ഇയ്യോബ് 15
Then answered Eliphaz the Temanite, and said:
Should a wise man answer with arguments of wind, Or fill his bosom with the east wind?
Should he argue with speech that helpeth him not, And with words which do not profit him?
Behold, thou makest the fear of God a vain thing, And discouragest prayer before him.
Yea, thy own mouth proclaimeth thy iniquity, Though thou choosest the tongue of the crafty.
6 ൬ ഞാനല്ല, നിന്റെ സ്വന്തവായ് നിന്നെ കുറ്റം വിധിക്കുന്നു; നിന്റെ അധരങ്ങൾ തന്നെ നിന്റെനേരെ സാക്ഷീകരിക്കുന്നു.
Thy own mouth condemneth thee, and not I; Thy own lips testify against thee.
Art thou the first man that was born? Wast thou formed before the hills?
Hast thou listened in the council of God, And drawn all wisdom to thyself?
9 ൯ ഞങ്ങൾക്ക് അറിയാത്തതായി നിനക്ക് എന്ത് അറിയാം? ഞങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാകാത്തതായി നീ എന്താണ് ഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നത്?
What dost thou know, that we know not also? What dost thou understand, that is a secret to us?
With us are the aged and hoary-headed; Much older than thy father.
Dost thou despise the consolations of God, And words so full of kindness to thee?
Why hath thy passion taken possession of thee? And why this winking of thine eyes?
13 ൧൩ നീ ദൈവത്തിന്റെ നേരെ തിരിയുകയും നിന്റെ വായിൽനിന്ന് ഇങ്ങനെയുള്ള വാക്കുകൾ പുറപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
For against God hast thou turned thy spirit, And uttered such words from thy mouth.
What is man, that he should be pure, And he that is born of woman, that he should be innocent?
Behold, He putteth no trust in his ministering spirits, And the heavens are not pure in his sight;
Much less, abominable and polluted man, Who drinketh iniquity as water.
Hear me, and I will show thee, And that which I have seen will I declare;
Which the wise men have told, And not kept concealed, as received from their fathers;
To whom alone the land was given, And among whom not a stranger wandered.
20 ൨൦ ദുഷ്ടൻ ജീവപര്യന്തം അതിവേദനയോടെ ഇരിക്കുന്നു; ഉപദ്രവകാരിക്ക് വച്ചിരിക്കുന്ന ആണ്ടുകൾ തികയുവോളം തന്നെ.
“All his days the wicked man is in pain; Yea, all the years, that are laid up for the oppressor.
A fearful sound is in his ears; In peace the destroyer cometh upon him.
22 ൨൨ അന്ധകാരത്തിൽനിന്ന് മടങ്ങിവരുമെന്ന് അവൻ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല; അവൻ വാളിനിരയാകാൻ നിയമിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
He hath no hope that he shall escape from darkness; He is set apart for the sword.
23 ൨൩ അവൻ അപ്പം തെണ്ടിനടക്കുന്നു; ‘അത് എവിടെ കിട്ടും’ എന്ന് ചോദിക്കുന്നു? അന്ധകാരദിവസം തനിക്ക് അടുത്തിരിക്കുന്നു എന്ന് അവൻ അറിയുന്നു.
He wandereth about, seeking bread; He knoweth that a day of darkness is at hand.
Distress and anguish fill him with dread; They prevail against him like a king ready for the battle.
Because he stretched forth his hand against God, And bade defiance to the Almighty,
And ran against him with outstretched neck, With the thick bosses of his bucklers;
Because he covered his face with fatness, And gathered fat upon his loins,
And dwelt in desolated cities, In houses which no man inhabiteth, That are ready to become heaps.
29 ൨൯ അവൻ ധനവാനാകുകയില്ല; അവന്റെ സമ്പത്ത് നിലനില്‍ക്കുകയില്ല; അവരുടെ വിളവ് നിലത്തേക്കു കുലച്ചു മറികയുമില്ല.
He shall not be rich; his substance shall not endure, And his possessions shall not be extended upon the earth.
30 ൩൦ ഇരുളിൽനിന്ന് അവൻ അകന്നു പോകുകയില്ല; അഗ്നിജ്വാല അവന്റെ കൊമ്പുകളെ ഉണക്കിക്കളയും; തിരുവായിലെ ശ്വാസംകൊണ്ട് അവൻ കടന്നുപോകും.
He shall not escape from darkness, And the flame shall dry up his branches; Yea, by the breath of His mouth shall he be taken away.
“Let not man trust in vanity! he will be deceived; For vanity shall be his recompense.
He shall come to his end before his time, And his branch shall not be green.
33 ൩൩ മുന്തിരിവള്ളിയിൽ നിന്ന് എന്നപോലെ അവന്റെ പക്വമാകാത്ത പഴങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞുവീഴും. ഒലിവുവൃക്ഷംപോലെ പൂ പൊഴിക്കും.
He shall shake off his unripe fruit like the vine, And shed his blossoms like the olive-tree.
The house of the unrighteous shall be famished, And fire shall consume the tents of bribery.
They conceive mischief, and bring forth misery, And their breast deviseth deceit.”
