സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 120

1 എന്റെ കഷ്ടതയിൽ ഞാൻ യഹോവയോടു നിലവിളിച്ചു; അവൻ എനിക്കു ഉത്തരം അരുളുകയും ചെയ്തു.

Ein Stufenlied. Zu Jehova rief ich in meiner Bedrängnis, und er erhörte mich.

2 യഹോവേ, വ്യാജമുള്ള അധരങ്ങളെയും വഞ്ചനയുള്ള നാവിനെയും തടുത്തു എന്റെ പ്രാണനെ രക്ഷിക്കേണമേ.

Jehova, errette meine Seele von der Lippe der Lüge, von der Zunge des Truges!

3 വഞ്ചനയുള്ള നാവേ, നിനക്കു എന്തു വരും? നിനക്കു ഇനി എന്തു കിട്ടും?

Was soll man dir geben und was dir hinzufügen, du Zunge des Truges?

4 വീരന്റെ മൂൎച്ചയുള്ള അസ്ത്രങ്ങളും പൂവത്തിൻ കനലും തന്നേ.

Scharfe Pfeile eines Gewaltigen, samt glühenden Kohlen der Ginster.

5 ഞാൻ മേശെക്കിൽ പ്രവാസം ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ടും കേദാർകൂടാരങ്ങളിൽ പാൎക്കുന്നതുകൊണ്ടും എനിക്കു അയ്യോ കഷ്ടം!

Wehe mir, daß ich weile in Mesech, daß ich wohne bei den Zelten Kedars!

6 സമാധാനദ്വേഷിയോടുകൂടെ പാൎക്കുന്നതു എനിക്കു മതിമതിയായി.

Lange hat meine Seele bei denen gewohnt, die den Frieden hassen.

7 ഞാൻ സമാധാനപ്രിയനാകുന്നു; ഞാൻ സംസാരിക്കുമ്പോഴോ അവർ കലശൽ തുടങ്ങുന്നു.

Ich will nur Frieden; aber wenn ich rede, so sind sie für Krieg.