< സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 133 >

1 ദാവീദിന്റെ ആരോഹണഗീതം. കണ്ടാലും, സഹോദരങ്ങൾ ഐക്യത്തോടെ വസിക്കുന്നത് എത്ര മനോഹരവും ആനന്ദകരവുമാകുന്നു!
Ko e Hiva ʻa Tevita maʻae ʻalu hake. Vakai ki hono lelei pea mo hono fakafiemālie, ʻoe nofo fakataha ʻae kāinga ʻi he feʻofoʻofani!
2 അതു ശിരസ്സിൽ ഒഴിക്കപ്പെട്ട്, താടിയിലേക്ക് ഒഴുകുന്ന, അഹരോന്റെ താടിയിലേക്കുതന്നെ ഒഴുകി, അദ്ദേഹത്തിന്റെ വസ്ത്രാഞ്ചലത്തിലേക്കു പടരുന്ന അമൂല്യമായ അഭിഷേകതൈലംപോലെയാണ്.
‌ʻOku tatau ia mo e lolo mahuʻinga ki he ʻulu, ʻaia naʻe tafe hifo ki he halakava, ʻio, ko e halakava ʻo ʻElone: pea ʻalu hifo ki he kapa ʻo hono ngaahi kofu;
3 അതു സീയോൻപർവതത്തിൽ പതിക്കുന്ന ഹെർമോൻ ഹിമകണംപോലെയാണ്. യഹോവ തന്റെ അനുഗ്രഹവും ശാശ്വതജീവനും വർഷിക്കുന്നത് അവിടെയാണല്ലോ.
‌ʻOku hangē ko e hahau ʻo Heamoni, pea hangē ko e hahau naʻe tō ki he ngaahi moʻunga ʻo Saione, he naʻe fekau ʻi ai ʻe Sihova ʻae monūʻia, ʻio, ko e moʻui taʻengata.

< സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 133 >