ഇയ്യോബ് 15
Then answered Eliphaz the Temanite, and said,
Should a wise men utter vain knowledge, and fill his belly with the east wind?
Should he reason with unprofitable talk? or with speeches with which he can do no good?
Yes, thou castest off fear, and restrainest prayer before God.
For thy mouth uttereth thy iniquity, and thou choosest the tongue of the crafty.
6 ൬ ഞാനല്ല, നിന്റെ സ്വന്തവായ് നിന്നെ കുറ്റം വിധിക്കുന്നു; നിന്റെ അധരങ്ങൾ തന്നെ നിന്റെനേരെ സാക്ഷീകരിക്കുന്നു.
Thy own mouth condemneth thee, and not I: yes, thy own lips testify against thee.
[Art] thou the first man [that] was born? or wast thou made before the hills?
Hast thou heard the secret of God? and dost thou restrain wisdom to thyself?
9 ൯ ഞങ്ങൾക്ക് അറിയാത്തതായി നിനക്ക് എന്ത് അറിയാം? ഞങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാകാത്തതായി നീ എന്താണ് ഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നത്?
What knowest thou that we know not? [what] understandest thou, which [is] not in us?
With us [are] both the gray headed and very aged men, much older than thy father.
[Are] the consolations of God small with thee? is there any secret thing with thee?
Why doth thy heart carry thee away? and what do thy eyes wink at,
13 ൧൩ നീ ദൈവത്തിന്റെ നേരെ തിരിയുകയും നിന്റെ വായിൽനിന്ന് ഇങ്ങനെയുള്ള വാക്കുകൾ പുറപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
That thou turnest thy spirit against God, and lettest [such] words go out of thy mouth?
What [is] man, that he should be clean? and [he who is] born of a woman, that he should be righteous?
Behold, he putteth no trust in his saints; yes, the heavens are not clean in his sight.
How much more abominable and filthy [is] man, who drinketh iniquity like water?
I will show thee, hear me; and that [which] I have seen, I will declare;
Which wise men have told from their fathers, and have not hid [it]:
To whom alone the earth was given, and no stranger passed among them.
20 ൨൦ ദുഷ്ടൻ ജീവപര്യന്തം അതിവേദനയോടെ ഇരിക്കുന്നു; ഉപദ്രവകാരിക്ക് വച്ചിരിക്കുന്ന ആണ്ടുകൾ തികയുവോളം തന്നെ.
The wicked man travaileth with pain all [his] days, and the number of years is hidden to the oppressor.
A dreadful sound [is] in his ears: in prosperity the destroyer shall come upon him.
22 ൨൨ അന്ധകാരത്തിൽനിന്ന് മടങ്ങിവരുമെന്ന് അവൻ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല; അവൻ വാളിനിരയാകാൻ നിയമിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
He believeth not that he shall return out of darkness, and he is waited for by the sword.
23 ൨൩ അവൻ അപ്പം തെണ്ടിനടക്കുന്നു; ‘അത് എവിടെ കിട്ടും’ എന്ന് ചോദിക്കുന്നു? അന്ധകാരദിവസം തനിക്ക് അടുത്തിരിക്കുന്നു എന്ന് അവൻ അറിയുന്നു.
He wandereth abroad for bread, [saying], Where [is it]? he knoweth that the day of darkness is ready at his hand.
Trouble and anguish shall make him afraid; they shall prevail against him, as a king ready to the battle.
For he stretcheth out his hand against God, and strengtheneth himself against the Almighty.
He runneth upon him, [even] on [his] neck, upon the thick bosses of his bucklers:
Because he covereth his face with his fatness, and maketh collops of fat on [his] flanks.
And he dwelleth in desolate cities, [and] in houses which no man inhabiteth, which are ready to become heaps.
29 ൨൯ അവൻ ധനവാനാകുകയില്ല; അവന്റെ സമ്പത്ത് നിലനില്‍ക്കുകയില്ല; അവരുടെ വിളവ് നിലത്തേക്കു കുലച്ചു മറികയുമില്ല.
He shall not be rich, neither shall his substance continue, neither shall he prolong the perfection of it upon the earth.
30 ൩൦ ഇരുളിൽനിന്ന് അവൻ അകന്നു പോകുകയില്ല; അഗ്നിജ്വാല അവന്റെ കൊമ്പുകളെ ഉണക്കിക്കളയും; തിരുവായിലെ ശ്വാസംകൊണ്ട് അവൻ കടന്നുപോകും.
He shall not depart out of darkness; the flame shall dry up his branches, and by the breath of his mouth shall he go away.
Let not him that is deceived trust in vanity: for vanity shall be his recompense.
It shall be accomplished before his time, and his branch shall not be green.
33 ൩൩ മുന്തിരിവള്ളിയിൽ നിന്ന് എന്നപോലെ അവന്റെ പക്വമാകാത്ത പഴങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞുവീഴും. ഒലിവുവൃക്ഷംപോലെ പൂ പൊഴിക്കും.
He shall shake off his unripe grape as the vine, and shall cast off his flower as the olive.
For the congregation of hypocrites [shall be] desolate, and fire shall consume the tabernacles of bribery.
They conceive mischief, and bring forth vanity, and their belly prepareth deceit.
