ഇയ്യോബ് 33
Men hør nu Job, paa min Tale og lyt til alle mine Ord!
Se, jeg har aabnet min Mund, min Tunge taler i Ganen;
3 ൩ എന്റെ വാക്കുകൾ എന്റെ ഉള്ളിലെ സത്യം വെളിവാക്കും. എന്റെ അധരങ്ങൾ അറിയുന്നത് അവ പരമാർത്ഥമായി പ്രസ്താവിക്കും.
mine Ord er talt af oprigtigt Hjerte, mine Læber fører lutret Tale.
Guds Aand har skabt mig, den Almægtiges Aande har givet mig Liv.
Svar mig, i Fald du kan, rust dig imod mig, mød frem!
Se, jeg er din Lige for Gud, ogsaa jeg er taget af Ler;
Rædsel for mig skal ikke skræmme dig, min Haand skal ej ligge tyngende paa dig.
Dog, det har du sagt i mit Paahør, jeg hørte saa lydende Ord:
»Jeg er ren og uden Brøde, lydeløs, uden Skyld;
men han søger Paaskud imod mig, regner mig for sin Fjende;
han lægger mine Fødder i Blokken, vogter paa alle mine Veje.«
Se, der har du Uret, det er mit Svar, thi Gud er større end Mennesket.
13 ൧൩ നീ ദൈവത്തോട് എന്തിന് വാദിക്കുന്നു? തന്റെ കാര്യങ്ങളിൽ ഒന്നിനും അവിടുന്ന് ഉത്തരം പറയുന്നില്ലല്ലോ.
Hvorfor tvistes du med ham, fordi han ej svarer paa dine Ord?
Thi paa een Maade taler Gud, ja paa to, men man ænser det ikke:
15 ൧൫ ഗാഢനിദ്ര മനുഷ്യർക്കുണ്ടാകുമ്പോൾ, അവർ കിടക്കമേൽ നിദ്രകൊള്ളുമ്പോൾ, സ്വപ്നത്തിൽ, രാത്രിദർശനത്തിൽ തന്നെ,
I Drømme, i natligt Syn, naar Dvale falder paa Mennesker, naar de slumrende hviler paa Lejet;
da aabner han Menneskers Øre, gør dem angst med Skræmmebilleder
17 ൧൭ മനുഷ്യനെ അവന്റെ ദുഷ്കർമ്മത്തിൽനിന്ന് അകറ്റുവാനും പുരുഷനെ ഗർവ്വത്തിൽനിന്ന് രക്ഷിക്കുവാനും തന്നെ.
for at faa Mennesket bort fra Uret og udrydde Hovmod af Manden,
holde hans Sjæl fra Graven, hans Liv fra Vaabendød.
Eller han revses med Smerter paa Lejet, uafbrudt staar der Kamp i hans Ben;
Livet i ham væmmes ved Brød og hans Sjæl ved lækker Mad;
21 ൨൧ അവന്റെ മാംസം ക്ഷയിച്ച് കാണാനില്ലാതെയായിരിക്കുന്നു; കാണനില്ലാതിരുന്ന അവന്റെ അസ്ഥികൾ പൊങ്ങിനില്‍ക്കുന്നു.
hans Kød svinder hen, saa det ikke ses, hans Knogler, som før ikke saas, bliver blottet;
hans Sjæl kommer Graven nær, hans Liv de dræbende Magter.
23 ൨൩ മനുഷ്യനോട് അവന്റെ ധർമ്മം അറിയിക്കേണ്ടതിന് ആയിരത്തിൽ ഒരുവനായി മദ്ധ്യസ്ഥനായ ഒരു ദൂതൻ അവനുവേണ്ടി ഉണ്ടെങ്കിൽ
Hvis da en Engel er paa hans Side, een blandt de tusind Talsmænd, som varsler Mennesket Tugt,
24 ൨൪ ദൂതൻ അവനിൽ കൃപ തോന്നി: ‘കുഴിയിൽ ഇറങ്ങാത്തവിധം ഇവനെ രക്ഷിക്കേണമേ; ഞാൻ ഒരു മറുവില കണ്ടിരിക്കുന്നു’ എന്നു പറയും
og den viser ham Naade og siger: »Fri ham fra at synke i Graven, Løsepenge har jeg faaet!«
da svulmer hans Legem af Friskhed, han oplever atter sin Ungdom.
26 ൨൬ അവൻ ദൈവത്തോട് പ്രാർത്ഥിക്കും; അവിടുന്ന് അവനിൽ പ്രസാദിക്കും; തിരുമുഖത്തെ അവൻ സന്തോഷത്തോടെ കാണും; ദൈവം മനുഷ്യന് അവന്റെ വിജയം പകരം കൊടുക്കും.
Han beder til Gud, og han er ham naadig, han skuer med Jubel hans Aasyn, fortæller Mennesker om sin Frelse.
27 ൨൭ അവൻ മനുഷ്യരുടെ മുമ്പിൽ പാടി പറയുന്നത്: ‘ഞാൻ പാപംചെയ്ത് നേരായുള്ളത് മറിച്ചുകളഞ്ഞു; അതിന് എന്നോട് പകരം ചെയ്തിട്ടില്ല.
Han synger det ud for Folk: »Jeg synded og krænkede Retten og fik dog ej Løn som forskyldt!
Han har friet min Sjæl fra at fare i Grav, mit Liv ser Lyset med Lyst!«
Se, alle disse Ting gør Gud to Gange, ja tre med Mennesket
30 ൩൦ അവന്റെ പ്രാണനെ കുഴിയിൽനിന്ന് കയറ്റേണ്ടതിനും ജീവന്റെ പ്രകാശംകൊണ്ട് അവനെ പ്രകാശിപ്പിക്കേണ്ടതിനും തന്നെ.
for at redde hans Sjæl fra Graven, saa han skuer Livets Lys!
Lyt til og hør mig, Job, ti stille, saa jeg kan tale!
32 ൩൨ നിനക്ക് ഉത്തരം പറയുവാനുണ്ടെങ്കിൽ പറയുക; സംസാരിക്കുക; നിന്നെ നീതീകരിക്കുവാൻ ആകുന്നു എന്റെ താത്പര്യം.
Har du noget at sige, saa svar mig, tal, thi gerne gav jeg dig Ret;
hvis ikke, saa høre du paa mig, ti stille, at jeg kan lære dig Visdom!
