ഇയ്യോബ് 20
Da antwortete Sophar von Naama und sprach:
"Mich bringen die Gedanken wieder auf den gleichen Punkt; mein Eifer wählt in mir.
Ich höre schmähliche Belehrung; mir antwortet ein Geist, für den ich kein Verständnis habe.
Du weißt das nicht, daß schon von altersher, seit Menschen auf der Erde sind,
der Frevler Jubel gar nicht lange währt, die Freude des Verruchten höchstens einen Augenblick?
Erhebt er sich bis in den Himmel und streckt sein Haupt bis in die Wolken,
mit seinem Unterschlupf verschwindet er für alle Zeit. Die eben ihn gesehen, fragen, wo er sei.
Traumgleich zerfließt er, ohne Spuren, verschwindet wie ein Nachtgesicht.
Das Auge, das ihn sah, wird ihn nicht wieder schauen, und seine Heimat sieht ihn nimmer.
Ersatz den Armen seine Kinder leisten; die eignen Hände liefern seine Kinder ab.
Er stand in voller Lebenskraft; nun muß sie mit ihm in den Staub.
Wenn ihm das Böse noch so süß im Munde schmeckt, und birgt er's unter seiner Zunge,
und spart er's auf und läßt's nicht los, behält es recht in seinem Gaumen,
dann ändert seine Speise sich in seinem Innern, wird Otterngift in seinem Leibe.
15 ൧൫ അവൻ സമ്പത്ത് വിഴുങ്ങിയാലും അത് വീണ്ടും ഛർദ്ദിക്കേണ്ടിവരും; ദൈവം അത് അവന്റെ വയറ്റിൽനിന്ന് പുറത്താക്കിക്കളയും.
Er speit das Gut, das er verschlang; aus seinem Leibe treibt es Gott. -
Er saugt der Nattern Gift; der Viper Zunge tötet ihn. -
Er labt sich nicht an Strömen, an Bächen voll von Honig und von Milch.
18 ൧൮ തന്റെ സമ്പാദ്യം അവൻ അനുഭവിക്കാതെ മടക്കിക്കൊടുക്കും; താൻ നേടിയ വസ്തുവകയ്ക്ക് ഒത്തവണ്ണം സന്തോഷിക്കുകയുമില്ല.
Er führt zwar sein Erworbenes zum Munde, verschluckt es aber nicht; so, wie's ihm sein Gewinn erlaubt, genießt er's nicht.
Weil er der Armen Hütten eingerissen, so darf er nichts auf dem geraubten Baugrund bauen.
Er kannte nie für seinen Bauch Zufriedenheit; in seiner Lust bekam er nie genug.
21 ൨൧ അവൻ ഭക്ഷിക്കാനുള്ളതല്ലാതെ ഒന്നും ശേഷിപ്പിക്കുകയില്ല; അതുകൊണ്ട് അവന്റെ അഭിവൃദ്ധി നിലനില്ക്കുകയില്ല.
Wen zu verzehren er sich vorgenommen, der ist ihm nicht entgangen; drum ist sein Wohlstand nicht von Dauer.
22 ൨൨ അവന്റെ സമൃദ്ധിയുടെ പൂർണ്ണതയിൽ അവന് ഞെരുക്കം ഉണ്ടാകും; ദരിദ്രന്മാരുടെ കൈ ഒക്കെയും അവന്റെമേൽ വരും.
In vollem Glück befällt ihn Angst; was Elende an Leid bedrückt, kommt über ihn.
23 ൨൩ അവൻ വയറ് നിറയ്ക്കുമ്പോൾത്തന്നെ ദൈവം തന്റെ ഉഗ്രകോപം അവന്റെമേൽ അയയ്ക്കും; അവൻ ഭക്ഷിക്കുമ്പോൾ അത് അവന്റെമേൽ വർഷിപ്പിക്കും.
Wenn er sich anschickt, seinen Leib zu füllen, entsendet gegen ihn er seines Zornes Glut, und macht er sich ans Essen, beschießt er ihn von oben.
Vom eisernen Geschoß wird er durchbohrt; ihn trifft der eherne Bogen.
25 ൨൫ അവൻ അത് അവന്റെ ദേഹത്തിൽനിന്ന് പുറത്തേക്ക് വലിച്ചൂരുന്നു; മിന്നുന്ന മുന അവന്റെ പിത്തഗ്രന്ഥിയിൽനിന്ന് പുറപ്പെടുന്നു; കൊടും ഭീതി അവന്റെമേൽ ഇരിക്കുന്നു.
Hinein dringt es und kommt heraus aus seinem Rücken. Ein Strahl von Galle fährt heraus; ein Schrecken lagert sich auf ihn.
26 ൨൬ അന്ധകാരമെല്ലാം അവന്റെ നിക്ഷേപമായി സംഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു; ആരും ഊതിക്കത്തിക്കാത്ത തീയ്ക്ക് അവൻ ഇരയാകും; അവന്റെ കൂടാരത്തിൽ ശേഷിച്ചിരിക്കുന്നതിനെ അത് ദഹിപ്പിക്കും;
Den Seinigen, die er geborgen glaubt, ist alles Unheil aufgespart. Sie frißt ein Feuer, das von selber brennt. Wer noch in seinem Zelte übrig ist, dem geht es schlimm.
Die Himmel offenbaren seine Schuld; die Erde selbst erhebt sich wider ihn.
Hinschwinden seines Hauses Einkünfte und Ausgaben an seinem Zornestag.
Das ist des Frevlers Los vor Gott, des Widerspenstigen Geschick vom Höchsten."
