Apokalypsy 17
1 Nomb’ amako mb’eo ty raik’ amy anjely fito amam-pinga fito rey nanao ty hoe: Mb’ etoañe, hitoroako ty zaka hifetsak’ amy tsimirirañe folo-ay mitobok’ amo rano marooy,
et venit unus de septem angelis qui habebant septem fialas et locutus est mecum dicens veni ostendam tibi damnationem meretricis magnae quae sedet super aquas multas
2 i nanoa’ o mpanjaka’ ty tane toio hakarapiloañe naho nahamamo o mpimone’ ty tane toio amy divain-kakarapiloa’eiy.
cum qua fornicati sunt reges terrae et inebriati sunt qui inhabitant terram de vino prostitutionis eius
3 Le nindese’ i anjeliy añ’ arofo mb’an-dratraratra añe iraho. Le nitreako ty rakemba niningitse ami’ty biby mena mañabasà, àtseke ty añaram-piterateràñe, aman-doha fito naho tsifa folo.
et abstulit me in desertum in spiritu et vidi mulierem sedentem super bestiam coccineam plenam nominibus blasphemiae habentem capita septem et cornua decem
4 Nisaroñe lamba malò-mavo naho mena mañabarà i rakembay vaho nihamineñe volamena naho vatosoa naho hange, vaho an-taña’e ao ty fitovy volamena pea hativañe milaro ty haleoran-katsimirira’e.
et mulier erat circumdata purpura et coccino et inaurata auro et lapide pretioso et margaritis habens poculum aureum in manu sua plenum abominationum et inmunditia fornicationis eius
5 Nipatereñe am-pela-handri’e eo ty añarañe, toe tafatoño: Babolone Jabajaba, Renen-Tsimirirañe naho o raha tiva’ ty tane toio.
et in fronte eius nomen scriptum mysterium Babylon magna mater fornicationum et abominationum terrae
6 Le naheoko i rakembay te jike ami’ty lio’ o noro’eo naho ami’ty lio’ o ninday ty taro’ Iesoào, aa ie nisambaeko, le niloho latsa.
et vidi mulierem ebriam de sanguine sanctorum et de sanguine martyrum Iesu et miratus sum cum vidissem illam admiratione magna
7 Le hoe i anjeliy tamako: Inoñ’ o ilatsà’oo? Hatoroko azo ty raha mietak’ amy rakembay naho ty amy biby aman-doha fito naho tsifa folo minday azey.
et dixit mihi angelus quare miraris ego tibi dicam sacramentum mulieris et bestiae quae portat eam quae habet capita septem et decem cornua
8 I biby nitrea’oy le teo, fa tsy eo, vaho fa hiakatse boak’ an-tsikeokeok’ ao mb’ am-pirotsaha’e mb’eo. Hahalatsa o mpimoneñe an-tane atoy tsy pinatetse amy boken-kaveloñe tam-pifotora’ ty voatse toio, t’ie hahaisake i biby teo naho tsy eo vaho mbe ho aviy. (Abyssos g12)
bestiam quam vidisti fuit et non est et ascensura est de abysso et in interitum ibit et mirabuntur inhabitantes terram quorum non sunt scripta nomina in libro vitae a constitutione mundi videntes bestiam quia erat et non est (Abyssos g12)
9 Inao ty itsakoreañe an-kihitse: I loha fito rey ro vohitse fito iambesara’ i rakembay,
et hic est sensus qui habet sapientiam septem capita septem montes sunt super quos mulier sedet et reges septem sunt
10 naho mpanjaka fito, fa nihotrake ty lime, eo ty raike, mbe tsy niavy ty raike; fa ie avy, le tsy mahay tsy ho eo betebeteke.
quinque ceciderunt unus est alius nondum venit et cum venerit oportet illum breve tempus manere
11 I biby teo, fa tsy eoy; ie ty mpanjaka faha valo, mireketse amy fito rey, vaho mb’am-pirotsahañe ao.
et bestia quae erat et non est et ipsa octava est et de septem est et in interitum vadit
12 I tsifa folo niisa’o rey, le mpanjaka folo mboe tsy nandrambe fifeheañe, f’ie mahazo lily ho mpanjaka mindre amy bibiy ora raike.
et decem cornua quae vidisti decem reges sunt qui regnum nondum acceperunt sed potestatem tamquam reges una hora accipiunt post bestiam
13 Raike ty firefea’ iareo vaho hatolo’ iareo amy bibiy ty haozarañe naho ty lili’ iareo.
hii unum consilium habent et virtutem et potestatem suam bestiae tradunt
14 Hialy amy Vik’ añondriy iareo, fa ho rebahe’ i Vik’ añondriy, amy te Ie ro Talèn-drotompo naho Mpifehem-panjaka, le kinanjy naho jinoboñe vaho migahiñe o mpiama’eo.
hii cum agno pugnabunt et agnus vincet illos quoniam Dominus dominorum est et rex regum et qui cum illo sunt vocati et electi et fideles
15 Le hoe re tamako: O rano niisa’o itoboha’ i tsimirirañeio, le ondaty naho valobohòke naho fifeheañe vaho fameleke.
et dixit mihi aquas quas vidisti ubi meretrix sedet populi sunt et gentes et linguae
16 Le i tsifa folo niisa’o amy bibiy rey ro halaiñe i tsimirirañey, hampidoñ’ aze ho vahiny naho miboridañe; habotse’ iereo ty nofo’e vaho hamorototo aze añ’afo.
et decem cornua quae vidisti et bestiam hii odient fornicariam et desolatam facient illam et nudam et carnes eius manducabunt et ipsam igni concremabunt
17 Fa nentoen’ Añahare añ’ arofo’ iareo ty hañeneke i satri’ey, naho hitrao-drehake vaho hanolotse ty fifehea’ iareo amy bibiy ampara’ te heneke o saontsin’ Añahareo.
Deus enim dedit in corda eorum ut faciant quod illi placitum est ut dent regnum suum bestiae donec consummentur verba Dei
18 I rakemba niisa’oy, le i rova jabajaba mifehe o mpanjaka’ ty tane toio.
et mulier quam vidisti est civitas magna quae habet regnum super reges terrae
