അപ്പൊ. പ്രവൃത്തികൾ 21
1 ൧ അവരെ വിട്ടുപിരിഞ്ഞ് നീക്കിയശേഷം ഞങ്ങൾ നേരെ സഞ്ചരിച്ച് കോസ് പട്ടണത്തിലും പിറ്റെന്നാൾ രൊദൊസിലും അവിടംവിട്ട് പത്തരയിലും എത്തി.
തൈ ർവിസൃഷ്ടാഃ സന്തോ വയം പോതം ബാഹയിത്വാ ഋജുമാർഗേണ കോഷമ് ഉപദ്വീപമ് ആഗത്യ പരേഽഹനി രോദിയോപദ്വീപമ് ആഗച്ഛാമ തതസ്തസ്മാത് പാതാരായാമ് ഉപാതിഷ്ഠാമ|
തത്ര ഫൈനീകിയാദേശഗാമിനമ് പോതമേകം പ്രാപ്യ തമാരുഹ്യ ഗതവന്തഃ|
3 ൩ ഇടതുഭാഗത്ത് കുപ്രോസ് ദ്വീപ് കണ്ട്, അവിടംവിട്ട് സിറിയയിലേക്ക് ഓടി സോരിൽ വന്നിറങ്ങി; കപ്പൽ അവിടെ ചരക്ക് ഇറക്കുവാനുള്ളതായിരുന്നു;
കുപ്രോപദ്വീപം ദൃഷ്ട്വാ തം സവ്യദിശി സ്ഥാപയിത്വാ സുരിയാദേശം ഗത്വാ പോതസ്ഥദ്രവ്യാണ്യവരോഹയിതും സോരനഗരേ ലാഗിതവന്തഃ|
4 ൪ ഞങ്ങൾ ശിഷ്യന്മാരെ കണ്ടെത്തി ഏഴുനാൾ അവിടെ പാർത്തു; അവർ പൗലൊസിനോടു യെരൂശലേമിൽ പോകരുത് എന്ന് ആത്മാവിനാൽ പറഞ്ഞു.
തത്ര ശിഷ്യഗണസ്യ സാക്ഷാത്കരണായ വയം തത്ര സപ്തദിനാനി സ്ഥിതവന്തഃ പശ്ചാത്തേ പവിത്രേണാത്മനാ പൗലം വ്യാഹരൻ ത്വം യിരൂശാലമ്നഗരം മാ ഗമഃ|
5 ൫ അവിടുത്തെ താമസം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഞങ്ങൾ വിട്ടു പോകുമ്പോൾ അവർ എല്ലാവരും തങ്ങളുടെ ഭാര്യമാരും കുട്ടികളുമായി പട്ടണത്തിന് പുറത്തോളം ഞങ്ങളോടുകൂടെ വന്നു
തതസ്തേഷു സപ്തസു ദിനേഷു യാപിതേഷു സത്സു വയം തസ്മാത് സ്ഥാനാത് നിജവർത്മനാ ഗതവന്തഃ, തസ്മാത് തേ സബാലവൃദ്ധവനിതാ അസ്മാഭിഃ സഹ നഗരസ്യ പരിസരപര്യ്യന്തമ് ആഗതാഃ പശ്ചാദ്വയം ജലധിതടേ ജാനുപാതം പ്രാർഥയാമഹി|
6 ൬ കടൽക്കരയിൽ മുട്ടുകുത്തി പ്രാർത്ഥിച്ചു, തമ്മിൽ യാത്ര പറഞ്ഞിട്ട് ഞങ്ങൾ കപ്പൽ കയറി; അവർ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങിപ്പോയി.
തതഃ പരസ്പരം വിസൃഷ്ടാഃ സന്തോ വയം പോതം ഗതാസ്തേ തു സ്വസ്വഗൃഹം പ്രത്യാഗതവന്തഃ|
7 ൭ ഞങ്ങൾ സോരിൽനിന്ന് യാത്രതിരിച്ച് പ്തൊലെമായിസിൽ എത്തി, അവിടെ സഹോദരന്മാരെ വന്ദനം ചെയ്ത് ഒരു ദിവസം അവരോടുകൂടെ പാർത്തു.
വയം സോരനഗരാത് നാവാ പ്രസ്ഥായ തലിമായിനഗരമ് ഉപാതിഷ്ഠാമ തത്രാസ്മാകം സമുദ്രീയമാർഗസ്യാന്തോഽഭവത് തത്ര ഭ്രാതൃഗണം നമസ്കൃത്യ ദിനമേകം തൈഃ സാർദ്ധമ് ഉഷതവന്തഃ|
8 ൮ പിറ്റെന്നാൾ ഞങ്ങൾ പുറപ്പെട്ട് കൈസര്യയിൽ എത്തി, യെരുശലേമിൽ വെച്ച് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഏഴുപേരിൽ ഒരുവനായ ഫിലിപ്പൊസ് എന്ന സുവിശേഷകന്റെ വീട്ടിൽചെന്ന് അവനോടുകൂടെ പാർത്തു.
പരേ ഽഹനി പൗലസ്തസ്യ സങ്ഗിനോ വയഞ്ച പ്രതിഷ്ഠമാനാഃ കൈസരിയാനഗരമ് ആഗത്യ സുസംവാദപ്രചാരകാനാം സപ്തജനാനാം ഫിലിപനാമ്ന ഏകസ്യ ഗൃഹം പ്രവിശ്യാവതിഷ്ഠാമ|
തസ്യ ചതസ്രോ ദുഹിതരോഽനൂഢാ ഭവിഷ്യദ്വാദിന്യ ആസൻ|
10 ൧൦ ഞങ്ങൾ അവിടെ ചില ദിവസങ്ങൾ താമസിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അഗബൊസ് എന്ന ഒരു പ്രവാചകൻ യെഹൂദ്യയിൽനിന്നു വന്നു.
തത്രാസ്മാസു ബഹുദിനാനി പ്രോഷിതേഷു യിഹൂദീയദേശാദ് ആഗത്യാഗാബനാമാ ഭവിഷ്യദ്വാദീ സമുപസ്ഥിതവാൻ|
11 ൧൧ അവൻ ഞങ്ങളുടെ അടുക്കൽവന്ന് പൗലൊസിന്റെ അരക്കച്ച എടുത്ത് തന്റെ സ്വന്തം കൈകാലുകളെ കെട്ടി: “‘ഈ അരക്കച്ചയുടെ ഉടമസ്ഥനെ യെഹൂദന്മാർ യെരൂശലേമിൽ ഇങ്ങനെ കെട്ടി ജാതികളുടെ കയ്യിൽ ഏല്പിക്കും’ എന്ന് പരിശുദ്ധാത്മാവ് പറയുന്നു” എന്നു പറഞ്ഞു.
സോസ്മാകം സമീപമേത്യ പൗലസ്യ കടിബന്ധനം ഗൃഹീത്വാ നിജഹസ്താപാദാൻ ബദ്ധ്വാ ഭാഷിതവാൻ യസ്യേദം കടിബന്ധനം തം യിഹൂദീയലോകാ യിരൂശാലമനഗര ഇത്ഥം ബദ്ധ്വാ ഭിന്നദേശീയാനാം കരേഷു സമർപയിഷ്യന്തീതി വാക്യം പവിത്ര ആത്മാ കഥയതി|
ഏതാദൃശീം കഥാം ശ്രുത്വാ വയം തന്നഗരവാസിനോ ഭ്രാതരശ്ച യിരൂശാലമം ന യാതും പൗലം വ്യനയാമഹി;
13 ൧൩ അതിന് പൗലൊസ്: “നിങ്ങൾ കരഞ്ഞ് എന്റെ ഹൃദയം ഇങ്ങനെ തകർക്കുന്നത് എന്ത്? കർത്താവായ യേശുവിന്റെ നാമത്തിനുവേണ്ടി ബന്ധിയ്ക്കപ്പെടുവാൻ മാത്രമല്ല യെരൂശലേമിൽ മരിക്കുവാനും ഞാൻ ഒരുങ്ങിയിരിക്കുന്നു” എന്ന് ഉത്തരം പറഞ്ഞു.
കിന്തു സ പ്രത്യാവാദീത്, യൂയം കിം കുരുഥ? കിം ക്രന്ദനേന മമാന്തഃകരണം വിദീർണം കരിഷ്യഥ? പ്രഭോ ര്യീശോ ർനാമ്നോ നിമിത്തം യിരൂശാലമി ബദ്ധോ ഭവിതും കേവല തന്ന പ്രാണാൻ ദാതുമപി സസജ്ജോസ്മി|
14 ൧൪ അവനെ സമ്മതിപ്പിക്കാൻ കഴിയാതെവന്നപ്പോൾ: “കർത്താവിന്റെ ഇഷ്ടം നടക്കട്ടെ” എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞങ്ങൾ മിണ്ടാതിരുന്നു.
തേനാസ്മാകം കഥായാമ് അഗൃഹീതായാമ് ഈശ്വരസ്യ യഥേച്ഛാ തഥൈവ ഭവത്വിത്യുക്ത്വാ വയം നിരസ്യാമ|
പരേഽഹനി പാഥേയദ്രവ്യാണി ഗൃഹീത്വാ യിരൂശാലമം പ്രതി യാത്രാമ് അകുർമ്മ|
16 ൧൬ കൈസര്യയിലെ ശിഷ്യന്മാരിൽ ചിലരും ഞങ്ങളോടുകൂടെ പോന്നു, ഞങ്ങൾ താമസിക്കേണ്ടിയിരുന്നത് കുപ്രൊസ്കാരനായ മ്നാസോൻ എന്ന ഒരു ആദ്യകാല ശിഷ്യനോടുകൂടെയായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് അവർ അവനെയും കൂടെക്കൊണ്ടു പോന്നു.
തതഃ കൈസരിയാനഗരനിവാസിനഃ കതിപയാഃ ശിഷ്യാ അസ്മാഭിഃ സാർദ്ധമ് ഇത്വാ കൃപ്രീയേന മ്നാസന്നാമ്നാ യേന പ്രാചീനശിഷ്യേന സാർദ്ധമ് അസ്മാഭി ർവസ്തവ്യം തസ്യ സമീപമ് അസ്മാൻ നീതവന്തഃ|
അസ്മാസു യിരൂശാലമ്യുപസ്ഥിതേഷു തത്രസ്ഥഭ്രാതൃഗണോഽസ്മാൻ ആഹ്ലാദേന ഗൃഹീതവാൻ|
പരസ്മിൻ ദിവസേ പൗലേഽസ്മാഭിഃ സഹ യാകൂബോ ഗൃഹം പ്രവിഷ്ടേ ലോകപ്രാചീനാഃ സർവ്വേ തത്ര പരിഷദി സംസ്ഥിതാഃ|
19 ൧൯ പൗലോസ് അവരെ വന്ദനം ചെയ്തു, തന്റെ ശുശ്രൂഷയാൽ ദൈവം ജാതികളുടെ ഇടയിൽ ചെയ്യിച്ചത് ഓരോന്നായി വിവരിച്ചു പറഞ്ഞു.
അനന്തരം സ താൻ നത്വാ സ്വീയപ്രചാരണേന ഭിന്നദേശീയാൻ പ്രതീശ്വരോ യാനി കർമ്മാണി സാധിതവാൻ തദീയാം കഥാമ് അനുക്രമാത് കഥിതവാൻ|
20 ൨൦ അവർ കേട്ട് ദൈവത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്തി. പിന്നെ അവനോട് പറഞ്ഞത്: “സഹോദരാ, യെഹൂദന്മാരുടെ ഇടയിൽ വിശ്വസിച്ചിരിക്കുന്നവർ എത്ര ആയിരം ഉണ്ട് എന്ന് നീ കാണുന്നുവല്ലോ; അവർ എല്ലാവരും ന്യായപ്രമാണം അനുസരിക്കുവാൻ തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്നവരുമാകുന്നു.
ഇതി ശ്രുത്വാ തേ പ്രഭും ധന്യം പ്രോച്യ വാക്യമിദമ് അഭാഷന്ത, ഹേ ഭ്രാത ര്യിഹൂദീയാനാം മധ്യേ ബഹുസഹസ്രാണി ലോകാ വിശ്വാസിന ആസതേ കിന്തു തേ സർവ്വേ വ്യവസ്ഥാമതാചാരിണ ഏതത് പ്രത്യക്ഷം പശ്യസി|
21 ൨൧ എന്നാൽ മക്കളെ പരിച്ഛേദന ചെയ്യരുത് എന്നും നമ്മുടെ പഴയ ആചാരങ്ങൾ അനുസരിച്ചു നടക്കരുത് എന്നും നീ ജാതികളുടെ ഇടയിലുള്ള സകല യെഹൂദന്മാരോടും പറഞ്ഞ് മോശെയെ ഉപേക്ഷിച്ചുകളയുവാൻ ഉപദേശിക്കുന്നു എന്നും അവർ നിന്നെക്കുറിച്ച് ധരിച്ചിരിക്കുന്നു.
ശിശൂനാം ത്വക്ഛേദനാദ്യാചരണം പ്രതിഷിധ്യ ത്വം ഭിന്നദേശനിവാസിനോ യിഹൂദീയലോകാൻ മൂസാവാക്യമ് അശ്രദ്ധാതുമ് ഉപദിശസീതി തൈഃ ശ്രുതമസ്തി|
ത്വമത്രാഗതോസീതി വാർത്താം സമാകർണ്യ ജനനിവഹോ മിലിത്വാവശ്യമേവാഗമിഷ്യതി; അതഏവ കിം കരണീയമ്? അത്ര വയം മന്ത്രയിത്വാ സമുപായം ത്വാം വദാമസ്തം ത്വമാചര|
വ്രതം കർത്തും കൃതസങ്കൽപാ യേഽസ്മാംക ചത്വാരോ മാനവാഃ സന്തി
24 ൨൪ അവരെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി അവരോടുകൂടെ നീയും നിന്നെത്തന്നെ ശുദ്ധിവരുത്തി അവരുടെ തല ക്ഷൗരം ചെയ്യേണ്ടതിനുള്ള ചെലവ് നീ ചെയ്ക; എന്നാൽ നിന്നെക്കുറിച്ച് കേട്ടത് വാസ്തവമല്ല എന്നും നീയും ന്യായപ്രമാണത്തെ ആചരിച്ച് ക്രമമായി നടക്കുന്നവൻ എന്നും എല്ലാവരും അറിയും.
താൻ ഗൃഹീത്വാ തൈഃ സഹിതഃ സ്വം ശുചിം കുരു തഥാ തേഷാം ശിരോമുണ്ഡനേ യോ വ്യയോ ഭവതി തം ത്വം ദേഹി| തഥാ കൃതേ ത്വദീയാചാരേ യാ ജനശ്രുതി ർജായതേ സാലീകാ കിന്തു ത്വം വിധിം പാലയൻ വ്യവസ്ഥാനുസാരേണേവാചരസീതി തേ ഭോത്സന്തേ|
25 ൨൫ വിശ്വസിച്ചിരിക്കുന്ന യഹൂദരല്ലാത്തവരെ സംബന്ധിച്ചോ, അവർ വിഗ്രഹാർപ്പിതവും രക്തവും ശ്വാസംമുട്ടിച്ചത്തതും പരസംഗവും മാത്രം ഒഴിഞ്ഞിരിക്കേണം എന്ന് നിർദ്ദേശിച്ച് എഴുതി അയച്ചിട്ടുണ്ടല്ലോ”.
ഭിന്നദേശീയാനാം വിശ്വാസിലോകാനാം നികടേ വയം പത്രം ലിഖിത്വേത്ഥം സ്ഥിരീകൃതവന്തഃ, ദേവപ്രസാദഭോജനം രക്തം ഗലപീഡനമാരിതപ്രാണിഭോജനം വ്യഭിചാരശ്ചൈതേഭ്യഃ സ്വരക്ഷണവ്യതിരേകേണ തേഷാമന്യവിധിപാലനം കരണീയം ന|
26 ൨൬ അങ്ങനെ പൗലൊസ് ആ പുരുഷന്മാരെ കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പിറ്റെന്നാൾ അവരോടുകൂടെ തന്നെയും ശുദ്ധിവരുത്തി; ദൈവാലയത്തിൽ ചെന്ന് അവരിൽ ഓരോരുത്തനുവേണ്ടി വഴിപാട് കഴിക്കുവാനുള്ള ശുദ്ധീകരണകാലം തികഞ്ഞു എന്നു ബോധിപ്പിച്ചു.
തതഃ പൗലസ്താൻ മാനുഷാനാദായ പരസ്മിൻ ദിവസേ തൈഃ സഹ ശുചി ർഭൂത്വാ മന്ദിരം ഗത്വാ ശൗചകർമ്മണോ ദിനേഷു സമ്പൂർണേഷു തേഷാമ് ഏകൈകാർഥം നൈവേദ്യാദ്യുത്സർഗോ ഭവിഷ്യതീതി ജ്ഞാപിതവാൻ|
27 ൨൭ ആ ഏഴ് ദിവസം തീരാറായപ്പോൾ ആസ്യയിൽനിന്ന് വന്ന യെഹൂദന്മാർ അവനെ ദൈവാലയത്തിൽ കണ്ടിട്ട് പുരുഷാരത്തെ ഒക്കെയും പ്രകോപിപ്പിച്ച് അവനെ പിടിച്ച്:
തേഷു സപ്തസു ദിനേഷു സമാപ്തകൽപേഷു ആശിയാദേശനിവാസിനോ യിഹൂദീയാസ്തം മധ്യേമന്ദിരം വിലോക്യ ജനനിവഹസ്യ മനഃസു കുപ്രവൃത്തിം ജനയിത്വാ തം ധൃത്വാ
28 ൨൮ “യിസ്രായേൽ പുരുഷന്മാരേ, സഹായിക്കുവാൻ; ഇവൻ ആകുന്നു ജനത്തിനും ന്യായപ്രമാണത്തിനും ഈ സ്ഥലത്തിനും വിരോധമായി എല്ലായിടത്തും എല്ലാവരെയും ഉപദേശിക്കുന്നവൻ; മാത്രമല്ല അവൻ യവനന്മാരെയും ദൈവാലയത്തിൽ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്ന് ഈ വിശുദ്ധസ്ഥലം മലിനമാക്കി” എന്ന് ഉറക്കെ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.
പ്രോച്ചൈഃ പ്രാവോചൻ, ഹേ ഇസ്രായേല്ലോകാഃ സർവ്വേ സാഹായ്യം കുരുത| യോ മനുജ ഏതേഷാം ലോകാനാം മൂസാവ്യവസ്ഥായാ ഏതസ്യ സ്ഥാനസ്യാപി വിപരീതം സർവ്വത്ര സർവ്വാൻ ശിക്ഷയതി സ ഏഷഃ; വിശേഷതഃ സ ഭിന്നദേശീയലോകാൻ മന്ദിരമ് ആനീയ പവിത്രസ്ഥാനമേതദ് അപവിത്രമകരോത്|
29 ൨൯ അവർ മുമ്പെ എഫെസ്യനായ ത്രൊഫിമൊസിനെ അവനോടുകൂടെ നഗരത്തിൽ കണ്ടതിനാൽ പൗലൊസ് അവനെ ദൈവാലയത്തിൽ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നു എന്നു വിചാരിച്ചു.
പൂർവ്വം തേ മധ്യേനഗരമ് ഇഫിഷനഗരീയം ത്രഫിമം പൗലേന സഹിതം ദൃഷ്ടവന്ത ഏതസ്മാത് പൗലസ്തം മന്ദിരമധ്യമ് ആനയദ് ഇത്യന്വമിമത|
30 ൩൦ നഗരത്തിലുള്ള ജനങ്ങളെല്ലാം പ്രകോപിതരായി ഓടിക്കൂടി പൗലൊസിനെ പിടിച്ച് ദൈവാലയത്തിന് പുറത്തേക്ക് വലിച്ചിഴച്ച് കൊണ്ടുപോയി; ഉടനെ വാതിലുകൾ അടച്ചുകളഞ്ഞു.
അതഏവ സർവ്വസ്മിൻ നഗരേ കലഹോത്പന്നത്വാത് ധാവന്തോ ലോകാ ആഗത്യ പൗലം ധൃത്വാ മന്ദിരസ്യ ബഹിരാകൃഷ്യാനയൻ തത്ക്ഷണാദ് ദ്വാരാണി സർവ്വാണി ച രുദ്ധാനി|
31 ൩൧ അവർ അവനെ കൊല്ലുവാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ യെരൂശലേം ഒക്കെയും കലഹത്തിൽ ആയി എന്ന് പട്ടാളത്തിന്റെ സഹസ്രാധിപന് വർത്തമാനം എത്തി.
തേഷു തം ഹന്തുമുദ്യതേഷു യിരൂശാലമ്നഗരേ മഹാനുപദ്രവോ ജാത ഇതി വാർത്തായാം സഹസ്രസേനാപതേഃ കർണഗോചരീഭൂതായാം സത്യാം സ തത്ക്ഷണാത് സൈന്യാനി സേനാപതിഗണഞ്ച ഗൃഹീത്വാ ജവേനാഗതവാൻ|
32 ൩൨ അവൻ ക്ഷണത്തിൽ പടയാളികളെയും ശതാധിപന്മാരെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ട് അവരുടെ നേരെ പാഞ്ഞുവന്നു; അവർ സഹസ്രാധിപനെയും പടയാളികളെയും കണ്ടപ്പോൾ പൗലൊസിനെ അടിക്കുന്നത് നിർത്തി.
തതോ ലോകാഃ സേനാഗണേന സഹ സഹസ്രസേനാപതിമ് ആഗച്ഛന്തം ദൃഷ്ട്വാ പൗലതാഡനാതോ ന്യവർത്തന്ത|
33 ൩൩ സഹസ്രാധിപൻ അടുത്തുവന്ന് പൗലോസിനെ പിടിച്ച് അവനെ രണ്ടു ചങ്ങലകൊണ്ട് ബന്ധിയ്ക്കുവാൻ കല്പിച്ചു; അവൻ ആർ എന്നും എന്ത് ചെയ്തു എന്നും ചോദിച്ചു.
സ സഹസ്രസേനാപതിഃ സന്നിധാവാഗമ്യ പൗലം ധൃത്വാ ശൃങ്ഖലദ്വയേന ബദ്ധമ് ആദിശ്യ താൻ പൃഷ്ടവാൻ ഏഷ കഃ? കിം കർമ്മ ചായം കൃതവാൻ?
34 ൩൪ പുരുഷാരത്തിൽ ചിലർ ഇങ്ങനെയും ചിലർ അങ്ങനെയും വിളിച്ചുപറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു; അങ്ങനെ അവരുടെ ബഹളം നിമിത്തം നിശ്ചയമായി ഒന്നും അറിഞ്ഞുകൂടായ്കയാൽ അവനെ കോട്ടയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുവാൻ കല്പിച്ചു.
തതോ ജനസമൂഹസ്യ കശ്ചിദ് ഏകപ്രകാരം കശ്ചിദ് അന്യപ്രകാരം വാക്യമ് അരൗത് സ തത്ര സത്യം ജ്ഞാതുമ് കലഹകാരണാദ് അശക്തഃ സൻ തം ദുർഗം നേതുമ് ആജ്ഞാപയത്|
35 ൩൫ കോട്ടയുടെ പടിക്കെട്ടിന്മേൽ ആയപ്പോൾ: പുരുഷാരത്തിന്റെ ഉപദ്രവം പേടിച്ചിട്ട് പടയാളികൾ അവനെ എടുക്കേണ്ടിവന്നു.
തേഷു സോപാനസ്യോപരി പ്രാപ്തേഷു ലോകാനാം സാഹസകാരണാത് സേനാഗണഃ പൗലമുത്തോല്യ നീതവാൻ|
തതഃ സർവ്വേ ലോകാഃ പശ്ചാദ്ഗാമിനഃ സന്ത ഏനം ദുരീകുരുതേതി വാക്യമ് ഉച്ചൈരവദൻ|
37 ൩൭ കോട്ടയിൽ കടക്കാറായപ്പോൾ പൗലൊസ് സഹസ്രാധിപനോട് യവനഭാഷയിൽ: “എനിക്ക് നിന്നോട് ഒരു വാക്ക് പറയാമോ?” എന്നു ചോദിച്ചു. അതിന് അവൻ: “നിനക്ക് യവനഭാഷ അറിയാമോ?
പൗലസ്യ ദുർഗാനയനസമയേ സ തസ്മൈ സഹസ്രസേനാപതയേ കഥിതവാൻ, ഭവതഃ പുരസ്താത് കഥാം കഥയിതും കിമ് അനുമന്യതേ? സ തമപൃച്ഛത് ത്വം കിം യൂനാനീയാം ഭാഷാം ജാനാസി?
38 ൩൮ കുറേനാൾ മുമ്പെ കലഹം ഉണ്ടാക്കി നാലായിരം കൊലയാളികളെ മരുഭൂമിയിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയ മിസ്രയീമ്യൻ നീ അല്ലയോ?” എന്നു ചോദിച്ചു.
യോ മിസരീയോ ജനഃ പൂർവ്വം വിരോധം കൃത്വാ ചത്വാരി സഹസ്രാണി ഘാതകാൻ സങ്ഗിനഃ കൃത്വാ വിപിനം ഗതവാൻ ത്വം കിം സഏവ ന ഭവസി?
39 ൩൯ അതിന് പൗലൊസ്: “ഞാൻ കിലിക്യയിൽ തർസൊസ് എന്ന പ്രസിദ്ധ നഗരത്തിലെ പൗരനായൊരു യെഹൂദൻ ആകുന്നു. ജനത്തോട് സംസാരിപ്പാൻ അനുവദിക്കേണം എന്ന് അപേക്ഷിക്കുന്നു” എന്നു പറഞ്ഞു.
തദാ പൗലോഽകഥയത് അഹം കിലികിയാദേശസ്യ താർഷനഗരീയോ യിഹൂദീയോ, നാഹം സാമാന്യനഗരീയോ മാനവഃ; അതഏവ വിനയേഽഹം ലാകാനാം സമക്ഷം കഥാം കഥയിതും മാമനുജാനീഷ്വ|
40 ൪൦ അവൻ അനുവദിച്ചപ്പോൾ പൗലൊസ് പടിക്കെട്ടിന്മേൽ നിന്നുകൊണ്ട് ജനത്തോട് ആംഗ്യം കാട്ടി, അവർ പൂർണ്ണ നിശബ്ദരായ ശേഷം എബ്രായഭാഷയിൽ ഇപ്രകാരം വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.
തേനാനുജ്ഞാതഃ പൗലഃ സോപാനോപരി തിഷ്ഠൻ ഹസ്തേനേങ്ഗിതം കൃതവാൻ, തസ്മാത് സർവ്വേ സുസ്ഥിരാ അഭവൻ| തദാ പൗല ഇബ്രീയഭാഷയാ കഥയിതുമ് ആരഭത,
