ഇയ്യോബ് 20
And Zophar the Naamathite answereth and saith: —
Therefore my thoughts cause me to answer, And because of my sensations in me.
The chastisement of my shame I hear, And the spirit of mine understanding Doth cause me to answer:
This hast thou known from antiquity? Since the placing of man on earth?
That the singing of the wicked [is] short, And the joy of the profane for a moment,
Though his excellency go up to the heavens, And his head against a cloud he strike —
As his own dung for ever he doth perish, His beholders say: 'Where [is] he?'
As a dream he fleeth, and they find him not, And he is driven away as a vision of the night,
The eye hath not seen him, and addeth not. And not again doth his place behold him.
His sons do the poor oppress, And his hands give back his wealth.
His bones have been full of his youth, And with him on the dust it lieth down.
Though he doth sweeten evil in his mouth, Doth hide it under his tongue,
Hath pity on it, and doth not forsake it, And keep it back in the midst of his palate,
His food in his bowels is turned, The bitterness of asps [is] in his heart.
15 ൧൫ അവൻ സമ്പത്ത് വിഴുങ്ങിയാലും അത് വീണ്ടും ഛർദ്ദിക്കേണ്ടിവരും; ദൈവം അത് അവന്റെ വയറ്റിൽനിന്ന് പുറത്താക്കിക്കളയും.
Wealth he hath swallowed, and doth vomit it. From his belly God driveth it out.
Gall of asps he sucketh, Slay him doth the tongue of a viper.
He looketh not on rivulets, Flowing of brooks of honey and butter.
18 ൧൮ തന്റെ സമ്പാദ്യം അവൻ അനുഭവിക്കാതെ മടക്കിക്കൊടുക്കും; താൻ നേടിയ വസ്തുവകയ്ക്ക് ഒത്തവണ്ണം സന്തോഷിക്കുകയുമില്ല.
He is giving back [what] he laboured for, And doth not consume [it]; As a bulwark [is] his exchange, and he exults not.
For he oppressed — he forsook the poor, A house he hath taken violently away, And he doth not build it.
For he hath not known ease in his belly. With his desirable thing he delivereth not himself.
21 ൨൧ അവൻ ഭക്ഷിക്കാനുള്ളതല്ലാതെ ഒന്നും ശേഷിപ്പിക്കുകയില്ല; അതുകൊണ്ട് അവന്റെ അഭിവൃദ്ധി നിലനില്ക്കുകയില്ല.
There is not a remnant to his food, Therefore his good doth not stay.
22 ൨൨ അവന്റെ സമൃദ്ധിയുടെ പൂർണ്ണതയിൽ അവന് ഞെരുക്കം ഉണ്ടാകും; ദരിദ്രന്മാരുടെ കൈ ഒക്കെയും അവന്റെമേൽ വരും.
In the fulness of his sufficiency he is straitened. Every perverse hand doth meet him.
23 ൨൩ അവൻ വയറ് നിറയ്ക്കുമ്പോൾത്തന്നെ ദൈവം തന്റെ ഉഗ്രകോപം അവന്റെമേൽ അയയ്ക്കും; അവൻ ഭക്ഷിക്കുമ്പോൾ അത് അവന്റെമേൽ വർഷിപ്പിക്കും.
It cometh to pass, at the filling of his belly, He sendeth forth against him The fierceness of His anger, Yea, He raineth on him in his eating.
He fleeth from an iron weapon, Pass through him doth a bow of brass.
25 ൨൫ അവൻ അത് അവന്റെ ദേഹത്തിൽനിന്ന് പുറത്തേക്ക് വലിച്ചൂരുന്നു; മിന്നുന്ന മുന അവന്റെ പിത്തഗ്രന്ഥിയിൽനിന്ന് പുറപ്പെടുന്നു; കൊടും ഭീതി അവന്റെമേൽ ഇരിക്കുന്നു.
One hath drawn, And it cometh out from the body, And a glittering weapon from his gall proceedeth. On him [are] terrors.
26 ൨൬ അന്ധകാരമെല്ലാം അവന്റെ നിക്ഷേപമായി സംഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു; ആരും ഊതിക്കത്തിക്കാത്ത തീയ്ക്ക് അവൻ ഇരയാകും; അവന്റെ കൂടാരത്തിൽ ശേഷിച്ചിരിക്കുന്നതിനെ അത് ദഹിപ്പിക്കും;
All darkness is hid for his treasures, Consume him doth a fire not blown, Broken is the remnant in his tent.
Reveal do the heavens his iniquity, And earth is raising itself against him.
Remove doth the increase of his house, Poured forth in a day of His anger.
This [is] the portion of a wicked man from God. And an inheritance appointed him by God.
