ഇയ്യോബ് 3
After this time Job opened his mouth, and cursed his day.
And Job commenced, and said,
Oh that the day whereon I was born might perish, and the night when it was said, There hath been a male child conceived.
4 ൪ ആ ദിവസം ഇരുണ്ടുപോകട്ടെ; മുകളിൽനിന്ന് ദൈവം അതിനെ കടാക്ഷിക്കാതിരിക്കട്ടെ; പ്രകാശം അതിന്മേൽ ശോഭിക്കാതിരിക്കട്ടെ.
May that day be [covered with] darkness; may not God from above inquire for it, and may no light beam upon it.
5 ൫ ഇരുളും അന്ധതമസ്സും അതിനെ സ്വാധീനമാക്കട്ടെ; ഒരു മേഘം അതിന്മേൽ ആവരണം ചെയ്യട്ടെ; പകലിനെ ഇരുട്ടാക്കുന്നതൊക്കെയും അതിനെ പേടിപ്പിക്കട്ടെ.
Oh that darkness and the shadow of death might defile it; may a cloud rest upon it; may the blackness of the day terrify it.
6 ൬ ആ രാത്രിയെ കൂരിരുൾ പിടിക്കട്ടെ; അത് വർഷത്തിന്റെ ദിവസങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിൽ സന്തോഷിക്കരുത്; മാസങ്ങളുടെ എണ്ണത്തിൽ വരുകയും അരുത്.
Yon night — let darkness seize upon it; let it not be united to the days of the year; let it not come into the number of the [periods lighted by the] moon.
Lo, may that night be solitary, let no song of joy occur thereon.
Let those denounce it that curse the day, who are ready to raise up their mourning cry.
9 ൯ അതിന്റെ സന്ധ്യാനക്ഷത്രങ്ങൾ ഇരുണ്ടുപോകട്ടെ; അത് വെളിച്ചത്തിന് കാത്തിരുന്നു കിട്ടാതെ പോകട്ടെ; അത് ഉഷസ്സിന്റെ കണ്ണിമ ഒരിക്കലും കാണരുത്.
Let the stars of its twilight be darkened; let it hope for light, and there be none; and let it not behold the eyelids of the morning-dawn;
Because God closed not against me the doors of the womb, and thus concealed trouble from my eyes.
11 ൧൧ ഞാൻ ഗർഭപാത്രത്തിൽവച്ച് മരിക്കാഞ്ഞതെന്ത്? ഉദരത്തിൽനിന്ന് പുറപ്പെട്ടപ്പോൾ തന്നെ പ്രാണൻ പോകാതിരുന്നതെന്ത്?
Why did I not die [the moment I issued] from the womb, and [why] was I not born merely to perish at once?
Wherefore were knees ready to receive me? and for what purpose were breasts there that I might suck?
For now should I be lying still and be quiet; I should sleep: then would I be at rest,
With kings and counsellors of the earth, who build up ruined places for themselves;
Or with princes possessing gold, who fill their houses with silver;
16 ൧൬ അല്ലെങ്കിൽ, ഗർഭം അലസിപ്പോയിട്ട് കുഴിച്ചിട്ട പിണ്ഡംപോലെയും വെളിച്ചം കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത പിള്ളകളെപ്പോലെയും ഞാൻ ഇല്ലാതെ പോകുമായിരുന്നു.
Or as an untimely birth, hidden [from view] I should not exist; as infants that never have seen the light;
There [where] the wicked cease from troubling; and where the exhausted weary are at rest;
[Where] the prisoners repose together, [and] they hear no more the taskmaster's voice.
The small with the great is there, and the servant free from his master.
Wherefore giveth He now light to the labor-laden, and life unto the bitter in soul?
21 ൨൧ അവർ മരണത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു, അത് വരുന്നില്ലതാനും; നിധിക്കായി കുഴിക്കുന്നതിലുമധികം അവർ അതിനായി കുഴിക്കുന്നു.
Who wait for death, which [cometh] not; and who dig for it sooner than for hidden treasures;
Who would rejoice even to exulting, who would be glad could they but find a grave?
[Why is light given] to a man whose way is hidden, and around whom God hath placed a fence?
For before my food cometh my groaning, and like the water are poured forth my loud complaints.
Because what I greatly dreaded is come upon me, and what I apprehended is come unto me.
I have had no safety, and no quiet, and no rest; and [now] harrowing trouble is come.
