ഇയ്യോബ് 9
Отвещав же Иов, рече:
воистинну вем, яко тако есть: како бо будет праведен человек у Господа?
Аще бо восхощет судитися с Ним, не послушает Его, да не преречет ко единому словеси Его от тысящи.
Премудр бо есть мыслию, крепок же и велик: кто жесток быв противу Его, пребысть?
Обетшаяй горы, и не ведят, превращаяй я гневом:
трясый поднебесную из оснований, столпи же ея колеблются:
7 ൭ അവിടുന്ന് സൂര്യനോട് കല്പിക്കുന്നു; അത് ഉദിക്കാതെയിരിക്കുന്നു; അവിടുന്ന് നക്ഷത്രങ്ങളെ പൊതിഞ്ഞ് മുദ്രയിടുന്നു.
глаголяй солнцу, и не восходит, звезды же печатствует:
прострый един небо и ходяй но морю, яко по земли:
творяй Плиады и Еспера, и Арктура и сокровища южная:
творяй велия и неизследованная, славная же и изрядная, имже несть числа.
11 ൧൧ അവിടുന്ന് എന്റെ അരികിൽ കൂടി കടക്കുന്നു; ഞാൻ അവിടുത്തെ കാണുന്നില്ല; അവിടുന്ന് കടന്നുപോകുന്നു; ഞാൻ അവിടുത്തെ അറിയുന്നതുമില്ല.
Аще приидет ко мне, не имам видети: и аще мимоидет мене, никако уразумех.
12 ൧൨ അവിടുന്ന് പറിച്ചെടുക്കുന്നു; ആര് അവിടുത്തെ തടുക്കും? ‘നീ എന്ത് ചെയ്യുന്നു’ എന്ന് ആര് ചോദിക്കും?
Аще возмет, кто возвратит? Или кто речет Ему: что сотворил еси?
Сам бо отвращает гнев, слякошася под Ним кити поднебеснии.
Аще же мя услышит, или разсудит глаголы моя?
Аще бо и праведен буду, не услышит мене, суду Его помолюся:
16 ൧൬ ഞാൻ വിളിച്ചിട്ട് അവിടുന്ന് ഉത്തരം അരുളിയാലും എന്റെ അപേക്ഷ കേൾക്കും എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുകയില്ല.
аще же воззову, и услышит мя, не иму веры, яко услыша глас мой.
17 ൧൭ കൊടുങ്കാറ്റുകൊണ്ട് അവിടുന്ന് എന്നെ തകർക്കുന്നുവല്ലോ; കാരണംകൂടാതെ എന്റെ മുറിവുകൾ വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു.
Да не мглою мя потребит, многа же ми сотрения сотвори всуе,
не оставляет бо мя отдохнути, исполни же мя горести.
Понеже силен есть крепостию: кто убо суду Его воспротивится?
20 ൨൦ ഞാൻ നീതിമാനായാലും എന്റെ സ്വന്തവായ് എന്നെ കുറ്റം വിധിക്കും; ഞാൻ നിഷ്കളങ്കനായാലും അവിടുന്ന് എനിയ്ക്ക് കുറ്റം ആരോപിക്കും.
Аще бо буду праведен, уста моя нечестия сотворят: аще же буду непорочен, стропотен буду.
Аще бо нечестие сотворих, не вем душею моею: обаче отемлется ми живот.
22 ൨൨ അതെല്ലാം ഒരുപോലെ; അതുകൊണ്ട് ഞാൻ പറയുന്നത്: അവിടുന്ന് നിഷ്കളങ്കനെയും ദുഷ്ടനെയും നശിപ്പിക്കുന്നു.
Темже рех: велика и сильна губит гнев.
Яко лукавии смертию лютою погибнут, обаче праведным посмеваются.
24 ൨൪ ഭൂമി ദുഷ്ടന്മാരുടെ കയ്യിൽ ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നു; അതിലെ ന്യായാധിപന്മാരുടെ മുഖം അവിടുന്ന് മൂടിക്കളയുന്നു; അത് അവിടുന്നല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ആര്?
Предана есть земля в руце нечестиваго, лица судий ея покрывает: аще же не Сам есть, кто есть?
Житие же мое есть легчае скоротечца: отбегоша и не видеша.
Или есть кораблем след пути, или орла летяща, ищуща яди?
Аще бо реку: забуду глаголя, приникнув лицем воздохну,
28 ൨൮ ഞാൻ എന്റെ വ്യസനം എല്ലാം ഓർത്ത് ഭയപ്പെടുന്നു; അവിടുന്ന് എന്നെ നിർദ്ദോഷിയായി എണ്ണുകയില്ലെന്ന് ഞാൻ അറിയുന്നു.
трясуся всеми удесы: вем бо, яко не безвинна мя оставиши.
Аще же нечестив есмь, почто не умрох?
Аще бо измыюся снегом и очищуся руками чистыми,
доволно во скверне омочил мя еси, возгнушася же мною одежда моя.
32 ൩൨ ഞാൻ അങ്ങയോട് പ്രതിവാദിക്കേണ്ടതിനും ഞങ്ങളൊരുമിച്ച് ന്യായവിസ്താരത്തിന് ചെല്ലേണ്ടതിനും അവിടുന്ന് എന്നെപ്പോലെ മനുഷ്യനല്ലല്ലോ.
Неси бо человек, якоже аз, Емуже противопрюся, да приидем вкупе на суд.
О, дабы ходатай нам был, и обличаяй и разслушаяй между обема.
Да отимет от мене жезл, страх же Его да не смущает мене:
и не убоюся, но возглаголю, ибо тако не вем сам себе.
