< Apokalypsy 19 >
1 Añe irezay le tsinanoko ty fipoñafam-peom-balobohòke andindìñe ao, nirihoñe ty hoe: Haleloia! Fandrombahañe naho enge, naho haozarañe ho an’Andrianañaharen-tikañe
Depois destas coisas, ouvi algo como uma voz alta de uma grande multidão no céu, dizendo: “Aleluia! Salvação, poder e glória pertencem ao nosso Deus;
2 amy te mahity naho vantañe o fizakà’eo, le fa nafà’e i tsimirirañe jabajaba nandeotse ty tane toy amo hakarapiloa’eoy vaho navale’e ama’e ty lio’ o mpitoro’eo.
pois seus julgamentos são verdadeiros e justos. Pois ele julgou a grande prostituta que corrompeu a terra com sua imoralidade sexual, e vingou o sangue de seus servos às mãos dela”.
3 Nindrai’ iereo ty hoe: Halelo-Ia! Hihobobòke nainai’e donia o hatoe’eo. (aiōn )
Um segundo disse: “Aleluia! A fumaça dela sobe para todo o sempre”. (aiōn )
4 Songa nibaboke naho nitalaho aman’ Andrianañahare mpiambesatse amy fiambesa’ey i androanavy roapolo-efats’ amby rey naho i raha veloñe efatse rey, nanao ty hoe: Amena, Haleloia!
Os vinte e quatro anciãos e os quatro seres vivos caíram e adoraram a Deus que se senta no trono, dizendo: “Amém! Aleluia!”.
5 Le niboak’ amy fiambesatsey ty fiarañanañañe nanao ty hoe: Rengeo t’i Andrianañaharen-tikañe ry mpitoro’e iabio, naho o mañeveñe ama’eo, ndra ty kede ndra ty bey!
Uma voz veio do trono, dizendo: “Louvado seja nosso Deus, todos vós, seus servos, vós que o temeis, os pequenos e os grandes”!
6 Tsinanoko amy zao ty nanahake feom-balobohòke, nanahake ty fitroña’ ty rano misorotombake naho nanahake ty fiparapapiahan’ àmpiñe ra’elahy, nanao ty hoe: Haleloia! Fa mifehe t’i Talè Andrianañahare, Tsitongerèñe.
Eu ouvi algo como a voz de uma grande multidão, e como a voz de muitas águas, e como a voz de trovões poderosos, dizendo: “Aleluia! Pois o Senhor nosso Deus, o Todo-Poderoso, reina!
7 Antao hifale naho hirebeke vaho hanolots’ engeñe ama’e! Fa tsatoke ty enga-vao’ i Vik’añondriy, vaho fa nihamiñe i enga-vao’ey,
Let se regozija e se alegra e vamos dar-lhe a glória. Pois o casamento do Cordeiro chegou, e sua esposa se preparou”.
8 le natolotse aze ty hiombea’e leny marerarera mikinokinoke mitoratsike. Toe o satan-kavañona’ o noro’eoo i leny marerareray.
Foi-lhe dado que ela se vestiria de linho brilhante, puro e fino, pois o linho fino são os atos justos dos santos.
9 Le hoe re tamako: Patero: Haha o ambarañe ho mb’amy sabadidam-panambalia’ i Vik’ añondriio! Le hoe re amako: Tsara ton’ Añahare izay.
Ele me disse: “Escreva: 'Abençoados são aqueles que são convidados para o jantar de casamento do Cordeiro'”. Ele me disse: “Estas são verdadeiras palavras de Deus”.
10 Le nibabok’ am-pandia’eo iraho niambane. Fe hoe re: Mitaoa! Mpitrao-pitoroñe ama’o naho amo longo’o mitañe ty taro’ Iesoào iraho. Mitalahoa aman’ Añahare! Amy te arofom-pitokiañe ty fitaroñañe Iesoà.
Eu caí diante de seus pés para adorá-lo. Ele me disse: “Olhe! Não faça isso! Eu sou um companheiro de escravidão com você e com seus irmãos que têm o testemunho de Jesus. Adorai a Deus, pois o testemunho de Jesus é o Espírito de Profecia”.
11 Le naheoko te nisokake i likerañey naho niheo mb’etoa ty soavala foty, naho kanjieñe ty hoe Migahiñe naho To i mpiningitse ama’ey naho an-kavantañañe ty fizaka’e vaho fialia’e.
Eu vi o céu aberto, e eis um cavalo branco, e aquele que se sentou nele se chama Fiel e Verdadeiro. Em retidão ele julga e faz a guerra.
12 Hoe afo misotratràke o fihaino’eo, naho sabakam-bolonahetse maro ty añambone’e eo. Sinokitse ama’e ty tahinañe tsy fohi’ ondaty naho tsy ie.
Seus olhos são uma chama de fogo, e sobre sua cabeça há muitas coroas. Ele tem nomes escritos e um nome escrito que ninguém mais sabe senão ele mesmo.
13 Misikin-damba mireparepa nalipotse an-dio re, le atao Tsaran’ Añahare i tahina’ey.
Ele está vestido com uma veste salpicada de sangue. Seu nome é chamado “A Palavra de Deus”.
14 Nañorik’ aze an-tsoavala foty o lahin-defon-dikerañeo nisaron-deny marerarera mitoratsike mikinokinoke.
Os exércitos que estão no céu, vestidos de branco, puro e fino linho, o seguiram em cavalos brancos.
15 Miakats’am-palie’e ty fibara masioñe hañatsake o kilakila ondatio, le ho fehè’e an-kobay viñe. naho ie ty mandialia ty fipiritan-divaim-piforoforon-kaviñeran’ Añahare, Tsitongerèñey.
De sua boca sai uma espada afiada e de dois gumes, que com ela deve atingir as nações. Ele as governará com uma vara de ferro. Ele pisa o lagar do vinho da ferocidade da ira de Deus, o Todo-Poderoso.
16 Misokitse an-tsaro’e eo naho am-pe’e eo ty hoe: Mpanjakam-panjaka naho Talèn-talè.
Ele tem em sua veste e em sua coxa um nome escrito, “REI DOS REIS E SENHOR DOS SENHORES”.
17 Le naheoko ty anjely nijohañe amy àndroy nikoike am-piarañanañañe mafe amy ze hene voroñe mitiliñe an-teñanteñan-dikerañe ty hoe: Mb’ etoy, mitontona amy sabadidake jabajaban’ Añaharey,
Vi um anjo de pé ao sol. Ele chorou com uma voz alta, dizendo a todos os pássaros que voam no céu: “Venham! Juntem-se à grande ceia de Deus,
18 hitimpoñe ty nofom-panjaka, naho ty nofo’ o mpifehen-dahin-defoñeo naho ty nofo’ o fanalolahio naho ty nofon-tsoavala naho o mpiningitse ama’eo naho ty nofo’ ze hene ondaty, ty ondevo naho ty midada, ty kede vaho ty bey.
para que possam comer a carne dos reis, a carne dos capitães, a carne dos homens poderosos, a carne dos cavalos e dos que neles se sentam, e a carne de todos os homens, tanto livres como escravos, pequenos e grandes”.
19 Le nitreako te nifanontoñe hialy amy miningitse soavalay naho amy firimboña’ey i bibiy naho o mpanjaka’ ty tane toio naho o fifañosoña’ iareoo.
Vi a besta, os reis da terra e seus exércitos, reunidos para fazer guerra contra aquele que estava sentado no cavalo e contra seu exército.
20 Le tsinepake i bibiy naho nindre ama’e i mpitoky sare’e nanao viloñe tsitantane añatrefa’e naho namañahy o nandrambe ty vilo’ i bibiy vaho nitalaho amy sare’ eioy. Navokovoko veloñe amy antara mirebareba afo manodotse solifaray ao ie roe, (Limnē Pyr )
A besta foi levada e com ele o falso profeta que trabalhou os sinais à sua vista, com os quais enganou aqueles que tinham recebido a marca da besta e aqueles que adoravam sua imagem. Estes dois foram lançados vivos no lago de fogo que arde com enxofre. (Limnē Pyr )
21 le vinono amy fibara miakatse am-palie’ i mpiningitse soavalaiy o ila’eo, vaho nahaetsake o voroñe iabio ty nofo’ iareo.
Os demais foram mortos com a espada daquele que estava sentado no cavalo, a espada que saía de sua boca. Assim, todos os pássaros foram enchidos com sua carne.