ഇയ്യോബ് 21
Då svara Job og sagde:
«Å høyr då, høyr på mine ord! Gjev i minsto det til trøyst!
Lat meg få lov å tala ut, so kann du spotta etterpå.
Klagar eg vel på menneskje? Og hev eg ikkje grunn til harm?
Vend dykk til meg, og ottast so; legg handi so på dykkar munn.
Eg støkk, når eg det kjem i hug; ei bivring gjenom kroppen gjeng.
7 ൭ ദുഷ്ടന്മാർ ജീവിച്ചിരുന്ന് വാർദ്ധക്യം പ്രാപിക്കുകയും അവർക്ക് ബലം വർദ്ധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് എന്ത്?
Kvifor fær dei gudlause liva, auka i magt som åri gjeng?
Dei ser si ætt stå fast ikring deim, dei hev sitt avkjøme for augo.
I fred stend husi deira trygge, Guds svipa råkar ikkje deim;
10 ൧൦ അവരുടെ കാള ഇണചേരുന്നു, നിഷ്ഫലമാകുന്നില്ല; അവരുടെ പശു പ്രസവിക്കുന്നു, കിടാവ് വളർച്ചയെത്താതെ നഷ്ടമാകുന്നതുമില്ല.
med heppa parast deira fe, og kyrne kastar aldri kalv.
Dei slepper borni ut som lamb, og gutarne i leiken hoppar;
Dei syng til trumma og til cither og frygdar seg ved fløyteljod.
I lukka liver dei si tid og fer so brått til helheim ned. (Sheol h7585)
Til Gud dei segjer: «Haldt deg burte!» Me vil’kje kjenna dine vegar!
15 ൧൫ ഞങ്ങൾ സർവ്വശക്തനെ സേവിക്കുവാൻ അവിടുന്ന് ആര്? ദൈവത്തോട് പ്രാർത്ഥിച്ചാൽ എന്ത് പ്രയോജനം?’ എന്നു പറയുന്നു.
Kvi skal me tena den Allsterke? Kva gagnar det å be til honom?»
«Dei hev’kje lukka si i handi» - Langt burt frå meg med gudlaus råd!
17 ൧൭ ദുഷ്ടന്മാരുടെ വിളക്ക് കെട്ടുപോകുന്നതും അവർക്ക് ആപത്ത് വരുന്നതും ദൈവം കോപത്തിൽ കഷ്ടങ്ങൾ വിഭാഗിച്ച് കൊടുക്കുന്നതും എത്ര പ്രാവശ്യം!
Når sloknar lampa for gudlause? Når kjem ulukka yver deim? Gjev han deim straff i vreidesmod?
Fer dei vel burt som strå for vind, lik agner som i stormen fyk?
19 ൧൯ ദൈവം അവന്റെ അകൃത്യം അവന്റെ മക്കൾക്കായി സംഗ്രഹിച്ചു വയ്ക്കുന്നു; അവൻ അത് അനുഭവിക്കേണ്ടതിന് അവന് തന്നെ പകരം കൊടുക്കട്ടെ.
«Gud gøymer straffi til hans born.» Nei, sjølv skal mannen straffi kjenna!
Lat han få sjå sitt eige fall og drikka harm frå den Allsterke!
Kva bryr han seg vel um sitt hus, når månadstalet hans er fullt?
Vil nokon hjelpa Gud til kunnskap, han som er domar for dei høgste?
Den eine døyr på velmagts høgd, fullkomleg trygg og fredeleg;
hans fat er fulle utav mjølk, og i hans bein er mergen frisk;
den andre døyr so beisk i hug, hev ingenting av lukka smaka.
Dei båe vert i moldi lagde, og deira klednad makkar er.
Sjå kor eg kjennar dykkar tankar, og dykkar meinkrokar mot meg.
De spør: «Kvar er vel stormannshuset? Kvar er det tjeld der gudlause bur?»
Hev de’kje høyrt av ferdafolk - de trur vel det som dei fortel -:
«Den vonde frå ulukka slepp; han berga vert på vreidedagen.
31 ൩൧ അവന്റെ നടപ്പിനെക്കുറിച്ച് ആര് അവന്റെ മുഖത്തു നോക്കി പറയും? അവൻ ചെയ്തതിന് തക്കവണ്ണം ആര് അവന് പകരംവീട്ടും?
Kven lastar honom for hans ferd? Og straffar honom for hans gjerd?
Han vert til gravi båren burt, og ved hans gravhaug held dei vakt.
33 ൩൩ താഴ്വരയിലെ മണ്‍കട്ട അവന് മധുരമായിരിക്കും; അവന്റെ പിന്നാലെ സകലമനുഷ്യരും ചെല്ലും; അവന് മുമ്പ് പോയവർ അനേകം പേരാണ്.
Søtt søv han under torv i dal, og i hans far all verdi fer, som tallause gjekk fyre honom.
Det trøystar meg med tome ord; av dykkar svar er sviket att.»
