Apokalypsy 12
1 Tendrek’ andindìñe eñe amy zao ty viloñe jabajaba: ty rakemba misaroñe i àndroy, naho ambanem-pandia’eo i volañey vaho añambone’e eo ty sabaka amam-basiañe folo ro’amby.
και σημειον μεγα ωφθη εν τω ουρανω γυνη περιβεβλημενη τον ηλιον και η σεληνη υποκατω των ποδων αυτης και επι της κεφαλης αυτης στεφανος αστερων δωδεκα
2 Nivesatse re le nikoiakoiak’ ami’ty fanaintaiñam-pitsongoa’e vaho nañèñe te hisamake.
και εν γαστρι εχουσα κραζει ωδινουσα και βασανιζομενη τεκειν
3 Le nisodehañe andindìñe eñe ty viloñe tovo’e: Inge ty fañaneñe mena ra’elahy, aman-doha fito naho tsifa folo vaho sabakam-pifeheañe fito amy loha’e rey.
και ωφθη αλλο σημειον εν τω ουρανω και ιδου δρακων μεγας πυρρος εχων κεφαλας επτα και κερατα δεκα και επι τας κεφαλας αυτου διαδηματα επτα
4 Piniopio’ ty ohi’e ty fahatelo’ o vasian-dikerañeo vaho nahirirì’e mb’an-tane atoy. Le nijagarodoñe aolo’ i rakemba hisamakey i fañaneñey, hampibotseke i ana’ey vata’e toly.
και η ουρα αυτου συρει το τριτον των αστερων του ουρανου και εβαλεν αυτους εις την γην και ο δρακων εστηκεν ενωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν ινα οταν τεκη το τεκνον αυτης καταφαγη
5 Le nisamak’ anadahy re, ty lahilahy hifehe ze hene tane an-kobay viñe; fe hinaoke mb’aman’ Añahare naho mb’amy fiambesa’ey añe i Ana’ey.
και ετεκεν υιον αρρενα ος μελλει ποιμαινειν παντα τα εθνη εν ραβδω σιδηρα και ηρπασθη το τεκνον αυτης προς τον θεον και τον θρονον αυτου
6 Nibotatsake mb’am-babangoañe añe amy zao i rakembay mb’ami’ty toetse hinalankan’ Añahare ho aze; le hatraheñe ao ampara’ te ritse ty andro arivo-tsi-roanjato-tsi-enempolo.
και η γυνη εφυγεν εις την ερημον οπου εχει τοπον ητοιμασμενον απο του θεου ινα εκει τρεφωσιν αυτην ημερας χιλιας διακοσιας εξηκοντα
7 Nipoak’ amy zao ty hotakotak’ andindìñe ey: nifandrapak’ amy fañaneñey t’i Mikaele naho o anjeli’eo; namale amañ’aly ka i fañaneñey naho o anjeli’eo,
και εγενετο πολεμος εν τω ουρανω ο μιχαηλ και οι αγγελοι αυτου επολεμησαν κατα του δρακοντος και ο δρακων επολεμησεν και οι αγγελοι αυτου
8 f’ie tsy nahagioke, mbore tsy nanjoañe toetse andindìñe ao.
και ουκ ισχυσαν ουτε τοπος ευρεθη αυτων ετι εν τω ουρανω
9 Nahifik’ ambane i fañaneñe jabajabay—i fañaneñe haehae atao: devoly naho mpañìnjey, ie mampandridrìke ty voatse toy iaby. Rinoake mb’an-tane atoy re, le nindre siniots’ ama’e o anjeli’eo.
και εβληθη ο δρακων ο μεγας ο οφις ο αρχαιος ο καλουμενος διαβολος και ο σατανας ο πλανων την οικουμενην ολην εβληθη εις την γην και οι αγγελοι αυτου μετ αυτου εβληθησαν
10 Le tsinanoko ty fiarañanañañe mafe andindìñe ao nanao ty hoe: Fa totsake henaneo ty fandrebahañe naho ty haozarañe naho ty fifehean’ Añaharen-tikañe, vaho ty lili’ i Noriza’ey. Amy te navokovoko ambane ty mpanisý o roahalahin-tikañeo, ie nanisia’e añatrefan’Añaharen-tika eo handro an-kaleñey,
και ηκουσα φωνην μεγαλην λεγουσαν εν τω ουρανω αρτι εγενετο η σωτηρια και η δυναμις και η βασιλεια του θεου ημων και η εξουσια του χριστου αυτου οτι κατεβληθη ο κατηγορος των αδελφων ημων ο κατηγορων αυτων ενωπιον του θεου ημων ημερας και νυκτος
11 Rineba’ iareo ami’ty lio’ i Vik’añondriy naho ami’ty tsaram-pitaroña’ iareo; tsy nikokoa’ iareo ty fiai’iareo ndra te niatre-kavilasy.
και αυτοι ενικησαν αυτον δια το αιμα του αρνιου και δια τον λογον της μαρτυριας αυτων και ουκ ηγαπησαν την ψυχην αυτων αχρι θανατου
12 Mirebeha arè ry likerañeo naho o mpimoneñe am’ iereoo! Feh’ohatse an-tane atoy naho amy riakey, fa nimb’ama’ areo ao i mpañìnjey! lifo-pifombo, amy te apota’e te tomotse o andro’eo.
δια τουτο ευφραινεσθε οι ουρανοι και οι εν αυτοις σκηνουντες ουαι τοις κατοικουσιν την γην και την θαλασσαν οτι κατεβη ο διαβολος προς υμας εχων θυμον μεγαν ειδως οτι ολιγον καιρον εχει
13 Ie niisa’ i fañaneñey te tafa-toke an-tane, le nisamporerahe’e i rakemba nisamake i lahilahiy.
και οτε ειδεν ο δρακων οτι εβληθη εις την γην εδιωξεν την γυναικα ητις ετεκεν τον αρρενα
14 Fe tinolotse elatse roe boak’ amy bantio ra’elahiy i rakembay, hitiliña’e hisitak’ an-tarehe’ i fañaneñey mb’ an-dratraratra añe mb’amy toe’e mb’eo; añe re ro hatraheñe taoñe raike naho taoñe roe vaho vaki-taoñe.
και εδοθησαν τη γυναικι δυο πτερυγες του αετου του μεγαλου ινα πετηται εις την ερημον εις τον τοπον αυτης οπου τρεφεται εκει καιρον και καιρους και ημισυ καιρου απο προσωπου του οφεως
15 Le nafotroa’ i fañaneñey ty rano boak’ amy montsili’ey hoe sorotombake hañoridañe i rakembay hasio’e amy fisorotombahañey.
και εβαλεν ο οφις οπισω της γυναικος εκ του στοματος αυτου υδωρ ως ποταμον ινα ταυτην ποταμοφορητον ποιηση
16 Fe nañolotse i rakembay ty tane toy naho sinoka’ i taney ty vava’e niteleñe i saka nafotroa’ i fañaneñey hirik’am-bava’ey.
και εβοηθησεν η γη τη γυναικι και ηνοιξεν η γη το στομα αυτης και κατεπιεν τον ποταμον ον εβαλεν ο δρακων εκ του στοματος αυτου
17 Akore ty fidabadoà’ i fañaneñey amy rakembay, kanao nionjoñe amy zao re hialy amo ana’e sisao—o mañambeñe o lilin’ Añahareo naho ama’e ty taro’ Iesoà Norizañey.
και ωργισθη ο δρακων επι τη γυναικι και απηλθεν ποιησαι πολεμον μετα των λοιπων του σπερματος αυτης των τηρουντων τας εντολας του θεου και εχοντων την μαρτυριαν του ιησου χριστου
