ഇയ്യോബ് 31
“I made a covenant with my eyes; how then should I look lustfully at a young woman?
For what is the portion from God above, and the heritage from the Almighty on high?
Is it not calamity to the unrighteous, and disaster to the workers of iniquity?
Doesn’t he see my ways, and count all my steps?
“If I have walked with falsehood, and my foot has hurried to deceit
(let me be weighed in an even balance, that God may know my integrity);
7 ൭ എന്റെ കാലടി വഴിവിട്ട് മാറിയെങ്കിൽ, എന്റെ ഹൃദയം എന്റെ കണ്ണിനെ പിന്തുടർന്നുവെങ്കിൽ, വല്ല കറയും എന്റെ കൈയ്ക്ക് പറ്റിയെങ്കിൽ,
if my step has turned out of the way, if my heart walked after my eyes, if any defilement has stuck to my hands,
then let me sow, and let another eat. Yes, let the produce of my field be rooted out.
“If my heart has been enticed to a woman, and I have laid wait at my neighbour’s door,
then let my wife grind for another, and let others sleep with her.
For that would be a heinous crime. Yes, it would be an iniquity to be punished by the judges,
for it is a fire that consumes to destruction, and would root out all my increase.
“If I have despised the cause of my male servant or of my female servant, when they contended with me,
14 ൧൪ ദൈവം എന്നെ കുറ്റം വിധിക്കുവാൻ എഴുന്നേല്ക്കുമ്പോൾ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യും? അവിടുന്ന് ന്യായം വിധിക്കുവാൻ വരുമ്പോൾ ഞാൻ എന്തുത്തരം പറയും?
what then will I do when God rises up? When he visits, what will I answer him?
15 ൧൫ ഗർഭത്തിൽ എന്നെ ഉരുവാക്കിയവനല്ലയോ അവരെയും ഉരുവാക്കിയത്? ഉദരത്തിൽ ഞങ്ങളെ നിർമ്മിച്ചത് ഒരുവനല്ലയോ?
Didn’t he who made me in the womb make him? Didn’t one fashion us in the womb?
“If I have withheld the poor from their desire, or have caused the eyes of the widow to fail,
or have eaten my morsel alone, and the fatherless has not eaten of it
(no, from my youth he grew up with me as with a father, I have guided her from my mother’s womb);
if I have seen any perish for want of clothing, or that the needy had no covering;
20 ൨൦ അവന്റെ മനസ്സ് എന്നെ അനുഗ്രഹിച്ചില്ലെങ്കിൽ, എന്റെ ആടുകളുടെ രോമംകൊണ്ട് അവന് കുളിർ മാറിയില്ലെങ്കിൽ,
if his heart hasn’t blessed me, if he hasn’t been warmed with my sheep’s fleece;
if I have lifted up my hand against the fatherless, because I saw my help in the gate;
then let my shoulder fall from the shoulder blade, and my arm be broken from the bone.
23 ൨൩ ദൈവം അയച്ച വിപത്ത് എനിക്ക് ഭയങ്കരമായിരുന്നു; അവിടുത്തെ പ്രഭാവം നിമിത്തം എനിക്ക് ഒന്നിനും കഴിവില്ലാതെയായി.
For calamity from God is a terror to me. Because of his majesty, I can do nothing.
“If I have made gold my hope, and have said to the fine gold, ‘You are my confidence;’
25 ൨൫ എന്റെ ധനം വളരെയായിരിക്കുകകൊണ്ടും എന്റെ കൈ അധികം സമ്പാദിച്ചിരിക്കുകകൊണ്ടും ഞാൻ സന്തോഷിച്ചുവെങ്കിൽ,
If I have rejoiced because my wealth was great, and because my hand had gotten much;
if I have seen the sun when it shined, or the moon moving in splendour,
and my heart has been secretly enticed, and my hand threw a kiss from my mouth;
28 ൨൮ അത് ന്യായാധിപന്മാർ ശിക്ഷിക്കേണ്ട കുറ്റം അത്രേ; അതിനാൽ ഉയരത്തിലെ ദൈവത്തെ ഞാൻ നിഷേധിച്ചു എന്നു വരുമല്ലോ.
this also would be an iniquity to be punished by the judges, for I would have denied the God who is above.
29 ൨൯ എന്റെ വൈരിയുടെ നാശത്തിൽ ഞാൻ സന്തോഷിക്കുകയോ, അവന്റെ അനർത്ഥത്തിൽ ഞാൻ നിഗളിക്കുകയോ ചെയ്തു എങ്കിൽ -
“If I have rejoiced at the destruction of him who hated me, or lifted up myself when evil found him
30 ൩൦ അവന്റെ പ്രാണനാശം ഇച്ഛിച്ച് ശാപം ചൊല്ലി പാപം ചെയ്യുവാൻ എന്റെ നാവിനെ ഒരിക്കലും സമ്മതിച്ചിട്ടില്ല -
(I have certainly not allowed my mouth to sin by asking his life with a curse);
if the men of my tent have not said, ‘Who can find one who has not been filled with his meat?’
32 ൩൨ എന്നിങ്ങനെ എന്റെ കൂടാരത്തിലെ ആളുകൾ പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ - പരദേശി തെരുവീഥിയിൽ രാപാർക്കേണ്ടിവന്നിട്ടില്ല; വഴിപോക്കന് ഞാൻ എന്റെ വാതിൽ തുറന്നുകൊടുത്തു -
(the foreigner has not camped in the street, but I have opened my doors to the traveller);
if like Adam I have covered my transgressions, by hiding my iniquity in my heart,
34 ൩൪ മഹാപുരുഷാരത്തെ ശങ്കിക്കുകകൊണ്ടും കുടുംബങ്ങളുടെ നിന്ദ എന്നെ ഭ്രമിപ്പിക്കുകകൊണ്ടും ഞാൻ വാതിലിന് പുറത്തിറങ്ങാതെ മിണ്ടാതിരുന്നു എങ്കിൽ -
because I feared the great multitude, and the contempt of families terrified me, so that I kept silence, and didn’t go out of the door—
35 ൩൫ അയ്യോ, എന്റെ സങ്കടം കേൾക്കുന്നവൻ ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിൽ കൊള്ളാമായിരുന്നു! ഇതാ, എന്റെ ഒപ്പ്! സർവ്വശക്തൻ എനിക്ക് ഉത്തരം നല്കുമാറാകട്ടെ. എന്റെ പ്രതിയോഗി എഴുതിയ കുറ്റപത്രം കിട്ടിയെങ്കിൽ കൊള്ളാമായിരുന്നു!
oh that I had one to hear me! Behold, here is my signature! Let the Almighty answer me! Let the accuser write my indictment!
Surely I would carry it on my shoulder, and I would bind it to me as a crown.
I would declare to him the number of my steps. I would go near to him like a prince.
If my land cries out against me, and its furrows weep together;
39 ൩൯ വിലകൊടുക്കാതെ ഞാൻ അതിന്റെ വിളവ് തിന്നുകയോ അതിന്റെ ഉടമകളുടെ പ്രാണൻ പോകുവാൻ സംഗതിയാക്കുകയോ ചെയ്തു എങ്കിൽ,
if I have eaten its fruits without money, or have caused its owners to lose their life,
40 ൪൦ കോതമ്പിന് പകരം കാരമുള്ളും യവത്തിന് പകരം കളയും മുളച്ചുവളരട്ടെ”. ഇയ്യോബിന്റെ വചനങ്ങൾ അവസാനിച്ചു.
let briers grow instead of wheat, and stinkweed instead of barley.” The words of Job are ended.
