< യോഹന്നാൻ 2 >

1 ൧ മൂന്നാം നാൾ ഗലീലയിലെ കാനയിൽ ഒരു കല്യാണം ഉണ്ടായി; യേശുവിന്റെ അമ്മ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.
അനന്തരം ത്രുതീയദിവസേ ഗാലീൽ പ്രദേശിയേ കാന്നാനാമ്നി നഗരേ വിവാഹ ആസീത് തത്ര ച യീശോർമാതാ തിഷ്ഠത്|
2 ൨ യേശുവിനേയും ശിഷ്യന്മാരെയും കല്യാണത്തിന് ക്ഷണിച്ചിരുന്നു.
തസ്മൈ വിവാഹായ യീശുസ്തസ്യ ശിഷ്യാശ്ച നിമന്ത്രിതാ ആസൻ|
3 ൩ വീഞ്ഞ് തീർന്നുപോയപ്പോൾ യേശുവിന്റെ അമ്മ അവനോട്: അവർക്ക് വീഞ്ഞ് ഇല്ല എന്നു പറഞ്ഞു.
തദനന്തരം ദ്രാക്ഷാരസസ്യ ന്യൂനത്വാദ് യീശോർമാതാ തമവദത് ഏതേഷാം ദ്രാക്ഷാരസോ നാസ്തി|
4 ൪ അതിന് യേശു: സ്ത്രീയേ, അതിന് ഞാനുമായിട്ട് എന്ത് കാര്യം? എന്റെ നാഴിക ഇതുവരെ വന്നിട്ടില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.
തദാ സ താമവോചത് ഹേ നാരി മയാ സഹ തവ കിം കാര്യ്യം? മമ സമയ ഇദാനീം നോപതിഷ്ഠതി|
5 ൫ അവന്റെ അമ്മ വേലക്കാരോട്: അവൻ നിങ്ങളോടു പറയുന്നത് നിങ്ങൾ ചെയ്യുവിൻ എന്നു പറഞ്ഞു.
തതസ്തസ്യ മാതാ ദാസാനവോചദ് അയം യദ് വദതി തദേവ കുരുത|
6 ൬ അവിടെ യെഹൂദന്മാരുടെ ശുദ്ധീകരണ ആചാരം അനുസരിച്ച് രണ്ടോ മൂന്നോ പറ വീതം കൊള്ളുന്ന ആറ് കല്പാത്രം ഉണ്ടായിരുന്നു.
തസ്മിൻ സ്ഥാനേ യിഹൂദീയാനാം ശുചിത്വകരണവ്യവഹാരാനുസാരേണാഢകൈകജലധരാണി പാഷാണമയാനി ഷഡ്വൃഹത്പാത്രാണിആസൻ|
7 ൭ യേശു അവരോട്: ഈ കല്പാത്രങ്ങളിൽ വെള്ളം നിറപ്പിൻ എന്നു പറഞ്ഞു; അവർ അവയെ വക്കോളവും നിറച്ചു.
തദാ യീശുസ്താൻ സർവ്വകലശാൻ ജലൈഃ പൂരയിതും താനാജ്ഞാപയത്, തതസ്തേ സർവ്വാൻ കുമ്ഭാനാകർണം ജലൈഃ പര്യ്യപൂരയൻ|
8 ൮ ഇപ്പോൾ കുറച്ച് കോരിയെടുത്ത് കലവറക്കാരന് കൊണ്ടുപോയി കൊടുക്കുവിൻ എന്നു അവൻ പറഞ്ഞു; അവർ അപ്രകാരം ചെയ്തു.
അഥ തേഭ്യഃ കിഞ്ചിദുത്താര്യ്യ ഭോജ്യാധിപാതേഃസമീപം നേതും സ താനാദിശത്, തേ തദനയൻ|
9 ൯ അത് എവിടെനിന്ന് എന്നു വെള്ളം കോരിയ ശുശ്രൂഷക്കാരല്ലാതെ കലവറക്കാരൻ അറിഞ്ഞില്ല. വീഞ്ഞായിത്തീർന്ന വെള്ളം കലവറക്കാരൻ രുചിനോക്കിയതിനുശേഷം മണവാളനെ വിളിച്ചു:
അപരഞ്ച തജ്ജലം കഥം ദ്രാക്ഷാരസോഽഭവത് തജ്ജലവാഹകാദാസാ ജ്ഞാതും ശക്താഃ കിന്തു തദ്ഭോജ്യാധിപോ ജ്ഞാതും നാശക്നോത് തദവലിഹ്യ വരം സംമ്ബോദ്യാവദത,
10 ൧൦ എല്ലാവരും ആദ്യം നല്ല വീഞ്ഞും ലഹരി പിടിച്ചശേഷം ഇളപ്പമായതും കൊടുക്കാറുണ്ട്; നീ നല്ല വീഞ്ഞ് ഇതുവരെയും സൂക്ഷിച്ചുവെച്ചുവല്ലോ എന്നു അവനോട് പറഞ്ഞു.
ലോകാഃ പ്രഥമം ഉത്തമദ്രാക്ഷാരസം ദദതി തഷു യഥേഷ്ടം പിതവത്സു തസ്മാ കിഞ്ചിദനുത്തമഞ്ച ദദതി കിന്തു ത്വമിദാനീം യാവത് ഉത്തമദ്രാക്ഷാരസം സ്ഥാപയസി|
11 ൧൧ യേശു ഇതിനെ അടയാളങ്ങളുടെ ആരംഭമായി ഗലീലയിലെ കാനയിൽവച്ച് ചെയ്തു തന്റെ മഹത്വം വെളിപ്പെടുത്തി; അവന്റെ ശിഷ്യന്മാർ അവനിൽ വിശ്വസിച്ചു.
ഇത്ഥം യീശുർഗാലീലപ്രദേശേ ആശ്ചര്യ്യകാർമ്മ പ്രാരമ്ഭ നിജമഹിമാനം പ്രാകാശയത് തതഃ ശിഷ്യാസ്തസ്മിൻ വ്യശ്വസൻ|
12 ൧൨ അനന്തരം അവനും അവന്റെ അമ്മയും സഹോദരന്മാരും ശിഷ്യന്മാരും കഫർന്നഹൂമിലേക്ക് പോയി; അവിടെ അവർ ചുരുക്കംനാൾ താമസിച്ചു.
തതഃ പരമ് സ നിജമാത്രുഭ്രാത്രുസ്ശിഷ്യൈഃ സാർദ്ധ്ം കഫർനാഹൂമമ് ആഗമത് കിന്തു തത്ര ബഹൂദിനാനി ആതിഷ്ഠത്|
13 ൧൩ യെഹൂദന്മാരുടെ പെസഹ സമീപിച്ചിരുന്നതുകൊണ്ടു യേശു യെരൂശലേമിലേക്കു പോയി.
തദനന്തരം യിഹൂദിയാനാം നിസ്താരോത്സവേ നികടമാഗതേ യീശു ര്യിരൂശാലമ് നഗരമ് ആഗച്ഛത്|
14 ൧൪ ദൈവാലയത്തിൽ കാളകൾ, ആടുകൾ, പ്രാവുകൾ എന്നിവയെ വില്ക്കുന്നതും, നാണയമാറ്റക്കാർ അവിടെ ഇരിക്കുന്നതും കണ്ടിട്ട്
തതോ മന്ദിരസ്യ മധ്യേ ഗോമേഷപാരാവതവിക്രയിണോ വാണിജക്ഷ്ചോപവിഷ്ടാൻ വിലോക്യ
15 ൧൫ കയറുകൊണ്ട് ഒരു ചമ്മട്ടി ഉണ്ടാക്കി അവരെല്ലാവരെയും, ആടുകളെയും കാളകളെയുംകൂടെ ദൈവാലയത്തിൽനിന്ന് പുറത്താക്കി; നാണയമാറ്റക്കാരുടെ നാണയങ്ങൾ ചിതറിച്ചുകളഞ്ഞു; മേശകളെ മറിച്ചിട്ടു;
രജ്ജുഭിഃ കശാം നിർമ്മായ സർവ്വഗോമേഷാദിഭിഃ സാർദ്ധം താൻ മന്ദിരാദ് ദൂരീകൃതവാൻ|
16 ൧൬ പ്രാവുകളെ വില്ക്കുന്നവരോട്: ഇതു ഇവിടെനിന്ന് കൊണ്ടുപോകുവിൻ; എന്റെ പിതാവിന്റെ ആലയത്തെ കച്ചവടസ്ഥലം ആക്കുന്നത് നിർത്തുവിൻ എന്നു പറഞ്ഞു.
വണിജാം മുദ്രാദി വികീര്യ്യ ആസനാനി ന്യൂബ്ജീകൃത്യ പാരാവതവിക്രയിഭ്യോഽകഥയദ് അസ്മാത് സ്ഥാനാത് സർവാണ്യേതാനി നയത, മമ പിതുഗൃഹം വാണിജ്യഗൃഹം മാ കാർഷ്ട|
17 ൧൭ അപ്പോൾ അവന്റെ ശിഷ്യന്മാർ: നിന്റെ ആലയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള തീഷ്ണത എന്നെ തിന്നുകളയുന്നു എന്നു എഴുതിയിരിക്കുന്നത് ഓർത്തു.
തസ്മാത് തന്മന്ദിരാർഥ ഉദ്യോഗോ യസ്തു സ ഗ്രസതീവ മാമ്| ഇമാം ശാസ്ത്രീയലിപിം ശിഷ്യാഃസമസ്മരൻ|
18 ൧൮ എന്നാൽ യെഹൂദന്മാർ അവനോട്: നിനക്ക് ഇങ്ങനെ ചെയ്യാം എന്നതിന് നീ എന്ത് അടയാളം കാണിച്ചുതരും എന്നു ചോദിച്ചു.
തതഃ പരമ് യിഹൂദീയലോകാ യീഷിമവദൻ തവമിദൃശകർമ്മകരണാത് കിം ചിഹ്നമസ്മാൻ ദർശയസി?
19 ൧൯ യേശു അവരോട്: ഈ മന്ദിരം തകർക്കുവിൻ; മൂന്നു ദിവസത്തിനകം ഞാൻ അതിനെ ഉദ്ധരിക്കും എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.
തതോ യീശുസ്താനവോചദ് യുഷ്മാഭിരേ തസ്മിൻ മന്ദിരേ നാശിതേ ദിനത്രയമധ്യേഽഹം തദ് ഉത്ഥാപയിഷ്യാമി|
20 ൨൦ യെഹൂദ അധികാരികൾ അവനോട്: ഈ മന്ദിരം നാല്പത്താറ് വർഷങ്ങൾകൊണ്ട് പണിതിരിക്കുന്നു; നീ മൂന്നു ദിവസത്തിനകം അതിനെ ഉദ്ധരിപ്പിക്കുമോ എന്നു ചോദിച്ചു.
തദാ യിഹൂദിയാ വ്യാഹാർഷുഃ, ഏതസ്യ മന്ദിരസ നിർമ്മാണേന ഷട്ചത്വാരിംശദ് വത്സരാ ഗതാഃ, ത്വം കിം ദിനത്രയമധ്യേ തദ് ഉത്ഥാപയിഷ്യസി?
21 ൨൧ എന്നാൽ അവനോ തന്റെ ശരീരം എന്ന മന്ദിരത്തെക്കുറിച്ചത്രേ പറഞ്ഞത്.
കിന്തു സ നിജദേഹരൂപമന്ദിരേ കഥാമിമാം കഥിതവാൻ|
22 ൨൨ അവൻ ഇതു പറഞ്ഞു എന്നു അവൻ മരിച്ചവരിൽനിന്ന് ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റശേഷം ശിഷ്യന്മാർ ഓർത്തു തിരുവെഴുത്തും യേശു പറഞ്ഞ വചനവും വിശ്വസിച്ചു.
സ യദേതാദൃശം ഗദിതവാൻ തച്ഛിഷ്യാഃ ശ്മശാനാത് തദീയോത്ഥാനേ സതി സ്മൃത്വാ ധർമ്മഗ്രന്ഥേ യീശുനോക്തകഥായാം ച വ്യശ്വസിഷുഃ|
23 ൨൩ പെസഹ പെരുന്നാളിൽ യെരൂശലേമിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ അവൻ ചെയ്ത അത്ഭുതകരമായ അടയാളങ്ങൾ കണ്ടിട്ട് പലരും അവന്റെ നാമത്തിൽ വിശ്വസിച്ചു.
അനന്തരം നിസ്താരോത്സവസ്യ ഭോജ്യസമയേ യിരൂശാലമ് നഗരേ തത്ക്രുതാശ്ചര്യ്യകർമ്മാണി വിലോക്യ ബഹുഭിസ്തസ്യ നാമനി വിശ്വസിതം|
24 ൨൪ യേശുവോ അവരെ എല്ലാവരെയും അറിയുകകൊണ്ട് തന്നെത്താൻ അവരിൽ വിശ്വസിച്ച് ഏൽപ്പിച്ചില്ല.
കിന്തു സ തേഷാം കരേഷു സ്വം ന സമർപയത്, യതഃ സ സർവ്വാനവൈത്|
25 ൨൫ മനുഷ്യനിലുള്ളത് എന്ത് എന്നു സ്വതവേ അറിഞ്ഞിരിക്കയാൽ തനിക്കു മനുഷ്യനെക്കുറിച്ച് യാതൊരുത്തന്റെയും സാക്ഷ്യം ആവശ്യമായിരുന്നില്ല.
സ മാനവേഷു കസ്യചിത് പ്രമാണം നാപേക്ഷത യതോ മനുജാനാം മധ്യേ യദ്യദസ്തി തത്തത് സോജാനാത്|

< യോഹന്നാൻ 2 >