ഇയ്യോബ് 9
Then Job answered,
"Truly I know that it is so, but how can man be just with God?
If he is pleased to contend with him, he can't answer him one time in a thousand.
For he is wise in heart, and mighty in strength: who has hardened himself against him, and prospered?
He removes the mountains, and they do not know it, when he overturns them in his anger.
He shakes the earth out of its place. Its pillars tremble.
7 ൭ അവിടുന്ന് സൂര്യനോട് കല്പിക്കുന്നു; അത് ഉദിക്കാതെയിരിക്കുന്നു; അവിടുന്ന് നക്ഷത്രങ്ങളെ പൊതിഞ്ഞ് മുദ്രയിടുന്നു.
He commands the sun, and it doesn't rise, and seals up the stars.
He alone stretches out the heavens, and treads on the waves of the sea.
He makes Osh, Kesil, and Kimah, and the chambers of the south.
He does great things past finding out; yes, marvelous things without number.
11 ൧൧ അവിടുന്ന് എന്റെ അരികിൽ കൂടി കടക്കുന്നു; ഞാൻ അവിടുത്തെ കാണുന്നില്ല; അവിടുന്ന് കടന്നുപോകുന്നു; ഞാൻ അവിടുത്തെ അറിയുന്നതുമില്ല.
Look, he goes by me, and I do not see him. He passes on also, but I do not perceive him.
12 ൧൨ അവിടുന്ന് പറിച്ചെടുക്കുന്നു; ആര് അവിടുത്തെ തടുക്കും? ‘നീ എന്ത് ചെയ്യുന്നു’ എന്ന് ആര് ചോദിക്കും?
Look, he snatches away. Who can hinder him? Who will ask him, 'What are you doing?'
"God will not withdraw his anger. The helpers of Rahab stoop under him.
How much less shall I answer him, And choose my words to argue with him?
Though I were righteous, yet I wouldn't answer him. I would make petition to my judge.
16 ൧൬ ഞാൻ വിളിച്ചിട്ട് അവിടുന്ന് ഉത്തരം അരുളിയാലും എന്റെ അപേക്ഷ കേൾക്കും എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുകയില്ല.
If I had called, and he had answered me, yet I wouldn't believe that he listened to my voice.
17 ൧൭ കൊടുങ്കാറ്റുകൊണ്ട് അവിടുന്ന് എന്നെ തകർക്കുന്നുവല്ലോ; കാരണംകൂടാതെ എന്റെ മുറിവുകൾ വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു.
For he bruises me with a storm, and multiplies my wounds without cause.
He will not allow me to catch my breath, but fills me with bitterness.
If it is a matter of strength, look, he is mighty. And if of justice, who will summon him?
20 ൨൦ ഞാൻ നീതിമാനായാലും എന്റെ സ്വന്തവായ് എന്നെ കുറ്റം വിധിക്കും; ഞാൻ നിഷ്കളങ്കനായാലും അവിടുന്ന് എനിയ്ക്ക് കുറ്റം ആരോപിക്കും.
Though I am righteous, my own mouth shall condemn me. Though I am blameless, it shall prove me perverse.
I am blameless. I do not regard myself. I despise my life.
22 ൨൨ അതെല്ലാം ഒരുപോലെ; അതുകൊണ്ട് ഞാൻ പറയുന്നത്: അവിടുന്ന് നിഷ്കളങ്കനെയും ദുഷ്ടനെയും നശിപ്പിക്കുന്നു.
"It is all the same. Therefore I say he destroys the blameless and the wicked.
If the scourge kills suddenly, he will mock at the trial of the innocent.
24 ൨൪ ഭൂമി ദുഷ്ടന്മാരുടെ കയ്യിൽ ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നു; അതിലെ ന്യായാധിപന്മാരുടെ മുഖം അവിടുന്ന് മൂടിക്കളയുന്നു; അത് അവിടുന്നല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ആര്?
The earth is given into the hand of the wicked. He covers the faces of its judges. If not he, then who is it?
"Now my days are swifter than a runner. They flee away, they see no good,
They have passed away as the swift ships, as the eagle that swoops on the prey.
If I say, 'I will forget my complaint, I will put off my sad face, and cheer up;'
28 ൨൮ ഞാൻ എന്റെ വ്യസനം എല്ലാം ഓർത്ത് ഭയപ്പെടുന്നു; അവിടുന്ന് എന്നെ നിർദ്ദോഷിയായി എണ്ണുകയില്ലെന്ന് ഞാൻ അറിയുന്നു.
I am afraid of all my sorrows, I know that you will not hold me innocent.
I shall be condemned. Why then do I labor in vain?
If I wash myself with snow water, and cleanse my hands with lye,
yet you will plunge me in the ditch. My own clothes shall abhor me.
32 ൩൨ ഞാൻ അങ്ങയോട് പ്രതിവാദിക്കേണ്ടതിനും ഞങ്ങളൊരുമിച്ച് ന്യായവിസ്താരത്തിന് ചെല്ലേണ്ടതിനും അവിടുന്ന് എന്നെപ്പോലെ മനുഷ്യനല്ലല്ലോ.
For he is not a man, as I am, that I should answer him, that we should come together in judgment.
There is no umpire between us, that might lay his hand on us both.
Let him take his rod away from me. Let his terror not make me afraid;
then I would speak, and not fear him, for I am not so in myself.
