യാക്കോബ് 5
ഹേ ധനവന്തഃ, യൂയമ് ഇദാനീം ശൃണുത യുഷ്മാഭിരാഗമിഷ്യത്ക്ലേശഹേതോഃ ക്രന്ദ്യതാം വിലപ്യതാഞ്ച|
യുഷ്മാകം ദ്രവിണം ജീർണം കീടഭുക്താഃ സുചേലകാഃ|
3 ൩ നിങ്ങളുടെ പൊന്നും വെള്ളിയും കറപിടിച്ചു; ആ കറ നിങ്ങളുടെനേരെ സാക്ഷിയാകുകയും തീപോലെ നിങ്ങളുടെ ശരീരത്തെ തിന്നുകളയുകയും ചെയ്യും. അന്ത്യകാലത്ത് നിങ്ങൾ നിക്ഷേപങ്ങളെ ശേഖരിച്ചിരിക്കുന്നു.
കനകം രജതഞ്ചാപി വികൃതിം പ്രഗമിഷ്യതി, തത്കലങ്കശ്ച യുഷ്മാകം പാപം പ്രമാണയിഷ്യതി, ഹുതാശവച്ച യുഷ്മാകം പിശിതം ഖാദയിഷ്യതി| ഇത്ഥമ് അന്തിമഘസ്രേഷു യുഷ്മാഭിഃ സഞ്ചിതം ധനം|
4 ൪ നിങ്ങളുടെ നിലങ്ങൾ കൊയ്ത വേലക്കാരുടെ കൂലി നിങ്ങൾ പിടിച്ചുവച്ചിരിക്കുന്നുവല്ലോ; ഇതാ അത് നിങ്ങളുടെ അടുക്കൽനിന്ന് നിലവിളിക്കുകയും കൊയ്തവരുടെ കരച്ചിൽ സൈന്യങ്ങളുടെ കർത്താവിന്റെ ചെവിയിൽ എത്തുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.
പശ്യത യൈഃ കൃഷീവലൈ ര്യുഷ്മാകം ശസ്യാനി ഛിന്നാനി തേഭ്യോ യുഷ്മാഭി ര്യദ് വേതനം ഛിന്നം തദ് ഉച്ചൈ ർധ്വനിം കരോതി തേഷാം ശസ്യച്ഛേദകാനാമ് ആർത്തരാവഃ സേനാപതേഃ പരമേശ്വരസ്യ കർണകുഹരം പ്രവിഷ്ടഃ|
5 ൫ നിങ്ങൾ ഭൂമിയിൽ ആഡംബരത്തോടെയും സുഖിച്ചും ജീവിക്കുന്നു; കൊലദിവസത്തിൽ എന്നപോലെ നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തെ പോഷിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
യൂയം പൃഥിവ്യാം സുഖഭോഗം കാമുകതാഞ്ചാരിതവന്തഃ, മഹാഭോജസ്യ ദിന ഇവ നിജാന്തഃകരണാനി പരിതർപിതവന്തശ്ച|
അപരഞ്ച യുഷ്മാഭി ർധാർമ്മികസ്യ ദണ്ഡാജ്ഞാ ഹത്യാ ചാകാരി തഥാപി സ യുഷ്മാൻ ന പ്രതിരുദ്ധവാൻ|
7 ൭ അതുകൊണ്ട് സഹോദരന്മാരേ, കർത്താവിന്റെ പ്രത്യക്ഷതവരെ ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കുവിൻ; കൃഷിക്കാരൻ ഭൂമിയുടെ വിലയേറിയ ഫലത്തിന് കാത്തുകൊണ്ട് മുന്മഴയും പിന്മഴയും അതിന് കിട്ടുവോളം ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കുന്നുവല്ലോ.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയം പ്രഭോരാഗമനം യാവദ് ധൈര്യ്യമാലമ്ബധ്വം| പശ്യത കൃഷിവലോ ഭൂമേ ർബഹുമൂല്യം ഫലം പ്രതീക്ഷമാണോ യാവത് പ്രഥമമ് അന്തിമഞ്ച വൃഷ്ടിജലം ന പ്രാപ്നോതി താവദ് ധൈര്യ്യമ് ആലമ്ബതേ|
8 ൮ നിങ്ങളും ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കുവിൻ; കർത്താവിന്റെ പ്രത്യക്ഷത സമീപിച്ചിരിക്കുകയാൽ നിങ്ങളുടെ ഹൃദയം സ്ഥിരമാക്കുവിൻ;
യൂയമപി ധൈര്യ്യമാലമ്ബ്യ സ്വാന്തഃകരണാനി സ്ഥിരീകുരുത, യതഃ പ്രഭോരുപസ്ഥിതിഃ സമീപവർത്തിന്യഭവത്|
9 ൯ സഹോദരന്മാരേ, വിധിക്കപ്പെടാതിരിക്കുവാൻ ഒരുവന്റെ നേരെ ഒരുവൻ പിറുപിറുക്കരുത്; ഇതാ, ന്യായാധിപതി വാതിൽക്കൽ നില്ക്കുന്നു.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയം യദ് ദണ്ഡ്യാ ന ഭവേത തദർഥം പരസ്പരം ന ഗ്ലായത, പശ്യത വിചാരയിതാ ദ്വാരസമീപേ തിഷ്ഠതി|
10 ൧൦ സഹോദരന്മാരേ, കർത്താവിന്റെ നാമത്തിൽ സംസാരിച്ച പ്രവാചകന്മാരെ, കഷ്ടാനുഭവത്തിനും ദീർഘക്ഷമയ്ക്കും മാതൃകയാക്കികൊള്ളുവിൻ.
ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, യേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ പ്രഭോ ർനാമ്നാ ഭാഷിതവന്തസ്താൻ യൂയം ദുഃഖസഹനസ്യ ധൈര്യ്യസ്യ ച ദൃഷ്ടാന്താൻ ജാനീത|
11 ൧൧ സഹിഷ്ണത കാണിച്ചവരെ നാം ഭാഗ്യവാന്മാർ എന്ന് പുകഴ്ത്തുന്നുവല്ലോ. ഇയ്യോബിന്റെ സഹിഷ്ണത നിങ്ങൾ കേട്ടും കർത്താവ് വരുത്തിയ അവസാനം കണ്ടുമിരിക്കുന്നു; കർത്താവ് മഹാകരുണയും മനസ്സലിവുമുള്ളവനല്ലോ.
പശ്യത ധൈര്യ്യശീലാ അസ്മാഭി ർധന്യാ ഉച്യന്തേ| ആയൂബോ ധൈര്യ്യം യുഷ്മാഭിരശ്രാവി പ്രഭോഃ പരിണാമശ്ചാദർശി യതഃ പ്രഭു ർബഹുകൃപഃ സകരുണശ്ചാസ്തി|
12 ൧൨ എന്നാൽ എന്റെ സഹോദരങ്ങളേ, എല്ലാറ്റിനുമുപരി, സ്വർഗ്ഗത്തെയോ ഭൂമിയേയോ മറ്റു യാതൊന്നിനെയുമോ ചൊല്ലി സത്യം ചെയ്യരുത്; ശിക്ഷാവിധിയിൽ അകപ്പെടാതിരിക്കുവാൻ നിങ്ങൾ “ഉവ്വ്” എന്ന് പറഞ്ഞാൽ “ഉവ്വ്” എന്നും “ഇല്ല” എന്ന് പറഞ്ഞാൽ “ഇല്ല” എന്നും ഇരിക്കട്ടെ.
ഹേ ഭ്രാതരഃ വിശേഷത ഇദം വദാമി സ്വർഗസ്യ വാ പൃഥിവ്യാ വാന്യവസ്തുനോ നാമ ഗൃഹീത്വാ യുഷ്മാഭിഃ കോഽപി ശപഥോ ന ക്രിയതാം, കിന്തു യഥാ ദണ്ഡ്യാ ന ഭവത തദർഥം യുഷ്മാകം തഥൈവ തന്നഹി ചേതിവാക്യം യഥേഷ്ടം ഭവതു|
യുഷ്മാകം കശ്ചിദ് ദുഃഖീ ഭവതി? സ പ്രാർഥനാം കരോതു| കശ്ചിദ് വാനന്ദിതോ ഭവതി? സ ഗീതം ഗായതു|
14 ൧൪ നിങ്ങളിൽ രോഗിയായി കിടക്കുന്നവൻ സഭയിലെ മൂപ്പന്മാരെ വരുത്തട്ടെ. അവർ കർത്താവിന്റെ നാമത്തിൽ അവനെ എണ്ണപൂശി അവന് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കട്ടെ.
യുഷ്മാകം കശ്ചിത് പീഡിതോ ഽസ്തി? സ സമിതേഃ പ്രാചീനാൻ ആഹ്വാതു തേ ച പഭോ ർനാമ്നാ തം തൈലേനാഭിഷിച്യ തസ്യ കൃതേ പ്രാർഥനാം കുർവ്വന്തു|
15 ൧൫ എന്നാൽ വിശ്വാസത്തോടുകൂടിയ പ്രാർത്ഥന രോഗിയെ രക്ഷിക്കും; കർത്താവ് അവനെ എഴുന്നേല്പിക്കും; അവൻ പാപം ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അവനോട് ക്ഷമിയ്ക്കും.
തസ്മാദ് വിശ്വാസജാതപ്രാർഥനയാ സ രോഗീ രക്ഷാം യാസ്യതി പ്രഭുശ്ച തമ് ഉത്ഥാപയിഷ്യതി യദി ച കൃതപാപോ ഭവേത് തർഹി സ തം ക്ഷമിഷ്യതേ|
16 ൧൬ അതുകൊണ്ട് നിങ്ങൾക്ക് രോഗശാന്തി വരേണ്ടതിന് അന്യോന്യം പാപങ്ങളെ ഏറ്റുപറഞ്ഞ് ഒരുവന് വേണ്ടി ഒരുവൻ പ്രാർത്ഥിക്കുവിൻ. നീതിമാന്റെ ശ്രദ്ധയോടുകൂടിയ പ്രാർത്ഥന വളരെ ഫലപ്രദം ആകുന്നു.
യൂയം പരസ്പരമ് അപരാധാൻ അങ്ഗീകുരുധ്വമ് ആരോഗ്യപ്രാപ്ത്യർഥഞ്ചൈകജനോ ഽന്യസ്യ കൃതേ പ്രാർഥനാം കരോതു ധാർമ്മികസ്യ സയത്നാ പ്രാർഥനാ ബഹുശക്തിവിശിഷ്ടാ ഭവതി|
17 ൧൭ ഏലിയാവ് നമുക്ക് സമസ്വഭാവമുള്ള മനുഷ്യൻ ആയിരുന്നു; മഴ പെയ്യാതിരിക്കേണ്ടതിന് അവൻ പ്രാർത്ഥനയിൽ അപേക്ഷിച്ചു; മൂന്ന് വർഷവും ആറ് മാസവും ദേശത്ത് മഴ പെയ്തില്ല.
യ ഏലിയോ വയമിവ സുഖദുഃഖഭോഗീ മർത്ത്യ ആസീത് സ പ്രാർഥനയാനാവൃഷ്ടിം യാചിതവാൻ തേന ദേശേ സാർദ്ധവത്സരത്രയം യാവദ് വൃഷ്ടി ർന ബഭൂവ|
പശ്ചാത് തേന പുനഃ പ്രാർഥനായാം കൃതായാമ് ആകാശസ്തോയാന്യവർഷീത് പൃഥിവീ ച സ്വഫലാനി പ്രാരോഹയത്|
19 ൧൯ എന്റെ സഹോദരന്മാരേ, നിങ്ങളിൽ ഒരുവൻ സത്യംവിട്ട് തെറ്റിപ്പോകയും അവനെ ഒരുവൻ തിരിച്ചുവരുത്തുകയും ചെയ്താൽ,
ഹേ ഭ്രാതരഃ, യുഷ്മാകം കസ്മിംശ്ചിത് സത്യമതാദ് ഭ്രഷ്ടേ യദി കശ്ചിത് തം പരാവർത്തയതി
20 ൨൦ പാപിയെ നേർവഴിയ്ക്ക് ആക്കുന്നവൻ അവന്റെ പ്രാണനെ മരണത്തിൽനിന്ന് രക്ഷിയ്ക്കുകയും, അവന്റെ പാപങ്ങളുടെ ബഹുത്വത്തെ മറയ്ക്കുകയും ചെയ്യും എന്ന് അവൻ അറിഞ്ഞുകൊള്ളട്ടെ.
തർഹി യോ ജനഃ പാപിനം വിപഥഭ്രമണാത് പരാവർത്തയതി സ തസ്യാത്മാനം മൃത്യുത ഉദ്ധരിഷ്യതി ബഹുപാപാന്യാവരിഷ്യതി ചേതി ജാനാതു|
