ഇയ്യോബ് 30
1 ൧ ഇപ്പോൾ എന്നിലും പ്രായം കുറഞ്ഞവർ എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു; അവരുടെ അപ്പന്മാരെ എന്റെ ആട്ടിൻ കൂട്ടത്തിന്റെ നായ്ക്കളോടുകൂടി ആക്കുവാൻ പോലും ഞാൻ നിരസിക്കുമായിരുന്നു.
“A sada, gle, podruguju se mnome ljudi po ljetima mlađi od mene kojih oce ne bih bio metnuo ni s ovčarskim psima stada svojega.
Ta što će mi jakost ruku njihovih kad im muževna ponestane snaga ispijena glađu i oskudicom.
3 ൩ ബുദ്ധിമുട്ടും വിശപ്പുംകൊണ്ട് അവർ മെലിഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ശൂന്യദേശത്തിന്റെയും നിർജ്ജനദേശത്തിന്റെയും ഇരുട്ടിൽ അവർ വരണ്ടനിലം കാർന്നു തിന്നുന്നു.
Glodali su u pustinji korijenje i čestar opustjelih ruševina.
Lobodu su i s grmlja lišće brali, kao kruh jeli korijenje žukino.
Od društva ljudskog oni su prognani, za njima viču k'o za lopovima.
Živjeli su po strašnim jarugama, po spiljama i u raspuklinama.
Urlik im se iz šikarja dizao; po trnjacima ležahu stisnuti.
Sinovi bezvrijednih, soj bezimenih, bičevima su iz zemlje prognani.
Rugalicom sam postao takvima i njima sada služim kao priča!
Gnušaju me se i bježe od mene, ne ustežu se pljunut' mi u lice.
11 ൧൧ ദൈവം തന്റെ കയർ അഴിച്ച് എന്നെ ക്ലേശിപ്പിച്ചതുകൊണ്ട് അവർ എന്റെ മുമ്പിൽ കടിഞ്ഞാൺ അയച്ചുവിട്ടിരിക്കുന്നു.
I jer On luk mi slomi i satrije me, iz usta svojih izbaciše uzdu.
12 ൧൨ വലത്തുഭാഗത്ത് നീചന്മാർ എഴുന്നേറ്റ് എന്നെ തുരത്തുന്നു അവർ നാശമാർഗ്ഗങ്ങളെ എന്റെ നേരെ നിരത്തുന്നു.
S desne moje strane rulja ustaje, noge moje u bijeg oni tjeraju, put propasti prema meni nasiplju.
13 ൧൩ അവർ എന്റെ പാതയെ നശിപ്പിക്കുന്നു; അവർ തന്നെ തുണയറ്റവർ ആയിരിക്കുമ്പോൾ എന്റെ അപായത്തിനായി ശ്രമിക്കുന്നു.
Stazu mi ruše da bi me satrli, napadaju i ne brani im nitko,
14 ൧൪ വിസ്താരമുള്ള വിടവിൽകൂടി എന്നപോലെ അവർ ആക്രമിച്ചുവരുന്നു; ഇടിഞ്ഞുവീണതിന്റെ നടുവിൽക്കൂടി അവർ എന്റെ മേൽ ഉരുണ്ടുകയറുന്നു.
prolomom oni širokim naviru i kotrljaju se poput oluje.
15 ൧൫ ഭീകരതകൾ എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നു; കാറ്റുപോലെ എന്റെ മഹത്വത്തെ പാറ്റിക്കളയുന്നു; എന്റെ ഐശ്വര്യവും മേഘംപോലെ കടന്നുപോകുന്നു.
Strahote sve se okreću na mene, mojeg ugleda kao vjetra nesta, poput oblaka iščeznu spasenje.
Duša se moja rasipa u meni, dani nevolje na me se srušili.
Noću probada bolest kosti moje, ne počivaju boli što me glođu.
18 ൧൮ ദൈവത്തിന്റെ ഉഗ്രബലത്താൽ എന്റെ വസ്ത്രം വിരൂപമായിരിക്കുന്നു; അങ്കിയുടെ കഴുത്തുപോലെ എന്നോട് പറ്റിയിരിക്കുന്നു.
Muka mi je i halju nagrdila i stegla me k'o ovratnik odjeće.
U blato me je oborila dolje, gle, postao sam k'o prah i pepeo.
20 ൨൦ ഞാൻ ദൈവത്തോട് നിലവിളിക്കുന്നു; അവിടുന്ന് ഉത്തരം അരുളുന്നില്ല; ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു നില്ക്കുന്നു; അവിടുന്ന് എന്നെ തുറിച്ചുനോക്കുന്നതേയുള്ളു.
K Tebi vičem, al' Ti ne odgovaraš; pred Tobom stojim, al' Ti i ne mariš.
21 ൨൧ അവിടുന്ന് എന്റെ നേരെ ക്രൂരനായിത്തീർന്നിരിക്കുന്നു; അവിടുത്തെ കയ്യുടെ ശക്തിയാൽ അവിടുന്ന് എന്നെ പീഡിപ്പിക്കുന്നു.
Prema meni postao si okrutan; rukom preteškom na me se obaraš.
22 ൨൨ അവിടുന്ന് എന്നെ കാറ്റിൻ പുറത്ത് കയറ്റി ഓടിക്കുന്നു; കൊടുങ്കാറ്റിൽ അവിടുന്ന് എന്നെ ലയിപ്പിച്ചുകളയുന്നു.
U vihor me dižeš, nosiš me njime, u vrtlogu me olujnom kovitlaš.
23 ൨൩ മരണത്തിലേക്കും സകലജീവികളും ചെന്നുചേരുന്ന വീട്ടിലേക്കും അവിടുന്ന് എന്നെ കൊണ്ടുപോകുമെന്ന് ഞാൻ അറിയുന്നു.
Da, znadem da si me smrti predao, saborištu zajedničkom svih živih.
Al' ne pruža li ruku utopljenik, ne viče li kad padne u nevolju?
Ne zaplakah li nad nevoljnicima, ne sažalje mi duša siromaha?
26 ൨൬ ഞാൻ നന്മയ്ക്ക് നോക്കിയിരുന്നപ്പോൾ തിന്മ വന്നു. വെളിച്ചത്തിനായി കാത്തിരുന്നപ്പോൾ ഇരുട്ട് വന്നു.
Sreći se nadah, a dođe nesreća; svjetlost čekah, a gle, zavi me tama.
Utroba vri u meni bez prestanka, svaki dan nove patnje mi donosi.
28 ൨൮ ഞാൻ കറുത്തവനായി നടക്കുന്നു; വെയിൽ കൊണ്ടല്ലതാനും; ഞാൻ സഭയിൽ എഴുന്നേറ്റ് സഹായത്തിനായി നിലവിളിക്കുന്നു.
Smrknut idem, al' nitko me ne tješi; ustajem u zboru - da bih kriknuo.
Sa šakalima sam se zbratimio i nojevima postao sam drugom.
Na meni sva je koža pocrnjela, i kosti mi je sažgala ognjica.
Tužaljka mi je ugodila harfu, svirala mi glas narikača ima.
