ഇയ്യോബ് 31
Med augo hev eg gjort ei pakt; eg skal’kje skygna etter møy.
Kva gav meg elles Gud der uppe? Kva arv gav Allvald frå det høge?
Kjem ikkje udådsmann i naud? Og illgjersmenn i ulukka?
Ser ikkje han på mine vegar? Tel ikkje han kvart stig eg gjeng?
Dersom eg fram med fals hev fare, og foten sprunge etter svik
- Gud vege meg på rettferds vegt, so han kann sjå eg skuldlaus er! -
7 ൭ എന്റെ കാലടി വഴിവിട്ട് മാറിയെങ്കിൽ, എന്റെ ഹൃദയം എന്റെ കണ്ണിനെ പിന്തുടർന്നുവെങ്കിൽ, വല്ല കറയും എന്റെ കൈയ്ക്ക് പറ്റിയെങ്കിൽ,
Veik mine stig frå vegen av, hev hjarta etter augo gjenge, var det ein flekk på mine hender,
so gjev ein annan et mitt såd, og riv mi planting upp med rot!
Let eg min hug av kvinna dåra, sneik eg til grannens dør meg fram,
so lat mitt viv åt andre mala, og andre yver ho seg bøygje!
For dette er ei skjemdarferd, eit brot som dom og straff fortener,
ein eld som eta vil til avgrunns og øydeleggja all mi eiga.
Vanvyrd’ eg retten åt min træl og trælkvinna i trætta med deim?
14 ൧൪ ദൈവം എന്നെ കുറ്റം വിധിക്കുവാൻ എഴുന്നേല്ക്കുമ്പോൾ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യും? അവിടുന്ന് ന്യായം വിധിക്കുവാൻ വരുമ്പോൾ ഞാൻ എന്തുത്തരം പറയും?
- Kva gjord’ eg då, når Gud reis upp? Kva svara eg, når han meg klaga?
15 ൧൫ ഗർഭത്തിൽ എന്നെ ഉരുവാക്കിയവനല്ലയോ അവരെയും ഉരുവാക്കിയത്? ഉദരത്തിൽ ഞങ്ങളെ നിർമ്മിച്ചത് ഒരുവനല്ലയോ?
Dei er som meg i morsliv skapte; ein forma oss i moderfang -
Um eg sagde nei når arming bad, og let enkja gråtande gå burt,
hev eg mitt brød åleine ete, so farlaus inkje fekk ein bit,
- nei, far for han eg var frå yngdi, frå morsliv var eg hennar førar -
Såg eg ein stakar utan klæde, ein fatig utan yverplagg,
20 ൨൦ അവന്റെ മനസ്സ് എന്നെ അനുഗ്രഹിച്ചില്ലെങ്കിൽ, എന്റെ ആടുകളുടെ രോമംകൊണ്ട് അവന് കുളിർ മാറിയില്ലെങ്കിൽ,
og so hans lender ei meg signa, og ei mi saueull han vermde,
hev eg mot farlaus handi lyft, av di eg medhald fekk i retten:
Let herdi mi or led då losna, og armen brotna frå sitt bein!
23 ൨൩ ദൈവം അയച്ച വിപത്ത് എനിക്ക് ഭയങ്കരമായിരുന്നു; അവിടുത്തെ പ്രഭാവം നിമിത്തം എനിക്ക് ഒന്നിനും കഴിവില്ലാതെയായി.
For eg var ovleg rædd Guds straff, eg magtlaus stod framfor hans velde.
Um eg mi lit til gullet sette, og voni til det fine gull,
25 ൨൫ എന്റെ ധനം വളരെയായിരിക്കുകകൊണ്ടും എന്റെ കൈ അധികം സമ്പാദിച്ചിരിക്കുകകൊണ്ടും ഞാൻ സന്തോഷിച്ചുവെങ്കിൽ,
Gledde eg meg ved auka rikdom, og alt eg vann meg med mi hand,
såg eg på ljoset når det stråla, på månen der han skreid i glans,
vart hjarta mitt i løyndom dåra, so kyss på hand til deim eg sende,
28 ൨൮ അത് ന്യായാധിപന്മാർ ശിക്ഷിക്കേണ്ട കുറ്റം അത്രേ; അതിനാൽ ഉയരത്തിലെ ദൈവത്തെ ഞാൻ നിഷേധിച്ചു എന്നു വരുമല്ലോ.
so var det og straffande brot, då neitta eg min Gud der uppe.
29 ൨൯ എന്റെ വൈരിയുടെ നാശത്തിൽ ഞാൻ സന്തോഷിക്കുകയോ, അവന്റെ അനർത്ഥത്തിൽ ഞാൻ നിഗളിക്കുകയോ ചെയ്തു എങ്കിൽ -
Hev eg meg gledt ved uvens uferd, og jubla når han kom i skade,
30 ൩൦ അവന്റെ പ്രാണനാശം ഇച്ഛിച്ച് ശാപം ചൊല്ലി പാപം ചെയ്യുവാൻ എന്റെ നാവിനെ ഒരിക്കലും സമ്മതിച്ചിട്ടില്ല -
- men eg let ikkje munnen synda og banna honom ifrå livet -
hev ei mitt husfolk stendigt sagt: «Kven gjekk vel svolten frå hans bord?»
32 ൩൨ എന്നിങ്ങനെ എന്റെ കൂടാരത്തിലെ ആളുകൾ പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ - പരദേശി തെരുവീഥിയിൽ രാപാർക്കേണ്ടിവന്നിട്ടില്ല; വഴിപോക്കന് ഞാൻ എന്റെ വാതിൽ തുറന്നുകൊടുത്തു -
- Eg let’kje framand natta ute; for ferdamann eg opna døri -
hev eg som Adam dult mi synd, og løynt mi misgjerd i min barm,
34 ൩൪ മഹാപുരുഷാരത്തെ ശങ്കിക്കുകകൊണ്ടും കുടുംബങ്ങളുടെ നിന്ദ എന്നെ ഭ്രമിപ്പിക്കുകകൊണ്ടും ഞാൻ വാതിലിന് പുറത്തിറങ്ങാതെ മിണ്ടാതിരുന്നു എങ്കിൽ -
di eg var rædd den store hop og ottast spott frå ættefrendar, so stilt eg heldt meg innum dører?
35 ൩൫ അയ്യോ, എന്റെ സങ്കടം കേൾക്കുന്നവൻ ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിൽ കൊള്ളാമായിരുന്നു! ഇതാ, എന്റെ ഒപ്പ്! സർവ്വശക്തൻ എനിക്ക് ഉത്തരം നല്കുമാറാകട്ടെ. എന്റെ പ്രതിയോഗി എഴുതിയ കുറ്റപത്രം കിട്ടിയെങ്കിൽ കൊള്ളാമായിരുന്നു!
Å, vilde nokon høyra på meg! Sjå her er underskrifti mi, lat berre Allvald svara meg! Fekk eg den skrift min motpart skreiv,
den skulde eg på oksli bera og binda på meg som ein krans
eg melde honom kvart mitt stig, og som ein hovding møta honom.
Dersom min åker klagar meg, og um plogforerne lyt gråta,
39 ൩൯ വിലകൊടുക്കാതെ ഞാൻ അതിന്റെ വിളവ് തിന്നുകയോ അതിന്റെ ഉടമകളുടെ പ്രാണൻ പോകുവാൻ സംഗതിയാക്കുകയോ ചെയ്തു എങ്കിൽ,
åt eg hans grøda ubetalt, tok livet eg av eigarmannen:
40 ൪൦ കോതമ്പിന് പകരം കാരമുള്ളും യവത്തിന് പകരം കളയും മുളച്ചുവളരട്ടെ”. ഇയ്യോബിന്റെ വചനങ്ങൾ അവസാനിച്ചു.
Lat då for kveite klunger gro, og ugras der eg sådde bygg!» Her endar Jobs tale.
