< സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 121 >

1 ആരോഹണഗീതം. പർവതങ്ങളിലേക്കു ഞാൻ എന്റെ കണ്ണുകൾ ഉയർത്തുന്നു— എവിടെനിന്നാണ് എനിക്കു സഹായം വരുന്നത്?
Matkalaulu. Minä nostan silmäni vuoria kohti: mistä tulee minulle apu?
2 ആകാശവും ഭൂമിയും സൃഷ്ടിച്ച യഹോവയിൽനിന്നാണ് എനിക്കു സഹായം വരുന്നത്.
Apu minulle tulee Herralta, joka on tehnyt taivaan ja maan.
3 നിന്റെ കാൽ വഴുതാൻ അവിടന്ന് അനുവദിക്കുകയില്ല— നിന്റെ കാവൽക്കാരൻ ഉറക്കംതൂങ്ങുകയുമില്ല;
Hän ei salli sinun jalkasi horjua, sinun varjelijasi ei torku.
4 ഇസ്രായേലിന്റെ കാവൽക്കാരൻ ഉറങ്ങുകയോ മയങ്ങുകയോ ഇല്ല, നിശ്ചയം.
Katso, hän, joka Israelia varjelee, ei torku eikä nuku.
5 യഹോവ നിന്നെ സംരക്ഷിക്കുന്നു! നിനക്കു തണലേകാൻ യഹോവ നിന്റെ വലതുഭാഗത്തുണ്ട്;
Herra on sinun varjelijasi, Herra on suojaava varjosi sinun oikealla puolellasi.
6 പകൽ, സൂര്യൻ നിന്നെ ഉപദ്രവിക്കുകയില്ല, രാത്രി, ചന്ദ്രനും.
Ei polta sinua aurinko päivällä, eikä kuu yöllä.
7 യഹോവ സകലദോഷത്തിൽനിന്നും നിന്നെ പരിപാലിക്കും— അവിടന്നു നിന്റെ ജീവനു സംരക്ഷണം നൽകും;
Herra varjelee sinut kaikesta pahasta, hän varjelee sinun sielusi.
8 യഹോവ നിന്റെ ഗമനത്തെയും ആഗമനത്തെയും കാത്തുപാലിക്കും, ഇന്നും എന്നെന്നേക്കും.
Herra varjelee sinun lähtemisesi ja tulemisesi, nyt ja iankaikkisesti.

< സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 121 >