കണ്ണ് ആർ തുറന്നു എന്നും ഞങ്ങൾ അറിയുന്നില്ല; അവനോട് ചോദിപ്പിൻ; അവന് പ്രായം ഉണ്ടല്ലോ; അവൻ തന്നേ പറയും എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

കിന്ത്വധുനാ കഥം ദൃഷ്ടിം പ്രാപ്തവാൻ തദാവാം ൻ ജാനീവഃ കോസ്യ ചക്ഷുഷീ പ്രസന്നേ കൃതവാൻ തദപി ന ജാനീവ ഏഷ വയഃപ്രാപ്ത ഏനം പൃച്ഛത സ്വകഥാം സ്വയം വക്ഷ്യതി|

22 ൨൨ യെഹൂദന്മാരെ ഭയപ്പെടുകകൊണ്ടത്രേ അവന്റെ മാതാപിതാക്കൾ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞത്; യേശുവിനെ ക്രിസ്തു എന്നു ഏറ്റുപറയുന്നവരെ പള്ളിയിൽനിന്ന് പുറത്താക്കേണം എന്നു യെഹൂദന്മാർ തമ്മിൽ പറഞ്ഞൊത്തിരുന്നു

യിഹൂദീയാനാം ഭയാത് തസ്യ പിതരൗ വാക്യമിദമ് അവദതാം യതഃ കോപി മനുഷ്യോ യദി യീശുമ് അഭിഷിക്തം വദതി തർഹി സ ഭജനഗൃഹാദ് ദൂരീകാരിഷ്യതേ യിഹൂദീയാ ഇതി മന്ത്രണാമ് അകുർവ്വൻ

23 ൨൩ അതുകൊണ്ടാണ് അവന്റെ മാതാപിതാക്കൾ അവന് പ്രായം ഉണ്ടല്ലോ; അവനോട് ചോദിപ്പിൻ എന്നു പറഞ്ഞത്.

അതസ്തസ്യ പിതരൗ വ്യാഹരതാമ് ഏഷ വയഃപ്രാപ്ത ഏനം പൃച്ഛത|

24 ൨൪ കുരുടനായിരുന്ന മനുഷ്യനെ അവർ രണ്ടാമതും വിളിച്ചു അവനോട്: ദൈവത്തിന് മഹത്വം കൊടുക്ക; ആ മനുഷ്യൻ ഒരു പാപി എന്നു ഞങ്ങൾ അറിയുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

തദാ തേ പുനശ്ച തം പൂർവ്വാന്ധമ് ആഹൂയ വ്യാഹരൻ ഈശ്വരസ്യ ഗുണാൻ വദ ഏഷ മനുഷ്യഃ പാപീതി വയം ജാനീമഃ|

25 ൨൫ അതിന് അവൻ: അവൻ പാപിയോ അല്ലയോ എന്നു ഞാൻ അറിയുന്നില്ല; ഒന്ന് അറിയുന്നു; ഞാൻ കുരുടനായിരുന്നു, ഇപ്പോൾ കണ്ണ് കാണുന്നു എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

തദാ സ ഉക്ത്തവാൻ സ പാപീ ന വേതി നാഹം ജാനേ പൂർവാമന്ധ ആസമഹമ് അധുനാ പശ്യാമീതി മാത്രം ജാനാമി|

26 ൨൬ അവർ അവനോട്: അവൻ നിനക്ക് എന്ത് ചെയ്തു? നിന്റെ കണ്ണ് എങ്ങനെ തുറന്നു എന്നു ചോദിച്ചു.

തേ പുനരപൃച്ഛൻ സ ത്വാം പ്രതി കിമകരോത്? കഥം നേത്രേ പ്രസന്നേ ഽകരോത്?

27 ൨൭ അതിന് അവൻ: ഞാൻ നിങ്ങളോടു പറഞ്ഞുവല്ലോ; നിങ്ങൾ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല; വീണ്ടും കേൾക്കുവാൻ ഇച്ഛിക്കുന്നത് എന്ത്? നിങ്ങൾക്കും അവന്റെ ശിഷ്യന്മാർ ആകുവാൻ ആഗ്രഹമുണ്ടോ എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

തതഃ സോവാദീദ് ഏകകൃത്വോകഥയം യൂയം ന ശൃണുഥ തർഹി കുതഃ പുനഃ ശ്രോതുമ് ഇച്ഛഥ? യൂയമപി കിം തസ്യ ശിഷ്യാ ഭവിതുമ് ഇച്ഛഥ?

28 ൨൮ അപ്പോൾ അവർ അവനെ ശകാരിച്ചു: നീ അവന്റെ ശിഷ്യൻ; ഞങ്ങൾ മോശെയുടെ ശിഷ്യന്മാർ.

തദാ തേ തം തിരസ്കൃത്യ വ്യാഹരൻ ത്വം തസ്യ ശിഷ്യോ വയം മൂസാഃ ശിഷ്യാഃ|

29 ൨൯ മോശെയോടു ദൈവം സംസാരിച്ചു എന്നു ഞങ്ങൾ അറിയുന്നു; എന്നാൽ ഈ മനുഷ്യൻ എവിടെനിന്ന് എന്നു ഞങ്ങൾ അറിയുന്നില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

മൂസാവക്ത്രേണേശ്വരോ ജഗാദ തജ്ജാനീമഃ കിന്ത്വേഷ കുത്രത്യലോക ഇതി ന ജാനീമഃ|

30 ൩൦ ആ മനുഷ്യൻ അവരോട്: എന്റെ കണ്ണ് തുറന്നിട്ടും അവൻ എവിടെനിന്ന് എന്നു നിങ്ങൾ അറിയാത്തത് ആശ്ചര്യമായ കാര്യമാണ്.

സോവദദ് ഏഷ മമ ലോചനേ പ്രസന്നേ ഽകരോത് തഥാപി കുത്രത്യലോക ഇതി യൂയം ന ജാനീഥ ഏതദ് ആശ്ചര്യ്യം ഭവതി|

31 ൩൧ പാപികളുടെ പ്രാർത്ഥന ദൈവം കേൾക്കുന്നില്ല എന്നും ദൈവഭക്തനായിരുന്നു അവന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യുന്നവന്റെ പ്രാർത്ഥന കേൾക്കുന്നു എന്നും നാം അറിയുന്നു.

ഈശ്വരഃ പാപിനാം കഥാം ന ശൃണോതി കിന്തു യോ ജനസ്തസ്മിൻ ഭക്തിം കൃത്വാ തദിഷ്ടക്രിയാം കരോതി തസ്യൈവ കഥാം ശൃണോതി ഏതദ് വയം ജാനീമഃ|

32 ൩൨ കുരുടനായി പിറന്നവന്റെ കണ്ണ് ആരെങ്കിലും തുറന്നപ്രകാരം ലോകം ഉണ്ടായതുമുതൽ കേട്ടിട്ടില്ല. (aiōn g165)

കോപി മനുഷ്യോ ജന്മാന്ധായ ചക്ഷുഷീ അദദാത് ജഗദാരമ്ഭാദ് ഏതാദൃശീം കഥാം കോപി കദാപി നാശൃണോത്| (aiōn g165)

33 ൩൩ ഈ മനുഷ്യൻ ദൈവത്തിന്റെ അടുക്കൽനിന്ന് വന്നവൻ അല്ലെങ്കിൽ അവന് ഒന്നും ചെയ്‌വാൻ കഴിയുകയില്ല എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

അസ്മാദ് ഏഷ മനുഷ്യോ യദീശ്വരാന്നാജായത തർഹി കിഞ്ചിദപീദൃശം കർമ്മ കർത്തും നാശക്നോത്|

34 ൩൪ അവർ അവനോട്: നീ മുഴുവനും പാപത്തിൽ പിറന്നവൻ; ഇപ്പോൾ നീ ഞങ്ങളെ ഉപദേശിക്കുന്നുവോ എന്നു പറഞ്ഞു അവനെ പള്ളിയിൽനിന്ന് പുറത്താക്കിക്കളഞ്ഞു.

തേ വ്യാഹരൻ ത്വം പാപാദ് അജായഥാഃ കിമസ്മാൻ ത്വം ശിക്ഷയസി? പശ്ചാത്തേ തം ബഹിരകുർവ്വൻ|

35 ൩൫ അവനെ പള്ളിയിൽനിന്ന് പുറത്താക്കി എന്നു യേശു കേട്ട്; അവനെ കണ്ടപ്പോൾ: നീ ദൈവപുത്രനിൽ വിശ്വസിക്കുന്നുവോ എന്നു ചോദിച്ചു.

തദനന്തരം യിഹൂദീയൈഃ സ ബഹിരക്രിയത യീശുരിതി വാർത്താം ശ്രുത്വാ തം സാക്ഷാത് പ്രാപ്യ പൃഷ്ടവാൻ ഈശ്വരസ്യ പുത്രേ ത്വം വിശ്വസിഷി?

36 ൩൬ അതിന് അവൻ: യജമാനനേ, അവൻ ആരാകുന്നു? ഞാൻ അവനിൽ വിശ്വസിക്കാം എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

തദാ സ പ്രത്യവോചത് ഹേ പ്രഭോ സ കോ യത് തസ്മിന്നഹം വിശ്വസിമി?

37 ൩൭ യേശു അവനോട്: നീ അവനെ കണ്ടിരിക്കുന്നു; നിന്നോട് സംസാരിക്കുന്നവൻ തന്നേ അവൻ എന്നു പറഞ്ഞു.

തതോ യീശുഃ കഥിതവാൻ ത്വം തം ദൃഷ്ടവാൻ ത്വയാ സാകം യഃ കഥം കഥയതി സഏവ സഃ|

38 ൩൮ അപ്പോൾ അവൻ: ‘കർത്താവേ, ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു’ എന്നു പറഞ്ഞു അവനെ നമസ്കരിച്ചു.

തദാ ഹേ പ്രഭോ വിശ്വസിമീത്യുക്ത്വാ സ തം പ്രണാമത്|

39 ൩൯ കാണാത്തവർ കാണ്മാനും കാണുന്നവർ കുരുടർ ആകുവാനും ഇങ്ങനെ ന്യായവിധിയ്ക്കായി ഞാൻ ഇഹലോകത്തിൽ വന്നു എന്നു യേശു പറഞ്ഞു.

പശ്ചാദ് യീശുഃ കഥിതവാൻ നയനഹീനാ നയനാനി പ്രാപ്നുവന്തി നയനവന്തശ്ചാന്ധാ ഭവന്തീത്യഭിപ്രായേണ ജഗദാഹമ് ആഗച്ഛമ്|

40 ൪൦ അവനോടുകൂടെയുള്ള ചില പരീശന്മാർ ഇതു കേട്ടിട്ട്: ഞങ്ങളും കുരുടരോ എന്നു ചോദിച്ചു.

ഏതത് ശ്രുത്വാ നികടസ്ഥാഃ കതിപയാഃ ഫിരൂശിനോ വ്യാഹരൻ വയമപി കിമന്ധാഃ?

41 ൪൧ യേശു അവരോട്: നിങ്ങൾ കുരുടർ ആയിരുന്നു എങ്കിൽ നിങ്ങൾക്ക് പാപം ഉണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല; എന്നാൽ: ഞങ്ങൾ കാണുന്നു എന്നു നിങ്ങൾ പറയുന്നതുകൊണ്ട് നിങ്ങളുടെ പാപം നിലനില്ക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

തദാ യീശുരവാദീദ് യദ്യന്ധാ അഭവത തർഹി പാപാനി നാതിഷ്ഠൻ കിന്തു പശ്യാമീതി വാക്യവദനാദ് യുഷ്മാകം പാപാനി തിഷ്ഠന്തി|